Η ημέρα μου στο πιάτο: Γιώργος Μητσικώστας

02 Νοεμβρίου 2011
Μικαέλα Θεοφίλου

Ξαναβάζει σε λειτουργία το site, το mycomedy.gr ενώ παράλληλα ραδιοφωνικά βρίσκεται καθημερινά στον Ant1 9.72 από τις 10-12 να συνυπάρχει για μία ώρα με τους Αδιάβροχους  και να σολάρει την επόμενη ώρα σε ένα οne man show! Πώς είναι όμως η γαστρονομική καθημερινότητα του ανθρώπου με τις πολλές φωνές, ποια είναι η γνώμη του για την ελληνική εστιατορική σκηνή και πως συνδυάζει τις μοναστικές συνήθειες του με ιταλικό ωράριο

«Φροντίζω να έχω κοιμηθεί αρκετές ώρες το βράδυ για να είμαι φρέσκος και να ξεκινήσω την δουλειά μου και τις δραστηριότητες μου. Ξυπνάω γύρω στις 8 για να  πάω νωρίς στο ραδιόφωνο του Ant1  και να ετοιμάσω την εκπομπή. Μόλις σηκωθώ τρώω ένα καλό πρωινό συνήθως δημητριακά ολικής αλέσεως ή παξιμάδια ολικής αλέσεως ή κριθαρένια με μαρμελάδα ή βούτυρο με μέλι και γάλα άπαχο και τα συνοδεύω με έναν φρέσκο χυμο πορτοκαλιού. Μου αρέσει πολύ το κρίθινο παξιμάδι. Μπορώ να το φάω και σκέτο και για πρωινό, να το βρέξω και με λάδι, νομίζω ότι είναι και ό,τι πρέπει ανά πάσα στιγμή σου θέλεις να σου κοπεί λιγούρα αλλά και για πάν ορεκτικό αδιέξοδο.

Πίνω ελληνικό καφέ στο γκαζάκι αν είμαι σπίτι ή στην χόβολη αν είμαι έξω και τον φτιάχνουν ωραίο. Αλλιώς έξω θα προτιμήσω σχεδόν πάντα έναν φίλτρου με λίγο γάλα χωρίς ζάχαρη ή αν βάλω  ζάχαρη θα φροντίσω αυτή να είναι μαύρη και πολύ λίγη, μισό κουταλάκι. Το μεσημέρι μόλις τελειώσω την εκπομπή, αν είμαι ακόμα έξω για ραντεβού θα κόψω την πείνα μου με ένα κουλούρι ολικής αλέσεως ή καμιά σπανακόπιτα. Αποφεύγω τα βούτυρα, όχι ότι έχω κάποιο πρόβλημα, αλλά επειδή την μια μέρα θα κάνω την ατασθαλία μου, θα φροντίσω την επομένη, ως γνήσιος Ζυγός να το ισορροπήσω με κάτι πιο ελαφρύ. Γενικά σπάνια τρώω σπίτι, μόνο αν είμαι κοντά μπορώ να το κάνω. Δύσκολο να μαγειρέψω εγώ. Μπορώ να κάνω τα εξής: ψάρι στο φούρνο, μακαρονάδα, μια ομελέτα, πατάτες φούρνου και να ψήσω μπιφτέκι. Αυτά...  Συνήθως κολατσίζω έξω κάτι  light σε κάποιο fast food ή θα πάρω μια πράσινη σαλάτα ανάμεικτη. Αν επιθυμήσω κάτι σε «βρώμικο» θα προτιμήσω το σουβλάκι από κάποιο ταχυφαγείο με καλές συστάσεις ή από τη γειτονιά μου αλλιώς θα  πάρω κανένα σάντουιτς από επώνυμα .

Μου αρέσει να ψωνίζω εγώ. Υπάρχουν 2-3 μεγάλα σούπερ μάρκετ που εμπιστεύομαι αλλά ψωνίζω και από τα mini market της περιοχής μου για να συμβάλω στην ενίσχυση της τοπικής αγοράς. Κοιτάω να παίρνω πάντα τα απολύτως αναγκαία για να μην μένουν, χαλάνε και τα πετάμε. Σε εποχές λιτότητας πριν χαλάσει κάτι πρέπει να το αξιοποιήσεις. Γι` αυτό και το ψυγείο μου είναι πάντα λιτό:  φέτα, ντομάτες, γάλα, φρούτα εποχής είναι τα κύρια συστατικά του. Θυμάμαι πάντα με πολύ αγάπη πόσο ευφάνταστες λιχουδιές μας έφτιαχναν οι δικοί μας με πολύ βασικά συστατικά όταν ήμασταν μικροί: Φρέσκο ψωμί με βούτυρο και ζάχαρη από πάνω ή ψωμί που το αδειάζαμε  από την ψίχα, την οποία κάναμε νια- νια με ντομάτα, λάδι, φέτα, αλάτι και πιπέρι και μετά όλο αυτό το μείγμα το βάζαμε ξανά πίσω στο κενό που υπήρχε μέσα στο ψωμί. Και βέβαια θυμάμαι τον κλασικό και πάντα αγαπημένο και πεντανόστιμο Καγιανά που δεν είναι τίποτε άλλο από  αυγά χτυπημένα με ντομάτα στο τηγάνι. Τώρα όλα αυτά τα γκουρμέ, τα σούσι οι  καινούριες συνταγές με κάτι γουαζάμπι, κάτι κρόκους Κοζάνης, εντάξει ωραία είναι, αλλά δεν τα φτιάχνεις εύκολα στο σπίτι. Για να το κάνεις πρέπει να έχεις όρεξη, γνώση ή έναν μάγειρα στο σπίτι, να του δίνεις εντολές και εσύ να επιβλέπεις. Οι περισσότεροι σήμερα θα φτιάξουμε  παραδοσιακές πίτες, χορτόπιτες, σπανακόπιτες, τάρτες λαχανικών, που είναι και εύκολες και δεν θέλουν και πολύ χρόνο.

Όταν βγαίνω έξω για φαγητό επιλέγω περιοχές ανάλογα με το τι θέλω να φάω: για κρέας πάω βόρεια- Σταμάτα , Δροσιά, Βαρυμπόμπη, Κρυονέρι και Θρακομακεδόνες- για ψάρι και ουζομεζέδες κατηφορίζω στα νότια -Μικρολίμανο, Πειραϊκή- αλλά και Νέα Μάκρη, Μαραθώνα. Ωραίο ψάρι έφαγα φέτος το καλοκαίρι στη Χίο και σε μια  ωραία ταβέρνα δίπλα στην παραλία. Η ελληνική εστιατορική σκηνή νομίζω ότι είναι πολύ μπροστά. Τόσο που εξάγουμε καλούς Έλληνες  σεφ σε άλλες χώρες και εισάγουμε  Ιάπωνες σεφ που φτιάχνουν σούσι, Γάλλους, Ιταλούς, Μποτρίνιδες.... Τα πάντα έχουμε !

Αγαπώ τα κρασιά. Όλων των ειδών και των χρωμάτων. Τα  λευκά, τα κόκκινα και ο συνδυασμός κρασιών- Αγιωργίτικο με Cabernet για παράδειγμα- και από ροζέ το Ασύρτικο και το Cabernet. Δοκίμασα πρόσφατα κάτι ωραία λευκά κρασιά Χιλής  και κάτι εξαιρετικά Chardonnay από Νέα Ζηλανδία και Αυστραλία όταν ήταν η καλή εποχή τους πριν από 6-7 χρόνια.

Δεν παραγγέλνω συχνά delivery αλλά όταν το κάνω θα είναι κινέζικο που μου αρέσει πάρα πολύ-αν και θεωρώ λίγο τσιμπημένες τις τιμές του- ή πίτσες. Μου αρέσει η πίτσα, αυτή με την  πολύ λεπτή ζύμη και με λίγα υλικά αν είναι δυνατόν vegetarian ή με λίγα αλλαντικά. Αυτά τα delivery εκπροσωπούν με κάποιο τρόπο και τις δύο πιο αγαπημένες μου κουζίνες, την ασιατική και την Ιταλική. Είχα πάει Βενετία και Ρώμη και με ένα γρήγορο crash test θυμάμαι ότι τα μακαρόνια στη Ρώμη ήταν καλύτερα. Έτρωγα στη Via Veneto εκεί όπου έτρωγαν όλες οι παραδοσιακές ιταλικές οικογένειες. Ιταλικό είναι και το πρόγραμμα που ακολουθώ στη διατροφή μου. Μέχρι τις 6 πρέπει να έχω φάει ενώ σπάνια τρώω βραδινό γιατί με βαραίνει το στομάχι μου και δεν μπορώ να κοιμηθώ. Αν τύχει και είμαι έξω καλεσμένος ή πάμε σε σπίτι θα έχω φάει ήδη το δικό μου βραδινό και εκεί θα τσιμπήσω κάτι για να μην προσβάλω και τους οικοδεσπότες».

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση