Η ημέρα μου στο πιάτο: Χριστίνα Αλεξανιάν

19 Δεκεμβρίου 2012
Μικαέλα Θεοφίλου

Η γνωστή ηθοποιός παίζει αυτόν τον καιρό στην εξαιρετική μουσικοθεατρική παράσταση «Ο Αλέκος βγήκε από τον παράδεισο», στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα». Χωρίς ιδιαίτερες γαστρονομικές εμμονές και πολλές δυσκολίες στον τρόπο που τρώει, η Χριστίνα έχει μια ιδιαίτερη αγάπη στην Ιταλική κουζίνα, μια λατρεία στα λευκά κρασιά και μια αδιαφορία στα γλυκά. Πώς μπορεί;

«Το πρωί μπορεί... να ξυπνήσω μεσημέρι. Εννοώ δηλαδή ότι αν δεν έχω δουλειές, υποχρεώσεις, πρόβες θα ξυπνήσω γύρω στις 12, γιατί θέλω να ευχαριστιέμαι τον ύπνο όταν μπορώ. Η πρώτη μου κίνηση είναι να φτιάξω έναν καφέ. Έναν δυνατό στιγμιαίο ζεστό καφέ. Αυτό είναι και το πρωινό μου. Όπως καταλάβατε δε με λέει κανείς εύκολα άνθρωπο του πρωινού. Γενικά δεν με λες εύκολα άνθρωπο του φαγητού. Είμαι εύκολη και δύσκολη μαζί στο φαγητό.
Όταν τελειώσω... με το πλούσιο πρωινό μου αν έχω κάποια ραντεβού θα τα κλείσω στο Εν Δελφοίς στον πεζόδρομο της Δελφών στην Σκουφά, στο Κολωνάκι. Είναι για μένα ένα must στέκι που το επισκέπτομαι και το βράδυ μετά την παράσταση για ένα ελαφρύ γεύμα. Γιατί δεν μπορώ να φάω πριν την παράσταση, αλλά και το βράδυ δεν μπορώ να φάω πολύ βαριά. Έτσι επιλέγω ένα πεντανόστιμο ριζότο και ικανοποιώ την πείνα μου.
Πρόσφατα έφαγα και στο Pausa, ένα all day εστιατόριο στο Μαρούσι με εξαιρετικές γεύσεις. Απ` ότι άκουσα ο σεφ του είναι βραβευμένος και κάνει εξαιρετικά πιάτα ιταλικής κουζίνας όπως την pizza al prosciutto και παρμεζάνα, ψημένη σε πέτρα, το ριζότο με κρέμα μαύρης τρούφας και μανιτάρια πορτσίνι αλλά και bistecca alla Fiorentina.

Συνήθως τρώω σπίτι φαγητό. Έχω την τύχη να μένω κοντά στους δικούς μου και έτσι να γεύομαι ωραίες σπιτικές συνταγές. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι και εγώ δε μαγειρεύω. Μάλλον όμως είμαι πιο ειδική στην pasta. Αν πάλι δεν υπάρχει τίποτα στο σπίτι, τότε μπορεί να παραγγείλω από ένα αγαπημένο κινέζικο που έχουμε στην Νέα Ερυθραία.
Δεν είμαι φαν του σούπερ μάρκετ. Δεν θα με βρει κανείς με τις ώρες εκεί, ούτε αποτελεί για μένα κάποιου είδους ψυχοθεραπεία. Είμαι πολύ συγκεκριμένη σ` αυτά που θέλω να αγοράσω και εννοείται ότι κυκλοφορώ με λίστα που έχει πάντα τα βασικά. Όχι μόνον λόγω κρίσης. Άλλωστε εγώ ποτέ δεν ξόδευα πολύ. Δεν λείπουν όμως ποτέ ούτε από τη λιστα ούτε από το ψυγείο μου το γιαούρτι και το γάλα όμως είμαι ένας άνθρωπος που θέλω να τρώω ισορροπημένα. Οπότε στο σπίτι μου υπάρχουν και τα όσπρια, και το ψάρι, και το κρέας. Όμως η πιο αγαπημένη μου γεύση, το πιο αγαπημένο μου φαγητό είναι τα τηγανητά αυγά με τηγανητές πατάτες. Είναι ένα φαγητό που με κάνει να κουρνιάζω ψυχολογικά στη γεύση του, όταν δεν είμαι καλά και με ταξιδεύει πίσω στα χρόνια στην παιδική μου ηλικία καθώς αυτό ζητούσα από τη γιαγιά μου να μου φτιάξει. Και εκείνη όπως όλες οι γιαγιάδες με κακομάθαινε τρυφερά...  Από το ταξίδι στο χρόνο, θα σας πάω σε ένα ταξίδι στο Λονδίνο, για να θυμηθώ πού έφαγα το καλύτερο sushi. Ε, ναι καλά καταλάβατε, στο Nobu. Μου άρεσαν όλα εκεί. Το φαγητό, το service, η ατμόσφαιρα. Αξέχαστη γαστρονομική εμπειρία.

Λατρεύω το λευκό κρασί. Τα πιο αγαπημένα μου είναι ο Θαλασσίτης, η Άδολη Γης, οι 4 Λίμνες του Κυρ- Γιάννη και η Βιβλία Χώρα. Και όσο αγαπώ το κρασί τόσο δεν είμαι φαν των γλυκών. Μόνο σε έκτακτη ανάγκη θα φάω λίγη σοκολάτα ή ένα σοκολατένιο γλυκό. Όσο για την τελευταία μου μέρα στη γη... Από το άγχος και τη στεναχώρια μου δεν θα ήθελα να φάω τίποτα... ούτε καν πατάτες τηγανητές με αυγά».

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση