Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με τις τορτίγιες, Τις έτοιμες τορτίγιες κατά κανόνα, αν και τις θεωρώ πολύ χρήσιμες για περιτύλιγμα της γέμισης,τις βρίσκω εντελώς άγευστες. Χρήσιμες μεν, αδιάφορες δε. Χάρηκα λοιπόν όταν με προέτρεψαν να δοκιμάσω τη τορτίγια Μεγαλέξανδρος, υπερνικώντας την όποια ένσταση μου για την ονομασία. Την έβαλα σε ένα πλέγμα πάνω από το μάτι σε μέτρια φωτιά να ζεσταθεί και άρχισαν να δημιουργούνται οι χαρακτηριστικές φουσκάλες που προκαλεί η εξάτμιση του νερού από το εσωτερικό της όταν ανεβαίνει η θερμοκρασία, ένδειξη ότι διατηρεί ακόμη κάποια από τη ζωντάνια της ζύμης. Δεν θα σας πω ότι είναι ένα αγνό προϊόν χωρίς συντηρητικά, καθόσον περιέχει αρκετά από τα εγκεκριμένα Ε της αρτοβιομηχανίας, εντούτοις παραμένει η φυσικότερη τορτίγια της αγοράς, απ’ότι γνωρίζω μέχρι στιγμής.
Την βρήκα στα γαλακτοπωλεία της οικογένειας Γαϊτανίδη
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση