Οι περισσότεροι από εμάς θυμόμαστε, το γεμάτο από γλαφυρές, σκοτεινές λεπτομέρειες και ανατροπές λογοτεχνικό έργο του Ιρλανδού συγγραφέα Jonathan Swift, που εξιστορεί τα βιώματα του κεντρικού του ήρωα στις ιδιαίτερες, φανταστικές χώρες που επισκέφτηκε. Και μπορεί ο πρωταγωνιστής του Swift να αποτελεί ενδεικτικό παράδειγμα της φράσης «η περιέργεια σκότωσε την γάτα», αφού η όλη δίψα του για εξερεύνηση τον ταλαιπώρησε αρκετά και του κόστισε πολύτιμο χρόνο, όμως δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να αρνηθούμε ότι αυτό του το πάθος τον έβγαλε εν τέλη ασπροπρόσωπο, με λάφυρα τις μοναδικές ιστορίες που είχε να εξιστορήσει. Τόσο φανταστικές μάλιστα, που οι ακροατές του δεν μπορούσαν να πιστέψουν.
Πριν από λίγες ημέρες, άνοιξε τις πόρτες του το δεύτερο μπαρ της Ρούλας Καραμάνου και του Γιάννη Βιδάκη, ιδιοκτητών του Aroma μπαρ στην πλατεία νέας Σμύρνης, με κεντρική έμπνευση τον περίσσιο ενθουσιασμό τους για το απρόβλεπτο, το άγνωστο, τα ταξίδια και την περιπέτεια.
Η όλη ιδιοσυγκρασία της νέας αυτής άφιξης, κινείται στην all day bar λογική, σερβίροντας από νωρίς το πρωί φαγητό, καφέ και ποτό και έκανε σπίτι της, την κεντρική στοά που μέχρι και πριν από κάποιους μήνες βρίσκονταν το La vie en Rock. Η κάβα πίσω από το μπαρ είναι ήδη αρκετά ενημερωμένη και ο bar manager Νίκος Πουζμπούρης υποσχέθηκε ότι θα προστεθούν στην συλλογή περισσότερες ετικέτες ουίσκι.
Πίσω από το μπαρ θα βρούμε επίσης τον Φωτεινό Σικαλιά και τον ‘Εκτορα Μαρκίδη που δημιούργησαν έναν κατάλογο με σπιτικά cocktail που εμπεριέχει αρκετά long drinks, όπως το φρέσκο και αρωματικό Royal Rumble, με Gordon’s dry Gin, αρμπαρόριζα, λεμόνι και Thomas Henry cherry tonic. Μας σερβίρουν επίσης το λιλιπούτιο welcome drink με Smirnoff vodka, αρώματα δεντρολίβανου και blueberry. Στις συνταγές στέκεται σε περίοπτη θέση και η πρόταση του Highball με Roe &Co, σόδα σε Ιαπωνικό perfect serve. Το εξωτικό, μπαχαρένιο και γλυκόξινο, Bahama Mama από την άλλη υπόσχεται να μας ξε-ξυπνήσει με ένα χαστούκι γεύσης στο πρόσωπο. Τροπικά φρούτα συναντούν ρούμι Pampero και σιρόπι Fashionola.
Ανάμεσα από τον χώρο που βρίσκεται το κεντρικό μπαρ και το second bar station που φιλοξενεί και μια δεύτερη μικρή σάλα που δρα ως χώρος φαγητού, συναντάμε την απλωμένη στοά, με τα εξωτερικά «πιο ήσυχα» τραπέζια και σκαμπό. Το μενού του φαγητού βατό και comfort, το έχει επιμεληθεί ο Χρήστος Παπαγεωργίου.
Οι λεπτομέρειες στους τοίχους προδίδουν την καλλιτεχνική του φλέβα, αλλά και τα μουσικά του ακούσματα, που χορεύουν σε soul, jazz funky όρεξη και κατά την διάρκεια της ημέρας πάλλονται διακριτικά, μέχρι να περάσουν οι ώρες και να αφεθούν σε πιο φρενήρεις τόνους.
Η αλήθεια είναι ότι εδώ έχουμε μια κλασική περίπτωση. Υπάρχει ένας ευδιάκριτος χαρακτήρας ποτάδικου χωρίς προσπάθεια να καμουφλαριστεί. Κυρίως σκοπός του Gulliver, είναι να θυμίσει ότι τα μπαρ, μέσα από μια φυσική αυθεντικότητα, έχουν σκοπό να μας κάνουν να περάσουμε καλά. Να μας κάνουν να νιώσουμε άνετα. Να μας συνεπάρουν σε όμορφα ταξίδια.
Κολοκοτρώνη 11, Αθήνα
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση