Έχει καταντήσει γραφική πλέον αυτή η κατάσταση με την Γλυφάδα και τα εστιατόρια που κατά καιρούς προσπαθούν να επιβιώσουν στην ευρύτερη περιοχή. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, όποια αξιόλογη ή όχι εστιατορική προσπάθεια επιχειρεί να στεριώσει, συνήθως καταλήγει στα τραύματα της. Στην γλώσσα μας συνηθίζουμε να την αποκαλούμε "γαστρονομική σαχάρα" και κάθε φορά που κατηφορίζουμε για να δούμε πάλι κάτι καινούργιο, έχουμε το φρύδι μονίμως σηκωμένο. Πόσο βαρετός όμως θα ήταν ένας κανόνας χωρίς τις εξαιρέσεις του;
Το Bella Vespa μετράει μόλις τρεις μήνες ζωής στον χώρο του ex Pepe Nero, στην καρδιά της Γλυφάδας και το χαριτωμένο ονομά του, προδίδει κατά κάποιο τρόπο και τις γαστρονομικές του προθέσεις. Άλλο ένα Ιταλικό, θα μου πείτε. Και ναι και όχι, θα σας απαντήσω. Αρχικά, ο θερμός και ντιζαϊνάτος διάκοσμος αποπνέει μια οικεία και φιλόξενη ατμόσφαιρα που με χαλάρωσε πριν καν ακόμα πιω τις πρώτες γουλιές από το Smoky & Bloody μου, το οποίο απροπό ήταν φινετσάτο και με προϊδέασε θετικά. Είμαι αρκετά καχύποπτος για τα πειραγμένα Bloody Mary αλλά το συγκεκριμένο με έκανε να στρέψω διακριτικά το βλέμμα του προς την μπάρα. Ο bar leader Γιάννης Γεωργάκης, έκανε κατά την γνώμη μια πολύ αξιόλογη δουλειά με τα cocktails στο Bella Vespa. Θα μου επιτρέψετε όμως να βάλω μια άνω τελεία εδώ διότι και η στήλη "The Bars" έχει ψυχή, οπότε θα επανέλθουμε εν καιρώ αναλυτικά.
Το μεγάλο χαρτί του εστιατορίου είναι φυσικά ο νεαρός και πολλά υποσχόμενος σεφ του. Λέγεται Βαγγέλης Λεούσης και συγκρατήστε το ονομά του μιας και ελπίζω να τον ακούσουμε αρκετές φορές στο προσεχές μέλλον. Μετά από την πρακτική του στο "Blue Palace" της Ελούντας, κάνει τα πρώτα του βήματα στο Nabucco δίπλα στον Δημήτρη Δημητριάδη, δουλεύει μαζί με τους Pantaleo de Pinto και Παναγιώτη Γιακαλή στο μυκονιάτικο Cavo Tagoo για να ρίξει την άγκυρα για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Kiku με μέντορα τον Χρόνη Δαμαλά. Η θητεία του αυτή αποτυπώνεται διακριτικά και γοητευτικά στο μενού του Bella Vespa. Η άψογη σαλάτα με την κινόα και το dressing των εσπεριδοειδών αλλά και το φινετσάτο καρπάτσιο λαυράκι με το τζίντζερ για παράδειγμα, ξεχωρίζουν για τον απωανατολίτικο αισθησιασμό τους και συνυπάρχουν αρμονικά με ιταλικές σπεσιαλιτές όπως η νόστιμη pizza του με την gorgonzola, το κουκουνάρι και τα σύκα τα οποία φαίνεται ότι είναι κομμένα από χέρι που έχει δουλέψει σε αξιόλογο ιαπωνικό εστιατόριο. Η καρμπονάρα που δοκίμασα με το κλασικό πλέον ποσέ αυγό ήταν καλή ενώ το βαρύ πυροβολικό από τα κυρίως, το Osso Bucco με τις τρούφες και τον υπέροχο πουρέ πατάτας, ξεχείλιζε από comfort νοστιμάδα και βορειοιταλική ευγένεια. Μια από τα ίδια και το άψογα ψημένο Flank Steak του, το οποίο επίσης σκίζει και από εμφάνιση. Τα επιδόρπια έχουν σίγουρα ενδιαφέρον αλλά παραμένουν προς το παρόν υποδεέστερα των αλμυρών.
Info: Κύπρου 11, Γλυφάδα τηλ: 2108982880, τιμή: €40-45 με κρασί
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση