Η Μέρα μου στο Πιάτο: Ολυμπία Κρασαγάκη

06 Ιουνίου 2012
Μικαέλα Θεοφίλου

Η φωτογράφος που λατρεύει το φυσικό φως και που την λατρεύουν όλοι οι εγχώριοι και διεθνείς σταρ και οι πολιτικοί, ετοιμάζει ένα βιβλίο αφιερωμένο στους πιο γοητευτικούς διάσημους άντρες  που αγάπησε ο φακός της. Στο κείμενο που ακολουθεί μας αποκαλύπτει τις αγαπημένες της γαστρονομικές συνήθειες, εύκολες και νόστιμες συνταγές,  γιατί λατρεύει τα σούπερ μάρκετ και γιατί θεωρεί τον εαυτό της κακόφαγο...

«Σηκώνομαι 7 το πρωί γιατί η Eιρήνη πάει σχολείο και ετοιμάζω πρωινό για όλους. Tον τελευταίο καιρό έχω κολλήσει και φτιάχνω pancakes, γιατί ανακάλυψα πως γίνονται:  Χρειαζόμαστε ένα αυγό, 180 γρ γάλα, 1 κουτάλι της σούπας ζάχαρη, αλάτι, μπέϊκιν πάουντερ, 70 γρ βούτυρο που το έχουμε λιώσει. Ανακατεύουμε τα υλλικά και στο τέλος προσθέτω  7-8 κουταλιές σούπας αλεύρι, να γίνει πηχτό. Όλο αυτό το ρίχνω  τηγάνι και όταν αρχίζουν να βγαίνουν οι φουσκάλες το γυρνάμε και  από την άλλη. Η κόρη μου τρώει pan cakes με Μerenda ή Νutella εγώ με maple syrup!  Εννοείται ότι πίνω καφέ. Δεν μπορώ να ξυπνήσω χωρίς καφέ. Το χειμώνα πίνω γαλλικό με πολύ γάλα, και το καλοκαίρι φραπέ με πολύ γάλα.  Είναι μια απόλαυση ο καφές!  Πολλές φορές το πρωί τρώω μου αρέσει να τρώω κουάκερ ή  All bran με γιαούρτι. Αν ξυπνήσω πιο αργά θα φτιάξω ένα πλουσιότατο brunch, κυρίως με αυγά τηγανητά με ωραίο φρέσκο ψωμί! Το ψωμί το παίρνω πάντα από φούρνο... Γενικά μ αρέσει να ανακαλύπτω φούρνους απ` όπου θα έχω ξεχωρίσει ότι εκεί θα βρω τα ωραιότερα μουστοκούλουρα, ο άλλος θα έχει νόστιμα τυροπιτάκια και ο άλλος το καλύτερο ψωμί. Ένας από τους πολύ αγαπημένους μου φούρνους όπου βρίσκω πάντα, όχι μόνο διάφορα είδη ψωμιού, αλλά και υπέροχα γλυκά, τυροπιτοειδή και αρτοσκευάσματα είναι  ο Τάκης στην Μισαραλιώτου στο Κουκάκι... Αν σας βγάλει ο δρόμος κάντε μια νόστιμη επίσκεψη...

Εγώ φούρνους επισκέπτομαι πάντα όταν είμαι στο δρόμο και με πιάνει μια λιγούρα όπου παίρνω πάντα μία τυρόπιτα. Έχω εμμονή με την τυρόπιτα  γιατί την είχα  λαχταρίσει όσα χρόνια ζούσα στο εξωτερικό. Ακόμα κι όταν ερχόμουν εδώ για διακοπές, έπαιρνα τυρόπιτα και ION αμύγδαλου, και τώρα πια που είμαι εδώ, στέλνω σε Γάλλους φίλους μου σοκολάτα ION αμυγδάλου, στο Παρίσι!

Είμαι ο άνθρωπος των σούπερ μάρκετ. Τρελαίνομαι να πηγαίνω και να χαζεύω σε όλα τα ράφια και δε χάνω ούτε ένα διάδρομο! Άλλοι πηγαίνουν και κάνουν  window shopping σε καταστήματα ρούχων εγώ πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ.  Μ αρέσει όταν είναι ωραία φωτισμένο. Μ αρέσουν τα ράφια με τα ωραία χρώματα , οι ετικέτες, το πώς είναι τακτοποιημένα τα προιόντα... Έτσι κάνω και στο εξωτερικό. Εκεί μου αρέσουν βέβαια πολύ και οι λαϊκές αγορές, εδώ δυστυχώς δεν έχω ανακαλύψει κάποια που να μου αρέσει τόσο πολύ. Στην Ελλάδα μου αρέσει το πείραγμα που σου κάνουν οι άνθρωποι της λαϊκής αλλά  με τσαντίζουν τα καροτσάκια.  Στο εξωτερικό μου άρεσε η λαϊκή στο Παρίσι όπου έχουν και τυριά, αλλά και στη Ρώμη που έχει πολλών ειδών χρωματιστά λουλούδια. Εκεί όμως που είπα «είναι σαν ποίημα» ήταν στη Βαρκελώνη. Ήταν τόσο ωραία στολισμένα τα φρούτα και τα λαχανικά σε πυραμίδες  που δεν ήθελες να αγοράσεις για να μη χαλάσεις αυτήν την αρμονία!

Στο ψυγείο μου έχω σίγουρα γάλα, τυρί, γιαούρτια Vitaline και Activia αλλά και στραγγιστό γιαούρτι . Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς γάλα, γιαούρτι και κρέμες... ό,τι γαλακτοκομικό και κρεμώδες το λατρεύω! Γι` αυτό ακόμα το και το αγαπημένο comfort food μου είναι ένα ζεστό  ρυζόγαλο! Επίσης το ψυγείο μου έχει σαλάτες, ρόκα και iceberg...  Η ντομάτα ενώ μ` αρέσει σε σάλτσα δεν την μπορώ σκέτη. Το κρεμμύδι ενώ το έχω φάει σε φαγητά προσπαθώ να μην το σκέπτομαι. Την  πιπεριά την τρώω αλλά δεν την θέλω σε μεγάλη ποσότητα... Από τυριά μ` αρέσουν τα πάντα, μοτσαρέλα, κατσικίσιο, cottage, κρητικά, και όταν πάω Κρήτη παίρνω τα πάντα: μυζήθρα, ανθότυρο, βιολογικό ελαιόλαδο, που είναι και οικογενειακής παραγωγής μας, τα πάντα! Στο ντουλάπι έχω μακαρόνια Misko, πλιγούρι,  όσπρια, φακές , σάλτσες, ξηρούς καρπούς, αλατισμένα αμυγδαλάκια, πολλά καρύδια, καλαμπόκι για ποπ κορν.

Μου αρέσει να μαγειρεύω! Όταν δεν έχω όμως πολύ χρόνο  φτιάχνω μια γρήγορη νόστιμη γερμανική κρύα ρυζοσαλάτα ή noodle salad, φτιαγμένη από κοτόπουλο βραστό, ρύζι ή μακαρονάκι κοφτό, μαγιονέζα, καλαμπόκι, ανανάς, μανιτάρια και λίγο αρακά. Ανακατεύω όλα τα συστατικά μαζί  με βάση το ρύζι ή το κοφτό μακαρονάκι. Εμένα μ αρέσει με ρύζι. Άλλες φορές παραγγέλνουμε από την Pomodoro, την πιτσαρία της γειτονιάς μας, πίτσα μαργαρίτα ή με ανανά! Μ αρέσουν οι συνδυασμοί με φρούτα. Γι αυτό μ αρέσει η κινέζικη κουζίνα, που έχει ανανά, κάσιους, γενικά συνδυάζει τα γλυκόξινα. Βέβαια απ` όλες τις κουζίνες μου αρέσει και κάτι: το σουσι από τη γιαπωνέζικη,  η πίτσα από την Ιταλική, τα γλυκόξινα από την Κινέζικη...

Δεν έχω ένα μόνο αγαπημένο εστιατόριο...  Πρόσφατα πήγα στην Κιμωλία στη Δροσιά, μου άρεσε σαν χώρος, και οι διαφορετικές γεύσεις του εστιατορίου, μου αρέσει ο «Θανάσης» στο Μοναστηράκι για το κεμπάπ, και ο «Τόλης» για τα παϊδάκια στην λαδόκολλα, στην πλ. Κουμουνδούρου. Στην Κανέλα έφαγα  μια λατρεμένη σαλάτα με αβοκάντο και κολοκυθάκια, ενώ μ` αρέσει και το Shamone που συνδυάζει ποτό και φαγητό. Επίσης έφαγα στο Avenue Bistrot στο Metropolitan Hotel από τα χέρια του Άκη Πετρετζίκη ένα γλυκόξινο σολομό με πουρέ από γλυκοπατάτα και ταχίνι. Ήταν από τις αναπάντεχα υπέροχες γεύσεις!  Αγαπώ το κρασί. Συνήθως πίνω ένα γαλλικό λευκό Pouilly fume αλλά μου αρέσει και το κόκκινο Bordeaux. Βέβαια ιδανικός γνώστης του Bordeaux και των γαλλικών κρασιών είναι ο αγαπημένος μου φίλος Νίκος Αλιάγας. Τον εμπιστεύομαι με κλειστά τα μάτια!

Στο εξωτερικό βρήκα ωραία πιάτα στη Βαρκελώνη  στο Four Gats. Εκεί  πήγαινε ο Πικάσο όπου ζωγράφιζε και έκανε και εκθέσεις. Επίσης εκεί γυρίστηκε και μία σκηνή από την ταινία του  Vicky, Cristina Barcelona του Woody Allen. Είναι η σκηνή που ο Javier Bardem λέει στις δύο φίλες να φύγουν μαζί του.  Αλλά για να επανέλθουμε στο θέμα μας... έχει πολύ ωραία Καταλονεζική κουζίνα, κι έχω φάει ένα πολύ ωραίο κοτόπουλο με δαμάσκηνα, με το κοτόπουλο να λιώνει στο στόμα...

Μου αρέσει πολύ όταν πηγαίνω με την παρέα μου στο εστιατόριο, αν και γενικά είμαι κακόφαγη και μίζερη στο φαγητό... Δεν το αρνούμαι!  Όπως σας έλεγα και πριν για π.χ. δεν μου αρέσει η ντομάτα, το κρεμμύδι, η πιπεριά...  Όμως με εκνευρίζει όταν παραγγέλνω κάτι χωρίς αυτά τα συστατικά και το ζητάω ευγενικά όπως για παράδειγμα μια σαλάτα χωρίς ντομάτες, και μου τη φέρνουν με ντομάτες. Μπορώ και να κλάψω! Ειδικά όταν πεινώ πολύ!  Μόνο η μαμά μου με καταλαβαίνει...  Θυμάμαι όποτε ερχόμουν από ταξίδι μου είχε πάντα έτοιμη κοτόσουπα με αυγολέμονο... Ακόμα και τώρα όταν κατεβαίνω στην Κρήτη μου τη φτιάχνει, όπως και τα αγαπημένα μου σαλιγκάρια με χόντρο.

Η κρίση σαφώς και μ` έχει επηρεάσει. Δεν βγαίνω τόσο συχνά γι α φαγητό, και στις αγορές είμαι πιο προσεκτική. Δεν θα πάρω ποσότητα αλλά αυτά που θέλω, και αν μου λείψει κάτι θα πάω την  επομένη μέρα να ψωνίσω. Δεν θέλω να τα έχω στο σπίτι και να χαλάνε τα φαγητά και να τα πετώ. Δεν είναι ωραίο να πετάς φαγητό. Κι επειδή ξεχνιέμαι ακόμα και να φάω, οπότε δεν θέλω να χαλάει κάτι στο ψυγείο και να το πετώ.

Γενικά ξεχνάω να φάω και όλοι θέλουν να με ταΐσουν. Θυμάμαι σε ταξίδι στην Ιορδανία με Ντόρα Μπακογιάννη που τότε ήταν υπ. Εξωτερικών και είχε ένα τρελό πρόγραμμα.  Θυμάμαι να τρώει με συμβούλους, πολιτικούς και διπλωμάτες και με πιάνει το μάτι της κάπου στο βάθος να περιφέρομαι και μου λέει «Ολυμπία, έφαγες;» κι εγώ την κοίταζα. «Κάτσε τώρα κάτω», μου λέει  και ξαφνικά βρίσκομαι να κάθομαι στην κεφαλή του τραπεζιού ενώ όλοι οι άλλοι συζητώντας πολιτικά έχουν τελειώσει το φαγητό κι εγώ να τρώω το ψαράκι  μου, το ψωμί και η κυρία Μπακογιάννη ανάμεσα στις συζητήσεις της να μου λέει « τρώγε Ολυμπία, τρώγε μη μου πέσεις κάτω!»...

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση