Κολοκοτρώνη 9: Summertime and the drinking is (too) easy

25 Ιουλίου 2017
Βίκυ Παπαδάκη
Ο εποχιακός κατάλογος του 9 στην Κολοκοτρώνη ήρθε να μας φτιάξει το καλοκαίρι με τα βοτανικά του αρώματα.
  • ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 9: SUMMERTIME AND THE DRINKING IS (TOO) EASY | Νέα

Η πόλη σιγά σιγά αρχίζει να αποφορτίζεται από τον κόσμο που πλέον παραθερίζει στα ελληνικά νησιά. Είναι γεγονός. Ο Αύγουστος περιμένει στην γωνία και όλοι, ονειρεύονται ένα κομμάτι καλοκαιρινής γαλήνης, δίπλα από γαλαζοπράσινα μεσογειακά νερά. Υπάρχουμε όμως και εμείς που ενώ μπορεί να μετράμε αντίστροφα για τις διακοπές – που ίσως και να αργούν ακόμα – δεν διστάζουμε να παραδεχτούμε, ότι η νυχτερινή, ήσυχα ειδυλλιακή Αθήνα έχει και τα θετικά της.

Στο μυαλό μου άλλωστε κάθε καλοκαίρι παίζει σιγανά το Summertime με φόντο μια λαμπερή Ακρόπολη, το τραγούδι που συνέθεσε το 1934 ο George Gershwin και έχουν τραγουδήσει σε χιλιάδες διασκευές οι Miles Davis, Ella Fitzgerald, Louis Armstrong, Billie Holiday, Janis Joplin και άλλοι πολλοί, δημιουργώντας, αυτόν τον χαρακτηριστικό ρυθμό που στοιχειώνει καλοκαίρια.

Η αλήθεια είναι πως τα καλοκαίρια είναι πάντα πιο εύκολα και ξέγνοιαστα, μπορεί να σηματοδοτούν την αρχή για νέα ξεκινήματα, είτε τον χρόνο που πρέπει να πάρουμε για να ανασυνταχτούμε ή ακόμα και εκείνον που πρέπει να αφεθούμε για να διασκεδάσουμε. Και γιατί όχι; Και στην Αθήνα.

Στην καρδιά της όμορφης πόλης, στην κεντρική Κολοκοτρώνη, στον αριθμό 9, υπάρχει ένα τροπικό καταφύγιο, γεμάτο από φυτά, βιβλία που κουβαλάνε αναμνήσεις, αγγίγματα και επίμονους θαμώνες. Ένας χώρος με έντονη ατμόσφαιρα και προσωπικότητα που σε συνεπαίρνει εύκολα τόσο γευστικά όσο και μουσικά. Εκεί έπεσε στα χέρια μου το καλοκαιρινό μενού που για ακόμη μια φορά μου θύμισε τη γνωστή μελωδία "Summertime and the drinking is easy".Διαβάζω και χαμογελάω με το λογοπαίγνιο του Δημήτρη Γιακουμάκη, ιδιοκτήτη και εμπνευστή των συνταγών.

Ξεκινώντας με τη ελαφριά A pear of Sangria, έχω στο νου ότι θα δοκιμάσω κάτι που σίγουρα έχω γευτεί ξανά με τον ένα ή άλλο τρόπο. Έπεσα έξω, γιατί εδώ το ημίγλυκό ιταλικό vermouth, βρίσκει το Blanc de Noir, το χαμομήλι, το περγαμόντο και το αχλάδι χορεύουν αρωματικά με την εσάνς σταφυλιού, δημιουργώντας μια γεύση που περιγράφεται ως θύμηση από περασμένο καλοκαίρι.

Φρούτα και δροσιά δίνουν τη θέση τους στο ισορροπημένο Mayahuel, το ποτό που διαγωνίστηκε στο 5th International Tahona Society και υμνεί, τι άλλο; Μια γυναίκα. Μια θεότητα σχετική με το φυτό Agave Americana, τον σε εμάς γνωστό Αθάνατο. Η αγαύη μαζί με ανανά, λάιμ, αλκοολούχο βάμμα μαραθόσπορου και ελαιοσάκχαρα εσπεριδοειδών, δίνουν την φρέσκια χροιά και η πούδρα μανταρινιού στο χείλος του ποτηριού αρωματίζει ακόμη περισσότερο, το ευχάριστο αυτό cocktail που κατά την γνώμη μου, δύσκολα δεν θα κέρδιζε κάποιον.

Το Μεσογειακό Mare Internum φλερτάρει με τον βοτανικό του προφίλ και Gin, φρέσκο κέδρο, σταφύλι, έλαια από λεμόνι, μεταφέροντας μας με κάθε γουλιά και ένα βήμα δίπλα στη θάλασσα, με υπόκρουση τον παφλασμό των κυμάτων.

Για το τέλος άφησα την πιο ιδιαίτερη επιλογή του καταλόγου με το όνομα At lust no words.

Μια άκρως καλοκαιρινή και τολμηρή, παραλλαγή του κλασικού Last word, με τη διαφορά ότι εδώ το λικέρ Chartreuse είναι σε μορφή παγωτού, παρέα με θυμαρίσιο μέλι, χυμό και πούδρα από λάιμ, ξηρό Gin και βάμμα καλέντουλας. Με πυκνότερη υφή, έντονη βοτανικότητα και ευχάριστη ξινή επίγευση, αποτελεί μια πρωτότυπη αλλά σίγουρα αξιόλογη και νόστιμη επιλογή, που ταιριάζει απόλυτα στο καλοκαίρι.

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση