Όταν στις αρχές της δεκαετίας του 80 άρχισαν να πρωτοεμφανίζονται στα ράφια των super market και των ελάχιστων delicatessen, που υπήρχαν τότε, οι έτοιμες σάλτσες σηματοδότησαν την αρχή της αφθονίας των έτοιμων πρώτων υλών για το μαγείρεμα. Πολύχρωμα μπουκαλάκια και βαζάκια με σάλτσες άγνωστες ή μέχρι πρότινος απρόσιτες. Στη πορεία κατακτήθηκε γνώση και αυξήθηκαν οι απαιτήσεις, κατά συνέπεια οι έτοιμες σάλτσες έχασαν κάτι από τη συμβολική αίγλη τους. Παρ’όλα αυτά αποτελούν και σήμερα μια πρακτική επιλογή για μια στιγμιαία παρασκευή.
Η αυθεντική σος για τη σαλάτα του Καίσαρα είναι πολύπλοκη και κατά τη γνώμη μου είναι από τις δυσκολότερες στη κατηγορία της. Με απαραίτητα συστατικά την αντζούγια, το αυγό και τη παρμεζάνα στη σύσταση της, που της προσδίνουν αυτή την ιδιαίτερη γεύση, μπορεί εύκολα να χάσει την ισορροπία της.
Χωρίς να μπορώ να ισχυριστώ, ότι έχω δοκιμάσει όλες τις σος, που κυκλοφορούν στο εμπόριο, θεωρώ ότι η Caesar dressing της εγγλέζικης αλυσίδας Waitrose ανήκει στις αξιοπρεπείς εκδοχές αυτής της σος. Αν και έχω μια ένσταση σε ότι αφορά την υπερβολική κατά τη γνώμη μου γλυκύτητα και την έλλειψη της γεύσης της αντζούγιας, παραμένει μια σος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Περιέχει ηλιέλαιο και ελαιόλαδο, άσπρο κρασόξιδο, ζάχαρη, παστεριωμένο κρόκο αυγού, παρμεζάνα Reggiano, χυμό λεμονιού, κρεμμύδι, πουρέ, Worcester sauce, πάστα αντζούγιας με σταθεροποιητές ξανθαμικό κόμμι και κιτρικό οξύ. Εγώ θα πρόσθετα και μισή πολτοποιημένη αντζούγια και λίγο λεμόνι -αν τα διέθετα,- πριν τη χρησιμοποιήσω.
Τη βρήκα στο super market Θανόπουλος, Ιλισίων 13 στη Κηφισιά
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση