Ρούλα Ρέβη

Το πρώτο πράγμα που χρειάζομαι το πρωί όταν ξυπνάω είναι καφές. Δεν υπάρχει περίπτωση λοιπόν να ξεκινήσω τη μέρα μου χωρίς να πιο έναν καλό espresso. Προτιμώ τα τελευταία χρόνια Nespresso γιατί μυρίζει υπέροχα και τον θεωρώ αυθεντικό καλό καφέ. Μετά τρώω νιφάδες βρώμης με λίγο γιαούρτι ή αν έχω χρόνο φτιάχνω κρέπες βρώμης που μ’ αρέσει να τις γεμίζω με αυγό και τυρί χαμηλών λιπαρών. Αγαπώ τα αυγά σε όλες τους τις μορφές…

Όταν βγαίνω έξω  λίγη ώρα μετά το πρωινό αγοράζω οπωσδήποτε ένα φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκαλιού και πάντα πίνω τον μισό. Μπορεί να πιω και έναν καφέ απ’ έξω. Μου αρέσει πολύ ο καφές του Da Capo στο Κολωνάκι αλλά τώρα τελευταία παίρνω τον καφέ μου από το καινούριο Coffee Island στην Πατριάρχου Ιωακείμ. Τον φτιάχνουν φανταστικά και πολύ γρήγορα… Όσο για brunch όταν έχω χρόνο πηγαίνω στο It στη Σκουφά ενώ για street food είμαι φαν εδώ και χρόνια του Crepexarchia με τις ωραιότερες κρέπες. Για σουβλάκι το Καλαμάκι- Κολωνάκι είναι το καλύτερο μου.

Είναι σπάνιο το μεσημεριανό στο σπίτι εκτός αν είναι Σαββατοκύριακο οπότε αν δεν βγούμε έξω σίγουρα θα μαγειρέψω. Μου αρέσει πολύ ο κιμάς και ο χασάπης μου στην Χαριλάου Τρικούπη είναι απίστευτος!  Το αγαπημένο μου είναι το ρολό  κιμά γαλοπούλας με μυρωδικά και λαχανικά. Πολτοποιώ καρότα με κολοκύθια ζυμώνω τον κιμά, τον ρολάρω με λαδόκολλα για ωραίο σχήμα και τον βάζω στο φούρνο. Όταν είναι έτοιμος τον αφήνω να κρυώσει και τον κόβω σε λεπτές φέτες. τον σερβίρω συνήθως με λαχανικά και ρύζι και όταν έχουμε όρεξη για ατασθαλία φτιάχνω πουρέ πατάτας που τον λατρεύει ο σύζυγος μου… Όταν πάλι δεν προλαβαίνουμε να μαγειρέψουμε και είμαστε σπίτι θα παραγγείλουμε από τη Mystic Pizza, πίτσα χωρίς γλουτένη- γιατί έχω δυσανεξία. Δεν την αλλάζω με τίποτα. Μπορεί να μην τρώμε συχνά μεσημεριανό στο σπίτι…  τρώμε βραδινό όμως και προσπαθούμε να μην είναι βαρύ. Τρώμε πολύ συχνά στο σπίτι επειδή όλη μέρα συναναστρεφόμαστε πολύ κόσμο, και στο τέλος της μέρας μας αρέσει να τρώμε οι δυο μας στο σπίτι. Είναι μια καλή ευκαιρία να μιλήσουμε για την μέρα μας.

Εγώ λατρεύω να πηγαίνω στην λαϊκή αγορά της Καλλιδρομίου! Μπορεί να πάω έστω και για βόλτα. Τρελαίνομαι με τις φωνές των πωλητών, έχουν πολύ φρέσκα πράγματα και σε χαμηλές τιμές. Tα υπόλοιπα ψώνια μου τα κάνω από βιολογικά μαγαζιά κυρίως στο κέντρο της Αθήνας. Από τη λαϊκή στο ψυγείο μου θα βρείτε πάντα ρόκα, ντομάτες και  γενικά λαχανικά ενώ έχω πάντα μα πάντα αυγά σε αφθονία Στην κατάψυξη βάζω πολύ λίγα πράγματα δεν αγαπώ τα κατεψυγμένα προϊόντα ακόμα και αν τα έχω καταψύξει εγώ γιατί έχω την αίσθηση ότι οι τροφές χαλάνε. Στο ντουλάπι με τα τρόφιμα υπάρχουν σε αφθονία ζυμαρικά χωρίς γλουτένη… για τους λόγους που σας είπε πιο πάνω και πλέον επιλέγω προϊόντα gluten free.

 Θεωρώ το φαγητό ιερή στιγμή και για εμένα, επειδή είναι σπάνιο να βρω τον χρόνο να καθίσω κάπου να φάω. Έτσι έχω άποψη για το τι εκτιμώ και τι με εκνευρίζει σε ένα εστιατόριο:  Λοιπόν μου αρέσει το γρήγορο σέρβις και η ευγένεια. Μου αρέσει ο κατάλογος να είναι απλός και κατανοητός αλλά εκνευρίζομαι όταν μου μιλάνε στον ενικό ακόμα και όταν πηγαίνω σε ένα πολύ απλό εστιατόριο της γειτονιάς. Δεν μπορώ τους μουτρωμένους σερβιτόρους με τίποτα… Χαίρομαι όμως γιατί οι νέοι έλληνες έχουν βγάλει τα λιπαρά και τα πολύ λαδερά φαγητά από την ζωή τους. Εξάλλου αν παρατηρήσετε οι νέοι σεφ είναι οι περισσότεροι καλλίγραμμοι και υγιείς. Αυτό που τρώμε φαίνεται στο σώμα μας. Έχω ταξιδέψει παρά πολύ και ομολογώ ότι –εκτός από το σούσι που μπορώ να τρώω κάθε μέρα-πάντα επιλέγω ως καλύτερη την ελληνική κουζίνα. Την αγαπώ, πουθενά στη γη δεν έχω φάει τόσο υγιεινά και νόστιμα πιάτα. Πουθενά! Ακόμα και στα πιο ακριβά εστιατόρια που έχω πάει στο εξωτερικό πάντα κάτι αισθάνομαι ότι λείπει από την γεύση τους. Ελληνική γεύση θέλω να φάω Όταν είμαι στενοχωρημένη: παστίτσιο. Και όταν λέμε το θέλω μπορεί να φάω πάρα πολύ από αυτό. Αγαπώ και τις σούπες. Η κοτόσουπα είναι το γιατρικό μου όταν είμαι κρυωμένη! Η πιο όμορφη γευστική μου ανάμνηση όμως είναι η  παστιτσάδα της γιαγιάς μου. Όπως καταλάβατε είμαι κερκυραία και αυτό το φαγητό μπορεί να το κοιτάξω και να βάλω τα κλάματα.

Από ταξίδια μου την καλύτερη γαστρονομική ανάμνηση την έχω από την Ούμπρια και την Φλωρεντία στην Ιταλία. Όμως δεν αλλάζω με τίποτα την αγαπημένη μας Τήνο. Εκεί έχουμε ένα όμορφο μικρό σπιτάκι κοντά στην θάλασσα. Εκεί τρώμε στην Κυρά Λένη στον Κρόκο και στο περίφημο Θαλασσάκι. Όλα  τα πιάτα είναι εξαιρετικά.

Θα με ρωτήσετε γιατί δεν έχω αναφέρει καθόλου γλυκά… Είναι γιατί δεν  αγαπώ καθόλου τη ζάχαρη.  Αν όμως θέλω να φάω κάτι γλυκό τότε, υποκύπτω στο ασύγκριτο μιλφέιγ της Δέσποινας αλλά και στις πικρές σοκολάτες του Παρλιάρου.

Τα βράδια μας αρέσει να επισκεπτόμαστε τα μπαρ του κέντρου ή να πηγαίνουμε σε σπίτια φίλων για ένα ποτήρι κόκκινο κρασί κατά προτίμηση –Άδολη Γης-  ή ένα ποτήρι σκέτη βότκα.

Αγαπημένα μου πρόσωπα είναι πάντα ο Αποστόλης, η Ζέτα, ο Αλέξης και η Μάρα και αυτούς θα ήθελα να έχω πάντα καλεσμένους για να τους μαγειρεύω τα αγαπημένα μου φαγητά.

Αν όμως ήταν η τελευταία μου μέρα πάνω στη γη θα ήθελα να φάω με την μητέρα μου το παστίτσιο της που το αγαπώ και θα ήθελα να το τρώω μέσα στην αγκαλιά της.