Balthazar, χειμωνιάτικο update

21 Οκτωβρίου 2015
Πάνος Δεληγιάννης
εστιατόριο κριτική Balthazar fusion Χριστόφορος Πέσκιας
Το όμορφο και κλασικό bar-restaurant επιστρέφει, μετά από καιρό, και τον χειμώνα, με τον σεφ Χριστόφορο Πέσκια να ξεδιπλώνει το ταλέντο και το κέφι του.
7.0
Ατμόσφαιρα:
Εξυπηρέτηση:
Κάβα:
4.0 / 5.0
3.5 / 5.0
3.0 / 5.0
Τύπος:
Ποιότητα:
Κουζίνα:
Bar-restaurant
Μοντέρνα
Μεσογειακή


Το πανέμορφο νεοκλασικό, έχει φρεσκαριστεί και μέσα και είναι από τα πιο ζεστά και γοητευτικά μαγαζιά του χειμώνα. Η κουζίνα είναι λιγότερο πολυσυλλεκτική από το καλοκαίρι, διατηρώντας την fusion αντίληψη του Χριστόφορου Πέσκια για την μαγειρική και παίζοντας πάντα με τις αναμνήσεις και τα βιώματά του. Όμως τώρα, το αποτέλεσμα είναι πιο δεμένο σε σχέση με το καλοκαίρι, έχει πιο σαφή προσανατολισμό και για να μην το ζαλίζουμε το πράγμα, μία είναι η ουσία: στο Balthazar τον χειμώνα τρώμε καλύτερα από ότι το καλοκαίρι. Η ομάδα έχει δέσει, ο Πέσκιας έχει κατασταλλάξει και το εστιατόριο ταΐζει πολύ λιγότερα άτομα, αποτέλεσμα; Μια ενδιαφέρουσα και γευστική κουζίνα που δικαιούται να φέρει τη βαριά υπογραφή του σεφ.

Αυτή την φορά, τα πιάτα του είχαν την ένταση, τα αρώματα, την τεχνική, την προσωπικότητα που θα περίμενε κανείς. Ορισμένα δε ήταν πραγματικά εξαιρετικά, όπως για παράδειγμα αυτά τα απίθανα dumplings γαρίδας με την εκρηκτική ένταση ή το έξοχο ταρτάρ σολομού, με κρέμα αβοκάντο πάνω σε μια μοβ –περουβιανή- πατατοσαλάτα όπου αρώματα και υφές δημιουργούσαν ένα απολαυστικό πιάτο. Και δεν ήταν μόνο αυτά, τα πιο εξωτικά πιάτα, που μου άρεσαν πολύ. Μια σειρά από «δεύτερες» κοπές βοδινού δίνουν εδώ πάσα για πολύ νόστιμα και οικονομικά πιάτα. Η αράχνη σε μαρινάδα κόκκινου κρασιού, αλλά και το διάφραγμα με σος από ξύδι και πουρέ γλυκοπατάτας ήταν πραγματικά τρυφερά και νόστιμα κρέατα και ωραία ισορροπημένα πιάτα, ενώ ο κοκκινιστός κόκκορας ήταν ένα ακόμη νοστιμότατο πιάτο που θα μπορούσα να τρώω μια φορά την εβδομάδα. Το μόνο από όσα δοκιμάσαμε που δεν με έπεισε ήταν τα σπαγκέτι cacio & peppe & crispy guanciale …μια μινιμαλιστική εκδοχή καρμπονάρας χωρίς αβγό (ποιητική αδεία) που παρά την ένταση και την ωραία πιπεράτη γεύση, προδιδόταν από το μέτριο τυρί.

Εκεί που χρειάζεται δουλειά ακόμη το Balthazar είναι η λίστα των κρασιών που μάλλον την πέτυχα σε φάση αλλαγής και υπέφερε από πολλές ελλείψεις και κυρίως από έλλειψη ενδιαφέροντος, ενώ και η λίστα των κοκτέιλ μου φάνηκε μονόπλευρη και λιτή. Όμως τα πολύ καλά επιδόρπια και η επίσης πολύ ικανοποιητική σχέση ποιότητας και τιμής κλείνουν τη βραδιά με τον καλύτερο τρόπο.

Η Κλίμακα της Βαθμολογίας
Ιστορικό Άρθρου