Τον Alain Parodi τον πρωτογνωρίσαμε στα πρώτα χρόνια του Hytra, στην συνέχεια επέστρεψε στην Νότια Γαλλία για να
τον κερδίσει τελικά η Ελλάδα. Τελευταία τον συναντήσαμε στο L’ Audrion στην Πλάκα όπου απέσπασε μάλιστα και το βραβείο
του FNL στην κατηγορία
«Ευρωπαϊκές Κουζίνες». Εδώ φαίνεται να φτάνει σε έναν προορισμό πλέον και μαζί
με τη γυναίκα του Christine
(στην σάλα και στις επιλογές κρασιών και ποτών) κάνουν ένα δυνατό δίδυμο που
ξέρει ακριβώς τι θέλει και τι προτείνει.
Το VeriTable, με το πανέξυπνο όνομα, υιοθετεί τη λογική της γαλλικής bistronomie σε όλα τα επίπεδα. Ο χώρος είναι απλός, αλλά γοητευτικός, με γούστο και φιλόξενη θερμότητα. Η κουζίνα κινείται με άνεση ανάμεσα στο καλοζυγισμένο ρουστίκ του αυθεντικού μπιστρό και την έντεχνη κουζίνα ενός σεφ του διαμετρήματος του Parodi. Όμως και η λίστα των κρασιών βρίθει ευκαιριών και αληθινών διαμαντιών, τιμολογημένων ιδιαίτερα δελεαστικά. Επιτρέψτε μου εδώ να ανοίξω μια παρένθεση για να σας πω ότι δεν πρέπει να φύγετε από το εστιατόριο χωρίς να δοκιμάσετε τα πολύ ιδιαίτερα και απολαυστικά Αλσατικά ουίσκι που εισάγουν μόνοι τους όπως και τα περισσότερα από τα γαλλικά κρασιά τους.
Αν η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί, τότε ο Parodi κερδίζει τις εντυπώσεις από το ψωμί κιόλας που συχνά έρχεται με ορισμένα έξοχα αλλαντικά και τυριά. Και παρόλο που προσωπικά δεν είμαι λάτρης των γλυκών και ο σεφ δεν είναι ζαχαροπλάστης, τολμώ να πω ότι στα επιδόρπια το VeriTable δίνει ρέστα! Και μάλιστα το κάνει προτείνοντας μια σειρά κλασικών γαλλικών γλυκών που δύσκολα συναντάμε πια. Για κανέναν λόγο μην παραλείψετε να δοκιμάσετε την εκπληκτική ile flottante, το απίθανο millefeuille, την απολαυστική κρεμ καραμελέ με την καραμέλα από bourbon… και είμαι βέβαιος ότι εξίσου καλός θα είναι ο κλασικός μπαμπάς με ρούμι!
Αρκετά όμως με τα πριν, τα μετά και τα παράλληλα. Θα ήταν λάθος να υποθέσει κανείς ότι η κουζίνα υστερεί από όλα τα παραπάνω. Δοκίμασα πολλά πιάτα στις δυο επισκέψεις μου στο VeriTable και απόλαυσα τα περισσότερα από αυτά, ακόμη και αν θεωρώ ότι όλα τους θα έπρεπε να είναι λίγο πιο γενναιόδωρα στο αλάτι. Είναι μάλιστα σημαντικό το ότι η κουζίνα τα καταφέρνει εξίσου καλά σε φίνα και έντεχνα πιάτα όπως για παράδειγμα το αριστοτεχνικά ψημένο μπαρμπούνι με λεμόνι, σος από τα κόκκαλα του ψαριού και φίνο πουρέ αρακά, αλλά και σε πιο ρουστίκ και γενναιόδωρα πιάτα όπως το –ελαφρά πειραγμένο- boeuf bourguignon ή αυτή η νοστιμότατη cote de veau με απολαυστικά μανιτάρια morilles (όσοι τα αγαπάτε όπως εγώ, θα τα βρείτε εδώ σε κάμποσες εξαιρετικές επιλογές, να αναφέρω χαρακτηριστικά τα υπέροχα νιόκι).
Όπως είπε και ο Ντίνος Στεργίδης όταν φάγαμε παρέα για πρώτη φορά στο VeriTable: «αυτό είναι το εστιατόριο ενός σεφ που ξέρει τι θέλει να εκφράσει με την κουζίνα του». Για αυτόν ακριβώς τον λόγο το VeriTable έχει ένα στοιχείο μοναδικότητας στην αθηναϊκή εστιατορική σκηνή και αξίζει κάθε επιτυχία.
* Φωτογραφίες Panos Smirniotis