Το ψυχολογικό όριο των 1000 κρουσμάτων ξεπεράστηκε κατά πολύ και η εκρηκτική αύξηση στη Βόρεια Ελλάδα όπου ο καιρός είναι ψυχρότερος ίσως μας δίνει μια εικόνα από το άμεσο μέλλον και για την Αθήνα. Μιλώντας με διάφορους εστιάτορες και σεφ είναι σαφές πως όλοι ανησυχούν «για το τι θα γίνει όταν μπούμε μέσα». Ωστόσο δεν παύει να με εντυπωσιάζει ότι ανησυχούν μεν σε τηλεφωνικές συνομιλίες αλλά δημοσίως φαίνεται να ζουν στον κόσμο τους! Θυμίζω το edito που έγραψα πριν από δεκαπέντε μέρες μόλις καθώς τίποτα δεν έχει αλλάξει. Δεν φιλοδοξώ ούτε εγώ ούτε και το FNL να αλλάξουμε τον -εστιατορικό- κόσμο, μόνο να συμβάλλουμε στην εξέλιξη και την προβολή του. Δεν διεκδικώ δάφνες ειδικού στην επικοινωνία, δεν είμαι από αυτούς που φοβούνται ιδιαίτερα ούτε και υπήρξα ποτέ υστερικός όμως ναι ανησυχώ και φυσικά προσέχω όσο μπορώ.
Χθες που ήταν αργία αφιέρωσα κάμποση ώρα ανοίγοντας διαδοχικά σελίδες στο Facebook από τα πιο προβεβλημένα αθηναϊκά εστιατόρια. Είδα αναρίθμητα πιάτα, δεκάδες από τις γνωστές φωτογραφίες τους με σάλες ξέχειλες από τραπεζοκαθίσματα, είδα σε αναρτήσεις των τελευταίων ημερών πολλούς από τους γνωστότερους σεφ της χώρας -σε παλιές φωτό ελπίζω- σκυμμένους πάνω από πιάτα να βάζουν τις τελικές πινελιές, χωρίς να φοράνε μάσκα, είδα νέες ιδέες, πολλούς να ανοίγουν από νωρίς, είδα πολλά… Αυτό που δεν είδα όμως, ούτε σε μια σελίδα, είναι η προσπάθεια να κάνουν το κοινό τους να νιώσει πιο ασφαλές! Δεν είδα να απεικονίζονται είτε κειμενικά είτε φωτογραφικά τα όποια μέτρα παίρνουν. Δεν είδα καν έναν υπαινιγμό ότι φροντίζουν να κρατήσουν όσο το δυνατόν ασφαλείς τους εαυτούς τους και τους πελάτες τους. Και βέβαια να πω ότι ο λόγος που καθόμουν κι έψαχνα στα social media είναι γιατί μου έχει κάνει εντύπωση ότι όλον αυτόν τον καιρό, μέσα στα δεκάδες δελτία τύπου έχουμε πάρει, ούτε ένα δεν περιλάμβανε αναφορά σε αυτό το θέμα!
Η επικοινωνία των εστιατορίων δεν μπορεί να περιστρέφεται ασφαλώς μόνο γύρω από την πανδημία και τα μέτρα. Ασφαλώς πρέπει να διαφυλάξουν ένα επίπεδο ξεγνοιασιάς, προφανώς πρέπει να συντηρούν τον μύθο τους, να προβάλλουν τη δημιουργικότητά, το στιλ, την πρότασή... Όμως είναι στρουθοκαμηλισμός να συμπεριφέρονται -επικοινωνιακά- λες και το θέμα της πανδημίας δεν υπάρχει. Όταν όλοι βομβαρδιζόμαστε καθημερινά με τεράστιο όγκο επικαιρότητας και πληροφορίας για τον κορωνοϊό, είναι τουλάχιστον παράλογο τα εστιατόρια να μας φυλάνε για έκπληξη το τι θα συναντήσουμε όταν τα επισκεφθούμε!
Αγαπητοί εστιάτορες, ξυπνήστε σας παρακαλώ. Όλοι απευχόμαστε ένα γενικευμένο lockdown και πρώτος εγώ. Η ψυχοσύνθεσή μου, τα γούστα μου, τα πιστεύω μου, η δουλειά μου, η ευημερία μου …όλα πλήττονται από μια τέτοια κατάσταση. Ας βάλουμε όλοι τα δυνατά μας λοιπόν να το αποτρέψουμε και να κάνουμε ότι μπορούμε να υπερασπιστούμε την κανονικότητα που είναι εφικτό να έχουμε στο προσεχές μέλλον και όχι αυτή που θα θέλαμε να είχαμε. Καλώς εχόντων των πραγμάτων έχουμε μπροστά μας λίγους δύσκολους μήνες. Ας τους ξεπεράσουμε όρθιοι και ας μας βρει το «μετά» όλους εδώ, υγιείς και κάνοντας αυτό που αγαπάμε.