H ημέρα μου στο πιάτο: Σωτήρης Γεωργίου

22 Φεβρουαρίου 2012
Μικαέλα Θεοφίλου

Real clothes for real people είναι το μότο του ιλιγγιωδώς ανερχόμενου και άκρως ταλαντούχου Σωτήρη Γεωργίου, γνωστού για τις υπέροχες γεωμετρικές του φόρμες. Τώρα αφού έχει ήδη ετοιμάσει την εξαιρετική χειμερινή αντρική και γυναικεία του συλλογή, σχεδιάζει κάποια  καθημερινά και οικονομικά ρούχα και βλέπει τις προοπτικές του για το εξωτερικό να αυξάνονται. Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά γράφει το γαστρονομικό του ημερολόγιο με τις ιδιαιτερότητες, τα στέκια του, τις προτιμήσεις του και τις γεύσεις που τον παρηγορούν.

«Γενικά είμαι πρωινός τύπος. Επτάμιση, οκτώ παρά... ξυπνάω! Αλλά παίρνει λίγη ώρα μέχρι να σηκωθώ. Μου αρέσει να χουζουρεύω. Το πρωινό είναι ιερό για μένα. Γαστρονομικά μιλώντας φτιάχνω πρωινό με ιεροτελεστία όταν έχω χρόνο. Αλλά δεν φεύγω έτσι κι αλλιώς από το σπίτι χωρίς να πιω φυσικό χυμό με πορτοκάλι, αχλάδι, μήλο, ανανά και ακτινίδιο και να φάω ψωμί με βούτυρο και μέλι ή τοστ. Και σίγουρα δεν θα φύγω  χωρίς καφέ. Εσπρεσάκι φτιαγμένο από την Κrups μου, την αγαπημένη μου εσπρεσιέρα  με Nespresso κάψουλες. Στο στούντιο πίνω freddo το καλοκαίρι και γαλλικό το χειμώνα γιατί τον θέλουν και οι πελάτισσες.

Το στούντιο μου είναι στου Ψυρρή. Εκεί βρίσκομαι κάθε μέρα γύρω στις 9.30 το πρωί και επειδή παίρνω το μηχανάκι,  πηγαίνω  κατευθείαν εκεί, χωρίς να κάνω κάποια στάση. Η πρώτη κίνηση είναι να φτιάξω γαλλικό, να δω τα mail μου και μερικές φορές  παίρνω καφέ από ένα μαγαζί κοντά στο studio μου, στου Ψυρρή που λέγεται Mattonella. Το κάνω κυρίως για να βρω δικαιολογία να συνοδέψω τον καφέ μου με κάτι υπέροχα Sablés au chocolat. Κολλάω σε γεύσεις! Πότε με μπισκότα, πότε με γλυκάκια! Μου αρέσουν τα γλυκά γενικά και είμαι fan της σοκολάτας. Όταν πηγαίνω στο Παρίσι, δεν ξεχνώ ποτέ μια επίσκεψη στο κατάστημα του Pierre Hermé . Όχι τόσο για τα διάσημα μακαρόν του, αλλά για τα σοκολατοειδή του. Εδώ στην Ελλάδα μου αρέσει το ζαχαροπλαστείο Μέλισσες για τις τάρτες του αλλά τα Max Perry μόνον για τα brownies.

Εγώ δεν μαγειρεύω. Ή για να είμαι ακριβής, θα μαγειρέψω λίγες φορές  και πολύ βασικά πράγματα. Θα μαγειρέψω μακαρόνια και ψητά λαχανικά, τα οποία τα ψιλοκόβω, τα βάζω στο φούρνο και ρίχνω λίγο βαλσάμικο και λίγο μοτσαρέλα και είναι ένα πλήρες και υγιεινό γεύμα.  Συνήθως μού μαγειρεύει η σύντροφος,  έχει πολύ φαντασία και με πολύ λίγα υλικά φτιάχνει εντυπωσιακά πράγματα.  Λατρεύω τις μακαρονάδες της. Άλλωστε λατρεύω την pasta.

Το μεσημεριανό μου είναι ένα δύσκολο γεύμα ιδιαίτερα τώρα που καλοκαιριάζει... Θέλω να υποκύψω σε πειρασμούς αλλά συγκρατούμαι τρώγοντας μόνο σαλάτες. Παραγγέλνω συνήθως από το Trend Caesar στην Κολοκοτρώνη ή από το It ή από το EverGreen Casual στην Κοραή – σαλάτα με μακαρόνια. Άλλες φορές βέβαια τρώω στου Ψυρρή, στο Νικήτα. Μια οικογενειακή ταβέρνα που εδώ και 5-6 χρόνια τρώω συνέχεια. Εκτός από πιάτα της ώρας έχει και πιάτα ημέρας. Μου αρέσει πολύ το μοσχάρι και αρακά, οι γίγαντες με λουκάνικο και έχει τρομερή σπιτική τυρόπιτα! Μαμαδίστικη κουζίνα!

Δεν επισκέπτομαι πια τόσο συχνά τα εστιατόρια. Η κρίση με έχει κάνει να κόψω τις πολλές γαστρονομικές εξόδους και εξερευνήσεις ή  καλύτερα η εξερεύνηση της γεύσης  εξακολουθεί  να υπάρχει αλλά πιο σπιτικά. Πειραματίζομαι γαστρονομικά πολύ στο σπίτι με φίλους. Ας πούμε την Κυριακή ήμουν καλεσμένος σε μία φίλη για να φάμε Thai.!

Ωστόσο όταν επισκέπτομαι εστιατόρια προτιμώ αυτά που είναι πιο απόμερα, λιγότερο προβεβλημένα:  πηγαίνω στο Νέζο στο Γκάζι για πιο πικάντικα φαγητά, τρώω καταπληκτική σαρδέλα στην Καλλιθέα σε ένα μαγαζάκι κοντά στους Αγίους Πάντες που δεν το πιάνει το μάτι σου, στα Κουταλάκια στο Μεταξουργείο όπου έχω φάει μια υπέροχη κολοκυθόσουπα με τζίντζερ. Επίσης λατρεύω το mille feuille μελιτζάνας στο Cucina Povera στο Παγκράτι και μου άρεσε πολύ το Mama Roux στην Αιόλου!   Α, και βέβαια το Chez Lucien –εγώ τον λέω Γάλλο- στα Πετράλωνα. Μετά από κάθε show πάμε εκεί με όλους μου τους συνεργάτες. Το έχουμε... τάμα! Κυρίως είμαι οπαδός της ιταλική κουζίνας όμως θα δοκιμάσω και τα πιο εξωτικά, τα ασιατικά και τα πικάντικα. Είναι ένα Ινδικό εστιατόριο, το Noor στο Μεταξουργείο που θέλω να πάω! Αυτό που δεν μπορώ να φάω με τίποτα τα συκωτάκια και τα εντόσθια! Επίσης έχω ένα θέμα με τον μουσακά ενώ αγαπώ το παστίτσιο. Δεν τρώω μπάμιες ενώ τρώω φασολάκια! Δεν μου αρέσει το σπανακόρυζο ενώ τρώω την σπανακόπιτα. Βγάλτε άκρη! Όταν όμως είμαι στεναχωρημένος δύο γεύσεις με παρηγορούν: Pasta και σοκολάτα. Μπορεί να γίνομαι βαρετός, γιατί το επανέλαβα, αλλά τι να κάνω; Αυτά είναι τα comfort foods μου!

Στα εστιατόρια ψάχνω το φιλικό, το οικείο περιβάλλον. Δε μου αρέσει το ψεύτικο lifestyle, χωρίς ουσία! Επίσης δίνω σημασία στο service: δεν θέλω να ψάχνω το σερβιτόρο για να πιώ ένα ποτηράκι νερό αλλά δεν θέλω και να τον έχω πάνω από το κεφάλι μου διαρκώς. Ψάχνω το μέτρο...

Παραγγέλνω και delivery αν και προσπαθώ να μην... Στην περιοχή που μένω, στο Μοσχάτο υπάρχουν οι «Κοτογεύσεις», ένα μαγαζί που κάνει κοτόπουλο με κάτι φοβερές οβάλ τηγανιτές πατάτες! Άλλες φορές όταν βρίσκομαι κοντά στο Κολωνάκι, μπορεί να περάσω από το «Καλαμάκι-Κολωνάκι» για ένα σουβλάκι και καμιά μπυρίτσα. Από το δρόμο στην Ελλάδα, τα γνωστά και βρώμικα,  έχω σταματήσει να τρώω. Αν είμαι όμως στο Βερολίνο, θα πέσω κατευθείαν πάνω στα bratwurst του δρόμου και τις πατάτες με μαγιονέζα. Στο Παρίσι θα με βρείτε σε μικρά μπιστρό που τα ψάχνω επισταμένα ενώ στο Λονδίνο στο Wagamama Noodle Bar, για το γιαπωνέζικο φαγητό του – όχι απαραίτητα για σούσι.

Βγαίνω τα βράδια. Αγαπημένο μου μέρος είναι η πλατεία Καρύτση ή όπου αλλού υπάρχουν καλά cocktails.  Συνήθως πίνω Mojito, Caipirinha ή cocktail σαμπάνιας στο Joint, στο Tailor Made στην Αγίας Ειρήνης, στο 42 ή Amaretto Sour στο Pop. Kάποτε έπινα ένα cocktail με φύλλα χρυσού στο Grande Dame, ένα παλιό κοκτεϊλάδικο. Αλλά έκλεισε. Δεν είμαι φαν του κρασιού με την έννοια ότι το ψάχνω. Μου αρέσει μόνον όταν πίνω με την παρέα. Ξέρω να το συνδυάζω σωστά, το λευκό πάει με ψαρικά, μακαρόνια και κοτόπουλο και το κόκκινο με κόκκινο κρέας και ότι στο σπίτι παίρνουμε το Κατώγι. Αυτά...

Μου αρέσει να πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ, αλλά το αν θα πάω τελικά εξαρτάται από τον όγκο της δουλειάς. Όταν φτιάχνω τη συλλογή μου δεν πάω πουθενά.  Όταν χαλαρώνω από την πίεση θα πάω στον Σκλαβενίτη ή στον Βασιλόπουλο. Μαθαίνω όμως ότι έχουν ανοίξει κάποιοι συνεταιρισμοί και θέλω να τους επισκεφτώ. Νομίζω  υπάρχει κάποιος στην Ακαδημία Πλάτωνος.  Από τότε που ξεκίνησε η ιστορία της κρίσης, ψωνίζω μόνον ελληνικά προϊόντα και σ` αυτό δεν κάνω πίσω. Όταν πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ μ` αρέσει να παίρνω διαφορετικά κάθε φορά τυριά. Για παράδειγμα τη μία παίρνω φέτα Παρνασσού, την άλλη Δωδώνη, την άλλη Κεφαλονιάς που είναι φανταστική. Μ` αρέσει να παίζω. Ωστόσο σταθερές αξίες στη λίστα με τα ψώνια είναι η γαλοπούλα Fouantre Υφαντής, -μιλάμε για καταναλωτική εμμονή-, το ψωμί Τόστιμο, το κασέρι Ελασσόνας, η γραβιέρα Αμφιλοχίας... Τα λαχανικά μου και τα φρούτα μου - αχλάδια, μήλα, μπανάνες, αλλά και τις σαλάτες μου τα προμηθεύομαι από ένα τέλειο μανάβικο στο Μοσχάτο, την «Φρουτεμπορική» που είναι ανοιχτό μέχρι τα μεσάνυχτα τα καλοκαίρια αλλά και τις Κυριακές. Αυτό που αναπολώ και περιμένω κάθε καλοκαίρι είναι να πάω στο εξοχικό μου σε ένα παραθαλάσσιο οικισμό στην Πελοπόννησο, για να φάω λαχανικά από τον βιολογικό κήπο που έχουν φτιάξει οι γονείς μου. Κόβω το ντοματίνι από το τσαμπί και δεν το πλένω, το τρώω όπως είναι. Αυτή η γεύση είναι απίστευτη και τη θυμάμαι από παιδί!

Μου αρέσει να κάνω το τραπέζι στους φίλους μου. Οι ιδανικοί συνδαιτυμόνες είναι για μένα οι φίλοι μου και οι συνεργάτες που δουλεύουμε μαζί: ο στιλίστας Χρήστος Αλεξανδρόπουλος, ο Κώστας ο Βογιατζής –γνωστός και ως Yatzer- η σύντροφός μου και make-up artist Αλεξάνδρα Σπυριδοπούλου και φίλη μου η  Δήμητρα Σπυροπούλου, ο σχεδιαστής Γιώργος Ελευθεριάδης που πάμε μαζί στα Κουταλάκια αλλά και φίλοι εκτός χώρου. Πού θα τους πήγαινα; Ε, πού αλλού; Στο Γάλλο (σ.σ. Chez Lucien). Είναι cool!».

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση