Συνεχίζοντας να αναφέρομαι στα πασίγνωστα σαν να ήταν άγνωστα, θα αναφερθώ στη μαγική θέση του ίδιου του κήπου. Βρίσκεται στο ήσυχο και καταπράσινο σημείο, που οι παλιοί Κολωνακιώτες ονόμαζαν «Όμορφο». Στο κρυμμένο, δηλαδή, μες το πράσινο τρίγωνο που σχηματίζει, διχαλωτά, στο τέρμα της η οδός Ξενοκράτους, καθώς «γυρνάει» διασχίζοντας την κάθετη της, Αριστοδήμου, για να συναντήσει τη Δεινοκράτους. Μιας και δεν είμαι και η Googlemaps, μπορεί και να σας μπέρδεψα λιγάκι, αλλά δεν έχει και πολύ σημασία, αφού το επόμενο στίγμα που θα δώσω είναι πως το 49 βρίσκεται «κολλητά με το ‘Abreuvoir’» και είναι το νέο επαγγελματικό εγχείρημα του Σπύρου Κότση – το οποίο φέρει εμφανώς τη σφραγίδα της εστιατοριακής του ιστορίας.
Μεσούντος του καλοκαιριού, όμως, προέχει να προσδιορίσω ότι το 49 ανοίγει στις 09:00 και μένει μέχρι τις 02:00. Το πρωί λειτουργεί ως καφέ με πρωινά και σάντουιτς και από το μεσημέρι και πέρα ως μπαρ-εστιατόριο. Στο μπαρ ο Τάσος Καλαμποκας σερβίρει κυρίως κλασικά κοκτέιλ. Βρήκα πολύ ντελικάτο το κοκτέιλ 49 Signature,με τζιν και με λικέρ κόκκινων φρούτων Chambord που, παρά τη μαύρη ζάχαρη του και τα κεράσια-maraschino αποδείχτηκε δροσιστικό κι ελαφρά όξινο στην επίγευση, χάρη στο φρέσκο χυμό λεμονιού και στην προσθήκη ξηρού prosecco. Ίσως μια επόμενη φορά να δοκιμάσω το creme brulee martini.
Φτάνοντας στο θέμα φαγητό και θέλοντας να βρω τις λέξειςπου προσδιορίζουν την κουζίνα του Βαγγέλη Μαγκανιάρη στο μυαλό μου ήρθαν χαρακτηρισμοί όπως φρέσκια, εποχική, απλή. comfort, bistro,ελαφριά, νόστιμη, δροσερή, καλοκαιρινή.
Στο δροσερή «κούμπωσαν» πιάτα, όπως το κολοκυθάκι με τοματίνια, κινόα , jamon ibérico, ανθότυρο και βινεγκρέτ δυόσμου, στο καλοκαιρινή το πεπόνι, γαρίδα, τυρί κρέμα, chorizo, κουκουνάρι και dressing εσπεριδοειδών, στο εποχική το πιάτο ημέρας ταρτάρ από αιγαιοπελαγίτικο τονάκι με καρπούζι, ραπανάκια, σορμπέ λάιμ κι αρωματικό dressing μ’ άνηθο και δυόσμο. Στο comfort το αρωματισμένο με Pernod Ricard άψογο ριζότο με carnaroli, γαρίδες και κρέμα κολοκυθιού, στο απλή ο σολομός σχάρας με κινόα, μαρμελάδα λεμόνι κι αρμπαρόριζα ή το νόστιμο μπιφτέκι γαλοπούλας, με κινόα και μικρή σαλάτα. Στο bistro η τραγανή παντσέτα με πορτοκάλι κι αρωματικό ρούμι Sailor Jerry με καρδάμωμο και μους φέτας και σε όλα μαζί το νόστιμη.
Στην αρχή, υπολογίζοντας απλώς τον αριθμό τους, βρήκα λίγες τις μόνο100 ετικέτες κρασιών από όλο τον κόσμο, που προτείνει η κάβα του 49 κι αναρωτήθηκα κατά πόσο φέρει δικαίως και τον τίτλο του wine bar. Συνυπολογίζοντας, όμως, αφενός τις ήπιες τιμές τους και το πόσο οι επιλογές αυτές ταίριαζαν, γευστικά με τα πιάτα και αναλογικά με το μέγεθος του καταλόγου, κατέληξα στο συμπέρασμα πως είχα μπροστά μου μια πολύ καλή λίστα για τον χώρο, με έξυπνες προτάσεις που είναι προσωπικές επιλογές του Σπύρου Κότση και πολλές από αυτές μάλιστα είναι και δικές του εισαγωγές. Ξεχώρισα το MIP, ένα ευκολόπιοτο ροζέ Cotes de Provence, που στάθηκε επάξια δίπλα σ’ αρκετά από τα πιάτα που ανέφερα,ή το χιλιάνικο σαρντονέ Casa Del Bosque, που πραγματικά με εντυπωσίασε με τη δομή και το εύρος των αρωμάτων του, αλλά και το καλοφτιαγμένο λευκό Πέτρινες Πλαγιές του Παλυβού, όπου το σαρντονέ, κυριαρχώντας της μαλαγουζιάς, κατάφερε να σταθεί όμορφα δίπλα στο πιάτο με τις παπαρδέλες και την γκρεμολάτα.
Αν σε όλα αυτά προσθέσω και το ατού των πραγματικά πολύ λογικών τιμών (25– 30€, με κρασί) θα καταλάβετε γιατί σας τα έγραψα όλα αυτά, προτείνοντας το «μυστικό κήπο με της μουριές» του 49 ως ιδεώδες σημείο χαλαρωτικών συναντήσεων.
Ξενοκράτους 49, Κολωνάκι, τηλ. 2107257417/8
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση