Το καλάθι της εβδομάδας

Σοκολάτα με Vinsanto Αργυρού

Ωραία το παραδεχόμαστε. Έχουμε αδυναμία στα φαγητά της παρηγοριάς. Αυτά που τρως κάθε βράδυ μπροστά στην τηλεόραση και γεμίζουν την καρδιά με χαρά(και το μυαλό με τύψεις αλλά η ζυγαριά δεν είναι δική μας υπόθεση). Κάπως έτσι ερωτευτήκαμε την σοκολάτα με Vinsanto Αργυρού. Για το Κτήμα Αργυρού στην Eπισκοπή Γωνιά Σαντορίνης δεν χρειάζονται συστάσεις. Τα βραβεία για τα κρασιά του γεμίζουν κάθε χρονιά τα ράφια ενώ τα μπουκάλια του βρίσκονται στις λίστες εστιατορίων από άκρη σε άκρη του κόσμου. Το συγκεκριμένο, όμως, διαμαντάκι τα έχει όλα: βιολογική fair trade σοκολάτα υγείας του Αυστριακού σοκολατοποιού Zotter που φέρνει και την υπογραφή και ένα μείγμα από 10% τσάι rooibos και εκλεκτό λιαστό Vinsanto Αργυρού που έχει φτιάξει την φήμη του νησιού. Την πρώτη βραδιά εξαντλήσαμε το όριο της παρηγοριάς αλλά έχουμε κάνει μεγάλη προμήθεια για το χειμώνα. Έχουμε πολλές νύχτες μπροστά…

(Σοκολάτα με Vinsanto Aργυρού, 4,80€, σε επιλεγμένα καταστήματα βιολογικών, μπακάλικα, στο duty free Σαντορίνης και στο Κτήμα Αργυρός, τηλ. 22860 31489, www.estate-argyros.com)

Σαρδέλες Μυτιλήνης σε λάδι

Μάλλον φταίει ο αέρας της Αθήνας. Αλλιώς δεν εξηγείται. Πώς γίνεται, δηλαδή, τις πρώτες μέρες που επιστρέφεις από διακοπές το σώμα να βρίσκεται στην Αθήνα και το μυαλό σε εκείνο το παραθαλάσσιο ταβερνάκι της Μυτιλήνης. Ακόμα και οι μυρωδιές παίζουν παιχνίδι. Περνάς από ένα στενό στο Παγκράτι και έρχεται άρωμα από ούζο και παστά. Όχι πως είναι και λάθος γιατί αν ανοίξεις μια κονσέρβα σαρδέλες ΛΕΒΑ, από την Λεσβιακή Επιχείρηση Βιοτεχνίας Αλιπάστων, πάλι στην Μυτιλήνη βρίσκεσαι. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε εμμονή με τις ρετρό συσκευασίες (πού χάθηκαν όλα τα αγαπημένα των παιδικών μας χρόνων;) αλλά στην προκειμένη περίπτωση, οι σαρδέλες έχουν τον πρώτο λόγο. Διατηρημένες σε αλάτι ή λάδι όπως ακριβώς τις βγάζουν από την θάλασσα. Και στην Μυτιλήνη οι σαρδέλες είναι εθνικό προϊόν από τα ζεστά νερά του κόλπου της Καλλονής που τραβάει τα αφρόψαρα σαν μαγνήτης. Την τέχνη, όμως, των παστών την έφεραν οι πρόσφυγες που είχαν και το ταλέντο. Εκτός από τις σαρδέλες φτιάχνουν και αντσούγιες, κολιούς και σκουμπρί στο αλάτι που φεύγουν πακέτα για τις αγορές του εξωτερικού και βέβαια, το περίφημο ούζο Σμυρνιώ που συνοδεύει τα παστά με περισσή χάρη. Με λίγο καυτερό τσίλι, ψιλοκομμένο σκόρδο και μαύρο πιπέρι φτιάχνεις μια σπέσιαλ ιταλική μακαρονάδα για τα βράδια της επιστροφής από την δουλειά. Και περιμένεις κάποια στιγμή να προσαρμοστείς στην Αθήνα…(δύσκολο αλλά…)

(Σαρδέλες Μυτιλήνης ΛΕΒΑ, 2,27€/250γρ., τηλ. 210 9336.921(το κατάστημα της Αθήνας) και σε μεγάλα παντοπωλεία σε όλη την Ελλάδα, www.leva.gr)

Παστέλι Ζευγολατιού

Την παλιά καλή εποχή-που δεν είναι και τόσο παλιά-η διαδρομή του τρένου για Καλαμάτα είχε μια στάση φετίχ. Ένα πέτρινο σταθμό στο Ζευγολατιό όπου κατέβαινες απλά να γεμίσεις τις τσέπες με παστέλια. Και η αλήθεια είναι ότι κάπως έτσι ξεκίνησε η φήμη. Αρχές της δεκαετίας του ΄40, ο Παναγιώτης, Γιάννης και Δημήτρης Παπαδόπουλος αποφάσισαν να ανοίξουν το πρώτο καφενείο του σταθμού. Για να τραβήξουν, μάλιστα, πελατεία δοκίμασαν ένα γλυκό μάλαμα. Μέλι και σουσάμι(που είχε ακόμα η περιοχή) σε ένα θρεπτικό παστέλι που έκανε θραύση. Όταν τελείωνε, μάλιστα, η βάρδια τριγυρνούσαν με τον ταβλά στα χωριά να πουλήσουν και εκεί το παστέλι τους. Σήμερα, ο σταθμός υπάρχει αλλά τα τρένα δεν περνούν πλέον αφού η γραμμή έχει καταργηθεί-όπως και πολλά άλλα. Οι απόγονοι, όμως, της οικογένειας παραμένουν στο Ζευγολατιό όπου έχουν φτιάξει μια μονάδα με την τελευταία τεχνολογία παράγοντας τα παστέλια Κάπα-Ευμελείν. Το πιο απολαυστικό είναι του μελιού με αμύγδαλο μόνο με σουσάμι και μέλι χωρίς ζάχαρη αλλά έχουμε μια αδυναμία και στο μελάτο, πιο μαλακό. Και αν και το σουσάμι προέρχονταν από Ελλάδα θα μπορούσαν να πετύχουν και την καθιέρωση ΠΟΠ…

(Παστέλι Μελιού με αμύγδαλο Κάπα-Ευμελείν, τηλ. 27240 22660, www.pastelishop.gr και σε πολλά μπακάλικα και σούπερ μάρκετ Σκλαβενίτης)

Αγουρίδα Λυραράκης

Υπάρχουν κάποιοι θησαυροί που όταν τους ανακαλύπτεις αναρωτιέσαι πώς γίνεται να μην τους είχες πετύχει ποτέ στην ζωή σου μέχρι τώρα. Οι Κρητικοί, όμως, έχουν πάντα τον τρόπο να σε εκπλήσσουν και η οικογένεια Λυραράκη στο Αλάγνι Ηρακλείου κάνει δουλειά που βγάζει όλοι το νησί ασπροπρόσωπο αφού τα κρασιά της από σπάνιες τοπικές ποικιλίες(δαφνί, πλατύ, μαντηλάρι) συγκεντρώνουν κάθε χρόνο τα βραβεία. Από τον πράσινο τρύγο όμως, τον πρώτο τρύγο της χρονιάς με τα άγουρα σταφύλια, βγαίνει αυτή η υπέροχη Αγουρίδα που θυμίζει την φρεσκάδα των πράσινων σταφυλιών όταν σπάνε στο στόμα. Στην κρητική κουζίνα την χρησιμοποιούσαν για να αρωματίσουν άγρια χόρτα και ψάρια(έχει πιο ευγενική οξύτητα και άρωμα από το λεμόνι) αλλά τελευταία, το verjuice ανεβαίνει και στις διεθνείς μπάρες με ωραία κοκτέιλ. Οι New York Times, μάλιστα, που του έκαναν εκτενές αφιέρωμα ομολογούν ότι πηγαίνει θαυμάσια με μαροκινό αρνάκι κατσαρόλας με μέντα και ροδάκινα οπότε δεν θα τους χαλάσουμε χατίρι…

(Αγουρίδα Λυραράκης, 3,96€, τηλ. 2810 284614, www.lyrarakis.gr)