Bacardi Legacy 2019, πριν τον τελικό

Ήταν 12 Δεκεμβρίου 2018. Το νυχτερινό κέντρο Box γεμάτο κόσμο. Στην σκηνή οι είκοσι bartenders που είχαν περάσει στον ημιτελικό του Bacardi Legacy μαζί με τον Κωνσταντίνο Καπνιάρη, brand ambassador του Bacardi στην Ελλάδα. Μόλις είχε τελειώσει το διαγωνιστικό μέρος ενός απαιτητικού διαγωνισμού. Το να φτιάξει κανείς ένας «απλό» ποτό με βάση το ρούμι που να σερβίρεται οπουδήποτε στον κόσμο και να θεωρηθεί ως το επόμενο «classic» δεν είναι και εύκολη υπόθεση. Αυτό άλλωστε είναι που κάνει το Bacardi Legacy συναρπαστικό και ελκυστικό. Πίσω και πάλι στην σκηνή. Όλοι περίμεναν τα αποτελέσματα. Θύμιζαν μιαμεγάληοικογένεια. Ήταν μια μεγάλη οικογένεια. Αυτή του Bacardi Legacy. Η αγωνία μεγάλη. Οι τρεις κριτές May Kongsrivilai, Brand ambassador Bacardi για τηνΑγγλία, Marco Corallo, bartender του Four Seasons στο Dubai, και Άρης Μακρής, μέχρι πρότινος bartender στο Le Syndicat στο Παρίσι, είχαν επιλέξει τους τρεις φιναλίστ: Αγάπη Πετροπούλου, Κωνσταντίνος Ριστάνης και Φίλιππος Τασούλας. Και το ταξίδι του Bacardi Legacy μόλις άρχιζε για αυτούς. Δύο μήνες μετά και λίγες μέρες πριν τον Ελληνικό τελικό στο Αμπού Ντάμπι μιλήσαμε μαζί τους και μοιράστηκαν την εμπειρία τους αλλά και τη σημασία αυτού του διαγωνισμού για εκείνους.

ΦίλιπποςΤασούλας

Ντροπαλός, χαμογελαστός, ευγενικός. Με αυτές τις τρεις λέξεις θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τον Φίλιππο. Δεν του αρέσουν τα social media, όμως τα χρησιμοποιεί «κατ`ανάγκη» θα μου πει. «Κρύβεται» πίσω από την μπάρα του Odori Vermuteria di Atene και παρά το χαμηλό προφίλ που διατηρεί δεν γίνεται να μην τον προσέξετε όταν μπείτε, γιατί πάντα είναι με το χαμόγελο στα χείλη. Ακόμα και αν στο μαγαζί γίνεται «πόλεμος» εκείνος θα βρει τον τρόπο, με την ηρεμία που τον χαρακτηρίζει, να σας χαλαρώσει. Το ίδιο έκανε και στους κριτές όταν βρέθηκε επί σκηνής στο Box στις 12 του περασμένου Δεκεμβρίου παρουσιάζοντας το Infinita. Βέβαια τότε δεν ήξερε ότι θα κατακτούσε μια από τις τρεις θέσεις για τον τελικό, ούτε φυσικά τί τον περίμενε μέχρι την ημέρα της διεξαγωγής του. «Το να παρουσιάσω το ποτό μου πάνω στην σκηνή και να εξηγήσω στους κριτές γιατί το ποτό μου μπορεί να γίνει Legacy δεν με φόβισε» θα μου πει στο τηλέφωνο από το Άμστερνταμ. Εκεί τον πέτυχα πριν από λίγες μέρες, στα μέσα της Ευρωπαϊκής του «περιοδείας» για την προώθηση του ποτού του. Βρυξέλλες, Πράγα, Λονδίνο, Άμστερνταμ, Παρίσι, ΒαρκελώνηκαιΡώμη. Ήτανοισταθμοίτου. «Ένιωσα ότι ήμουν φοιτητής που κάνει διακοπές με το Interrail με φίλους, αλλά εγώ το κάνω μόνος μου» θα μου πει αφού από πόλη σε πόλη πήγαινε με τρένο. Το άγχος και η πίεση εναλλάσσονται με τα γέλια και την χαρά σε αυτό το ταξίδι του Φίλιππου που τελικός προορισμός είναι το Άμστερνταμ οπού θα πραγματοποιηθεί ο Παγκόσμιος τελικός του Bacardi Legacy με ενδιάμεσο σταθμό το Αμπού Ντάμπι στο τέλος του Φεβρουαρίου και τον Ελληνικό τελικό. Για να παρουσιάζει το ποτό του στα μπαρ που επισκέπτεται έχει ετοιμάσει μια ρουλέτα. «Έχω φτιάξει το ποτό μου σε έξι διαφορετικές εκδοχές. Έτσι κάθε επισκέπτης γυρίζει την ρουλέτα ή διαλέγει την εκδοχή που ταιριάζει περισσότερο σταγ ούστα του. Είναι κάτι σαν παιχνίδι» θα μου πει. Όμως πίσω από αυτό το απλό παιχνίδι κρύβεται μια πιο δημιουργική ιδέα ή αν θέλετε μια πιο ουσιαστική έρευνα του Φίλιππου. «Με αυτόν τον τρόπο καταγράφω σε κάθε πόλη που επισκέπτομαι ποιά εκδοχή του ποτού μου ταίριαξε περισσότερο στο στιλ των πελατών. Έτσι ανακαλύπτω την κουλτούρα κάθε λαού πράγμα που έχει πολύ ενδιαφέρον». 

Κωνσταντίνος Ριστάνης

Σίγουρα έχετε ακούσει να μιλάνε για ένα όμορφο μπαρ στα Ιωάννινα –εμείς σας το έχουμε αναφέρει πολλές φορές. Το Spitaki. Πίσω λοιπόν από αυτό βρίσκεται ο Κωνσταντίνος Ριστάνης. Ένας bartender που δεν σταματά να συμμετέχει, αλλά και να κερδίζει, σε διαγωνισμούς. Θα έλεγα ότι είναι «εθισμένος» σε αυτούς και μου το επιβεβαιώνει λέγοντάς μου ότι του αρέσει ο υγιής ανταγωνισμός. Τον πέτυχα στην Βαρκελώνη και η αλήθεια είναι ότι ζήλεψα λίγο τη ζωή που κάνει τον τελευταίο μήνα. Νέα Υόρκη, Ρώμη, Μιλάνο, Άμστερνταμ, Λισαβόνα, Λονδίνο, Βαρκελώνη και Στοκχόλμη. Δεν τους λέτε και λίγους σταθμούς. «Είμαι με μια βαλίτσα στο χέρι. Ευτυχώς, μπορώ να λείψω τόσο μεγάλο διάστημα από το μαγαζί και δεν αγχώνομαι. Το μόνο που με ενοχλεί είναι ότι δεν βλέπω την κόρη μου» θα μου πει κάπως με παράπονο. Είναι η «προσωπική του κληρονομιά» και εκείνη που τον ενέπνευσε για το ποτό του. Άλλωστε έχει και το όνομα της, Iris. Ο στιβαρός, δυναμικός αλλά οινικός χαρακτήρας του, έχει κάτι από την προσωπικότητα του Κωνσταντίνου. Και αυτό θέλουν οι άνθρωποι του Bacardi Legacy, τα ποτά να έχουν την προσωπική υπογραφή του δημιουργού. «Το Bacardi Legacy για μένα είναι μια ευκαιρία να κάνω γνωστή τη δουλειά και την προσπάθεια που κάνουμε στο μαγαζί. Να δείξω στον κόσμο ότι έκτος από την Αθήνα υπάρχουν και άλλες πόλεις στην Ελλάδα που προωθούν την κουλτούρα του ποτού και της υπεύθυνης κατανάλωσής του. Προσδοκώ να τους κάνω να θέλουν να έρθουν στα Γιάννενα». Μέσα από αυτό τον κουραστικό μήνα γυρνώντας τον κόσμο με αεροπλάνα, ο Κωνσταντίνος ένιωσε αυτό που λένε Bacardi Family, θα μου πει. «Γνώρισα καινούργιους ανθρώπους, με έβαλαν όχι μόνο στο μπαρ αλλά και στο σπίτι τους. Μου έδειξαν την πόλη τους. Με έκαναν να νιώσω οικεία. Και νομίζω ότι αυτό είναι το Bacardi Legacy εκτός από ένας απλός διαγωνισμός ποτού» μου αναφέρει χαρακτηριστικά. Όσο για το αν θα έμπαινε ξανά στην ίδια διαδικασία «αν κερδίσω, σταματάνε για μένα οι διαγωνισμοί» θα μου πει, αλλά εγώ δεν τον πολυπίστεψα.

Αγάπη Πετροπούλου

Θυμάμαι από τον περσινό διαγωνισμό του Bacardi Legacy μια όμορφη, χαρούμενη κοπέλα που με την παρουσία της πάνω στην σκηνή με είχε κερδίσει. Ήταν η Αγάπη Πετροπούλου. Από τότε την είχα συναντήσει πολλές φορές στην μπάρα του A for Athens. Και η αλήθεια είναι ότι χάρηκα που φέτος την είδα να γεμίζει ξανά την σκηνή του Bacardi Legacy στο Box και να συμπληρώνει την τριάδα των νικητών. Το ποτό της, My tai, που κάνει λογοπαίγνιο με το κλασικό Mai Tai –στην ουσία είναι μια παραλλαγή του – ταξίδεψε στην Πράγα, στην Βιέννη, στον Λίβανο αλλά και σε πολλά μέρη της Ελλάδας. «Αλλιώς είχα φανταστεί αυτό το ταξίδι», θα μου πει, «δεν περίμενα να είναι τόσο αγχωτικό και πιεστικό, όμως δεν το μετανιώνω. Το ευχαριστήθηκα και σίγουρα θα το επαναλάμβανα» και θα προσθέσει «γιατί το ρούμι είναι διασκέδαση, ελευθερία, χορός και όλα αυτά εμένα μου αρέσουν». Η Αγάπη μπορεί να τα βρήκε λίγο «δύσκολα» με το marketing plan, όμως οι δοκιμασίες και οι δυσκολίες την ιντριγκάρουν. «Σε βγάζουν από το κουτί σου και σε κάνουν πιο δημιουργικό» θα μου πει χαρακτηριστικά. Κατάφερε λοιπόν να βάλει το ποτό της στην λίστα της εταιρίας catering Barfly και έτσι η «γραβάτα της» θα σερβίρεται σε κάθε εκδήλωσή τους. Παράλληλα αυτό το ταξίδι του Bacardi Legacy την έκανε ακόμα πιο δυνατή και φυσικά της έδωσε την δυνατότητα να γνωρίσει καινούργιους ανθρώπους αλλά και κουλτούρες. «Το να είσαι γυναίκα πίσω από το μπαρ δεν είναι και εύκολη υπόθεση. Το είδα και στα ταξίδια μου, ειδικά στο Λίβανο, που με κοίταζαν με περιέργεια. Εγώ όμως είμαι «αγοροκόριτσο» από μικρή» θα μου πει χαμογελώντας. Όμως όσο αλήθεια και να είναι αυτό, η Αγάπη είναι από τις πιο ευγενικές και οικίες παρουσίες πίσω από το μπαρ. Σε κερδίζει με την πρώτη επαφή και αυτό είναι χάρισμα.