Ορσαλία Παρθένη

Συνεχίζοντας δυναμικά την πορεία του οίκου που είχε ξεκινήσει ο πατέρας της, η Ορσαλία Παρθένη βρίσκεται πάντοτε σε πορεία δημιουργικότητας. Μόλις τελείωσε το fashionshowμε τα νυφικά της για το Bridal fashion week ενώ ετοιμάζει ένα pop up shop στο Shoreditch του Λονδίνου μαζί με την συλλογή της για το Χειμώνα του 2017. Είναι όμως και μία τρυφερή μαμά δύο αγοριών και σύζυγος… Πώς είναι λοιπόν η γαστρονομική της καθημερινότητα και ποιες ιδιαιτερότητες

"Ξυπνάω νωρίς , γύρω στις 7 και ετοιμάζω τα παιδιά για το σχολείο.  Στο πρωινό μου θα κάνω συνδυασμούς ανάλογα με τη διάθεσή μου στις βιταμίνες, τον καφέ και το πρωινό μου. Συνήθως τρώω δημητριακά με γάλα αμυγδάλου ή φουντουκιού. Δεν πίνω γάλα τον τελευταίο καιρό γιατί παρατήρησα ότι με ενοχλεί. Είμαι σε φάση που δοκιμάζω τις  εναλλακτικές λύσεις.  Πίνω 2-3 σκέτους καφέδες – διπλούς espresso- το πρωί, αλλά μέσα στην ημέρα δεν πίνω.

Έπειτα αν έχει καλό καιρό, παίρνω το ποδήλατο για να πάω στο γραφείο. Είμαι καινούρια στο θέμα του ποδηλάτου, αλλά με βολεύει το γεγονός ότι το γραφείο είναι στο Μοσχάτο οπότε έχει ποδηλατόδρομο σε όλη τη διαδρομή.  Δεκατιανό και φαγητό παίρνω μαζί μου. Σπάνια θα σταματήσω για να πάρω κάτι απ’ έξω ή να παραγγείλω. Εκτός και αν πρόκειται για κανένα κουλούρι Θεσσαλονίκης από το δρόμο. Φαγητό θα πάρω ανάλογα με τη διάθεσή μου ή σαλάτα με τόνο ή γιαούρτι με φρούτα. Στο γραφείο  θέλω κάτι εύκολο που δε θέλει ζέσταμα.

Μέσα στην εβδομάδα μαγειρεύω μία, δύο φορές όσπρια,  αλλά με ένα ιδιαίτερο τρόπο.  Ας πούμε, μαγειρεύω τις φακές αλλά όχι σούπα. Τα ρεβίθια όχι σκέτα αλλά με κριθαράκι. Τους γίγαντες στο φούρνο με πράσο και αυτό μπορώ να το συνοδεύσω με λουκάνικο. Το αγαπημένο φαγητό των παιδιών μου είναι κοτόπουλο με κρέμα γάλακτος και ρύζι.  Tα μυστικά μου για το κοτόπουλο είναι ότι πάντα αφαιρούμε την πέτσα πριν το ψήσιμο ακόμα και στο ολόκληρο κοτόπουλο και ότι το πλένουμε –μιλάμε όμως για κανονικό μπάνιο- με πολύ λεμόνι και νερό. Έτσι το κοτόπουλο δε μυρίζει .

Πώς κάνω όμως το κοτόπουλο με κρέμα γάλακτος;  Mε κρεμμύδι, σκόρδο, λίγο αλευράκι, βιολογικό κύβο κοτόπουλου Knorr (στις φακές χρησιμοποιώ τους κύβους λαχανικών της Knorr. M’αρέσουν γιατί δεν έχουν πολύ αλάτι). Στο τέλος προσθέτω την κρέμα γάλακτος αφού έχει μαγειρευτεί το κοτόπουλο  με τα προηγούμενα υλικά. Το ρύζι μας είναι πάντα μπασμάτι και πάντα φτιαγμένο με κρεμμύδι. 

Είμαι ο τύπος του super market που παραγγέλνω από το τηλέφωνο. Εχω πάει  και  έχω γνωριστεί με την γυναίκα που βγάζει την παραγγελία,έχουμε γίνει επι τούτου φίλες για να ξέρει ακριβώς τι θέλω.  Το σούπερ μάρκετ το θεωρώ χάσιμο χρόνου και περιττό έξοδο. Γιατι αν πάω εγώ στο σούπερ μάρκετ θα πάρω τα διπλά και θα χάσω και το χρόνο μου. Τηλέφωνο ή mail είναι το ιδανικό για μένα. Και επειδή είμαι τακτική πελάτισσα τα έχω γρήγορα σπίτι. Εχω βολευτεί με τον ΑΒ Βασιλόπουλο αλλά και με τον Σκλαβενίτη.

Λαχανικά, ψάρια παίρνω από τη λαϊκή και κρεατικά από το κρεοπωλείο της γειτονιάς μου στα Πετράλωνα. Έχει ενδιαφέρον πώς κατέληξα σ’ αυτό το κρεοπωλείο. Τρώγαμε μία μέρα στο Blue Bamboo στα Πετράλωνα και επειδή μας άρεσε το φιλέτο εκεί ρωτήσαμε από προμηθεύονται τα κρεατικά τους και μας είπαν από τον Καλογιάννη στην Τριών Ιεραρχών στα Πετράλωνα. Έτσι έγινε και ο δικός μας κρεοπώλης.

Στο θέμα των βιολογικών, δεν τρελαίνομαι. Θα πάρουμε αβασάνιστα και μη βιολογικά αλλά θα είναι τα καλύτερα. Αντίθετα ξέρουμε από ποια περιοχή, για π.χ. τα καρότα δεν είναι τα καλύτερα.  Εννοώ δηλαδή ότι δεν ξέρω αν πρέπει με το ζόρι να εμπιστευτώ την ταμπέλα “βιολογικά”.

Στο ψυγείο μου πάντως βρίσκεις τα πάντα… ακόμα και βιολογικά γιαούρτια για τα παιδιά. Γάλατα: των παιδιών και τα δικά μου. Τυρί σε φέτες, γαλοπούλα fouantre, τυρί Ήπειρος Λογάδι, φέτα, φύλλο για πίτα φρέσκο όχι τυποποιημένο γιατί μία πίτα γινεται πάντα μέσα στη εβδομάδα, αβγά βιολογικά  και πολλα σαλατικά.  Τα ντουλάπια με τα τρόφιμα είναι επίσης  γεμάτα. Κυρίως με όσπρια, ρύζια… Μερικές φορές αυτά τα ψωνίζω και από τα Lidl γιατί τα βρισκω πολύ καλά όπως και το μπαλσάμικό του και κάποια από τα κρασιά του. Επίσης μπύρες παίρνω από τα Lidl ιδιαίτερα αν έχουμε πάρτυ.

Έχουμε τα καλύτερα εστιατόρια στη γειτονιά μας οπότε δεν χρειάζεται καν να μετακινηθώ με αυτοκίνητο. Το Blue Bamboo, το Θείο Τραγί, το Θεραπευτήριο, ο Οικονόμου…  Στο Blue Bamboo  συνήθως παίρνω ένα Phad Thai ή ένα φιλέτο μοσχαρίσιο με καυτερή σάλτσα. Αγαπώ πολύ την έθνικ κουζίνα. Θα φάω το σούπερ  καυτερό ινδικό, το σούπερ καυτερό ταϋλανδέζικο. Στο Θείο Τραγί, από το πολύ καλό καινούριο μενού του, έφαγα ριζότο με καβούρια και ένα σουβλάκι τόνου μαριναρισμένο σε καρυκεύματα κρέατος και ήταν πολύ ενδιαφέρουσα γεύση. Ωραίο περιβάλλον, ωραία κοκτέιλ , καλή μουσική…

Πάντα εκτιμώ σε ένα εστιατόριο την σχέση ποιότητας-τιμής. Καλή ώρα ο Οικονόμου, που βλέπω την κατσαρόλα και  ξέρω τι θα φάω. Σε όποιο εστιατόριο επίσης δω μεγάλο μενού το έχω απορρίψει γιατί θεωρώ ότι σίγουρα το φαγητό δεν θα είναι καλό και φρεσκομαγειρεμένο.  Το φαγητό για να είναι καλό στα εστιατόρια πρέπει να μαγειρεύεται εκείνη την ώρα και όχι να είναι από το φούρνο μικροκυμάτων.

Παρολ’ αυτά δεν τρώω συχνά σε εστιατόρια γιατί δε θέλω να ανακατεύω τις γεύσεις. Επειδή είμαι λαίμαργη όταν βρεθώ σε εστιατόριο θα φάω και ψωμί και ό,τι  άλλο βρω μέχρι να έρθει το πιάτο μου με αποτέλεσμα να μπερδεύω πολλές γεύσεις. Αυτό με χαλάει. Αυτό που με εκνευρίζει πολύ στα τύπου creative εστιατόρια είναι που σου φέρνουν σε ένα τεράστιο πιάτο για να χορτάσει το μάτι, μια… μιζέρια στο κέντρο. Αντί γι’ αυτό προτιμώ να πάω να φάω στη Χασιά τα παϊδάκια μου. Σ’ αυτά τα εστιατόρια θα πάω μόνο για ποτό και για να τσιμπήσω κάτι.

Αγαπημένη μου παιδική ανάμνηση είναι η μηλόπιτα της μαμάς μου. Κάνει την αυστριακή με βούτυρο, ζάχαρη και ξινόμηλα που κάνει κρούστα από πάνω  και είναι σαν κέικ από κάτω. Είναι μια  όμορφη παιδική μου γεύση την οποία δεν έχω μάθει να την φτιάχνω όλως περιέργως. Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι πολύ καλή στα γλυκά και στα ψητά κρέατα. Στα  μαγειρευτά είμαι καλύτερη. Τώρα με τις γάστρες έχω αρχίσει να ψήνω.

Σε ό,τι αφορά τα γλυκά άρχισα να τρώω σοκολάτα μετά την εγκυμοσύνη όταν έφτιαχνα σουφλέ σοκολάτας μέρα παρα μέρα. Δεν είμαι όμως του γλυκού. Αν μου έβαζες μπροστά μου λίγο κατσικάκι  και λίγη σοκολάτα, θα προτιμούσα να φυσικά το αγαπημένο μου κρεατικό.  Παρολ’ αυτά θα υποκύψω στα γλυκά του Fresh, στα άσπρα γλυκά ή σ’ αυτά με φρούτα και σε ένα τσιζκέικ από το ζαχαροπλαστείο Κυβέλη.

Ο απόλυτος γαστρονομικός προορισμός  για μένα είναι η Ινδία. Θυμάμαι σαν εμπειρία ότα είχαμε βρεθεί στο Ρανακπούρ όπου βρίσκεται και ένας ζωροαστρικός ναός. Εκεί είχε κοντά μια υπαίθρια ταβέρνα με τις μαϊμούδες να φέρνουν βόλτα γύρω γύρω και εκει είχε κυρίως χορτοφαγικό φαγητό. Θυμάμαι ότι είχα φάει εξαιρετικές μελιτζάνες με μυρωδικά. Νομίζω ότι κάτι μεταφυσικό υπάρχει  μεταξύ εμού και της εξωτικής κουζίνας. Τρώω βεβαια και πολύ αιθιοπική κουζίνα και μου αρέσει να πίνω αιθιοπικό καφέ. Καβουρδίζουμε τους πράσινους κόκκους του και φτιάχνουμε καφέ. Νομίζω ότι για τη σχέση μου με την έθνικ κουζίνα όλα έχουν ξεκινήσει από τα καυτερά. Κάποιοι λένε ότι κρύβουν την γεύση των φαγητών. Εγώ δεν το πιστεύω.

Πάντως όλα όσα είπα αναιρούνται, αν πρόκειται να οργανώσω στο μυαλό μου την τελευταία μου μέρα επάνω στη γη.  Θα ήθελα φυσικά να είμαι με την οικογένεια μου στο λιμάνι των Χανίων και να τρώω αχινούς…"