Η μέρα μου στο πιάτο: Μαρίνα Βερνίκου

14 Μαρτίου 2012
Μικαέλα Θεοφίλου

Μητέρα 3 παιδιών, αγαπημένο it girl και μία εξαιρετική φωτογράφος,  που  το 2010 κέρδισε το βραβείο φωτογραφίας με θέμα τη Φύση από το περιοδικό National Geographic. Την γνωρίσαμε καλύτερα με την νέα της ιδιότητα από τα βιβλία «Με το φακό του χρόνου» και το "235", ένα λεύκωμα για τις εκκλησιές της Σίφνου και αναμένεται να την γνωρίσουμε ακόμα καλύτερα με το φωτογραφικό άλμπουμ για την Ακρόπολη που θα παρουσιαστεί στην φιλανθρωπική εκδήλωση των αποφοίτων βρετανικών πανεπιστημίων, τα έσοδα από το οποίο θα διατεθούν για τους αστέγους.  Με το κείμενο που ακολουθεί θα τη γνωρίσουμε καλύτερα και ως γαστρονομική προσωπικότητα... Απολαύστε την!

«Ξυπνάω στις 7.30 για να πάω τα παιδιά στη στάση για το σχολικό. Πρωινό τρώω γύρω στις 9.30 με 10 και είναι σταθερά το εξής: αβοκάντο, αυγό, ντομάτα, τυρί και χυμός πορτοκαλί, με τον οποίο αντικαθιστώ τον καφέ. Εγώ δεν πίνω ποτέ καφέ, δεν έχω πιεί ποτέ στη ζωή μου. Είναι τόσο καθαρός από καφεΐνη ο οργανισμός μου που αν πιώ το βράδυ οποιοδήποτε καφεϊνούχο ρόφημα ή αναψυκτικό , όπως Coca cola ή τσάι δεν  μπορώ να κοιμηθώ... Το ξενυχτάω! Δράμα...

Μετά το πρωινό μου πηγαίνω στο γραφείο μου που ευτυχώς είναι πολύ κοντά στο σπίτι. Εκεί θα φάω μεσημεριανό. Εγώ δεν μαγειρεύω καθόλου αλλά ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν και με βοηθούν. Έτσι ή θα πάρω ταπεράκι από το σπίτι ή θα παραγγείλω μια σαλάτα από το It. Από εκεί θα πάρω ή σαλάτα με τόνο ή εκείνη με τις φακές. Λατρεύω τις σαλάτες! Είμαι της σαλάτας, των φρούτων, των ελληνικών μαγειρευτών όπως κολοκυθάκια γεμιστά, γιουβαρλάκια, ψαρόσουπα αλλά και του σούσι. Τα τρώω όλα βέβαια, ακόμα και μπάμιες ή πατσά που για κάποιους είναι γεύσεις που σιχαίνονται. Εγώ πάντως σιχαίνομαι το junk food και τα τηγανητά... Δεν τα πάω καλά μαζί τους.

Μου αρέσει να βγαίνω για φαγητό. Τα αγαπημένα μου εστιατόρια είναι το Inbi, το Qor και ένα ιταλικό στο Ψυχικό, το Adamo. Στο Inbi όπως και στο Qor τα τρώω όλα! Συνήθως παίρνω σαλάτα με αστακό, φουαγκρά και σούσι. Στο Adamo έχει πολύ καλή σαλάτα με σπανάκι και αχλάδι ή νισουάζ, ταλιάτα τόνου με μαύρο ρύζι και το ωραιότερο rib-eye του κόσμου. Έχει και πολύ καλή pasta.

Γενικά πιστεύω ότι το σέρβις στα εστιατόρια είναι παντού καλό. Το μόνο που με ενοχλεί είναι όταν τελειώνω το φαγητό και αργούν να έρθουν να μου πάρουν το πιάτο. Αυτό με τρελαίνει!

Είμαι περισσότερο του ψαριού παρά του κρέατος.  Ιδιαίτερα τα καλοκαίρια στη Σίφνο... του δίνω και καταλαβαίνει. Φρέσκο ψάρι, γαρίδες, καλαμάρια και ελληνική γκουρμέ κουζίνα στα «Βατράχια». Υπέροχες γεύσεις όπως και οι πιο παραδοσιακές σιφνέικες γεύσεις του μαστέλο, των ρεβυθοκεφτέδων και της μυζήθρας που δοκιμάζω σε διάφορες ταβέρνες του νησιού.

Αγαπώ το καλοκαιρινές γεύσεις  από μικρό παιδί μέχρι τώρα. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή περνούσα τα καλοκαίρια μου με τον παππού και τη γιαγιά στο Κόκκινο Νερό στον Πλαταμώνα.  Μου έκοβε η γιαγιά  φρέσκο ψωμί και πάνω σ` αυτό έκοβε φρέσκια ντομάτα και  φέτα. Ε, αυτό το απλό γεύμα με αυτά τα βασικά συστατικά έπαιρνε άλλη διάσταση και άλλη γεύση δίπλα στη θάλασσα!

Αγαπώ και τα ταξίδια και λόγω της φωτογραφίας μου αρέσει να αποκτώ και να αποτυπώνω διαρκώς καινούριες εμπειρίες και εικόνες. Όμως όταν πρόκειται να συνδέσω το ταξίδι με την γαστρονομία ο προορισμός είναι ένας: Νέα Υόρκη. Πηγαίνω μία φορά το χρόνο, κάθε Νοέμβριο, τότε που αρχίζουν να στολίζουν για τα Χριστούγεννα και έχει αυτή την αστική γιορτινή λάμψη. Εκεί έχω ένα και μοναδικό αγαπημένο εστιατόριο το Masa, από το όνομα του Ιάπωνα σεφ, και βέβαια τρώω σουσι.

Γλυκά δεν τρώω... Θα τσιμπήσω λίγο ίσως, μετά το φαγητό από αυτό που θα παραγγείλει ο άντρας μου. Αν δεν ήταν αυτό δεν θα έτρωγα καθόλου γλυκά. Βέβαια μου αρέσει η κρέμα καραμελέ. Αγαπημένη ρετρό κλασική γεύση που όταν την βρίσκω έξω δεν μπορώ να πω όχι. Σπίτι δεν παίρνουμε γλυκά, μόνο κέικ φτιάχνουμε για τα παιδιά.

Μου αρέσει να βγαίνω τα βράδια. Αν θέλω κάτι ήρεμο θα μείνω για ποτό στο εστιατόριο που έχω επιλέξει για φαγητό. Εκεί ή θα συνεχίσω με το κρασί που έχω συνοδεύσει το φαγητό μου -Άδολη γης ή το καλοκαίρι το Μοσχοφίλερο του  Μπουτάρη, και από κόκκινα το Βιβλία Χώρα- ή θα πιω Johnnie Walker με Cola. Αυτό είναι το ποτό μου. Αν θέλω να βγω για ποτό θα πάω μπουζούκια. Στη Βίσση ή στο Ρέμο, κατά προτίμηση. Πολλές φορές βέβαια καθόμαστε με τους φίλους μας σπίτι και τρώμε ή πίνουμε. Δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει γιατί  η κρίση έχει επηρεάσει τις εξόδους μου, ξέρω  όμως σίγουρα πώς η κρίση έχει επηρεάσει το κέφι μου... Δεν έχω και εγώ, όπως και οι περισσότεροι Έλληνες πια, το κέφι να βγω... Και το να χάσεις το κέφι σου, ίσως είναι χειρότερο και από την ίδια την κρίση...».

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση