Αφροδίτη Γραμμέλη

Αρκετοί άνθρωποι της τηλεόρασης αναστατώνονται όταν διαβάζουν την κριτική της κάθε Κυριακή στη στήλη της Offstageστην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ όπου μετά λόγου γνώσεως και μορφώσεως, σχολιάζει καίρια και καυστικά ό,τι θα θέλαμε να μην υπάρχει στην ελληνική τηλεόραση. Εμείς όμως που δεν είμαστε άνθρωποι της τηλεόρασης την απολαμβάνουμε τόσο εκεί όσο και στην καθημερινή μεσημεριανή της εκπομπή «Ραδιοφωνικό Παντοπωλείο» στο Bήμα FM. Πώς είναι όμως η μέρα της στο πιάτο;

Η μέρα μου ξεκινάει με μια κούπα ζεστό καφέ –δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν-, χειμώνα - καλοκαίρι και αφού πάω το παιδί στο σχολείο, αρχίζω τις δουλειές του σπιτιού.  Για πρωινό τρώω ό,τι να ναι. Συνήθως κάτι από το φούρνο. Ας πούμε μια τυρόπιτα… Στο δρόμο για τη δουλειά μπορεί να περάσω από τη "Λωξάντρα" στο Παλαιό Φάληρο. Συνήθως παίρνω μπουγάτσα... Και  το αγαπημένο σουβλάκι παλαιοφαληριώτικο είναι από τον «Αρίστο». Κρέπες όμως θα πάρω από την λ. Αλεξάνδρας».

Λόγω της δουλειάς μου, σπάνια θα φάω μεσημεριανό στο σπίτι και σπάνια θα καταφέρω να μαγειρέψω.  Όμως μια αγαπημένη μακαρονάδα με κιμά την μαγειρεύω και μπορώ να σας αποκαλύψω  τα δικά μου συστατικά γιατί τον τρόπο τον ξέρουμε όλοι: Μακαρόνια σπαγγέτι νο 7, μισό κιλό κιμά μοσχαρίσιο, κρεμμυδάκι, φρεσκοκομμένη ντομάτα, αλάτι, πιπέρι λάδι, ρίγανη. Απλά και ελληνικά. Η ελληνική και μεσογειακή κουζίνα είναι και οι αγαπημένες μου άλλωστε και τα μακαρόνια μαζί με τα γεμιστά, το γιουβέτσι και τα κρεατικά τα αγαπημένα μου πιάτα… Μη μου μιλήσετε όμως ποτέ για αυγά… Τα σιχαίνομαι!

Αν έπρεπε να χαρακτηρίσω  πάντως το γαστρονομικό μου προφίλ θα έλεγα ότι είναι αυτή την περίοδο,  είμαι κάπως  λαίμαργη. Αγαπώ το καλό φαγητό και θα έλεγα ότι είμαι ο άνθρωπος που έξι μήνες τον χρόνο τρώει τα πάντα και έξι μήνες με στρατιωτική πειθαρχία κάνω διατροφή και χάνω περίπου 10 κιλά.  Σ’ αυτή τη λαίμαργη φάση μου λοιπόν και σε ένα υψηλής γαστρονομίας τραπέζι, θα ήθελα να συντρώω με τους αγαπημένους μου κουμπάρους τον Βαγγέλη Χανιωτάκη και τη Μαργαρίτα Πινιώτη που όπως εγώ αγαπούν  το  καλό φαγητό.

Μ’ αρέσει να ψωνίζω για το σπίτι και έχω τις σταθερές μου αξίες γι’ αυτό: Σκλαβενίτη σταθερά για σούπερ μάρκετ, μίνι μάρκετ Easy στο Π. Φάληρο, χασάπικο μόνο στον Ακη Κέκκα, μανάβικο στην Ιωάννα Χρονοπούλου, φούρνος στην Αννα Τσατέρη, γλυκά στο Sarayli και τη Δέσποινα. Παγωτό στο Waffle House.

Μ’ αρέσει όμως να βγαίνω και έξω για φαγητό. Το GPS για τις περιοχές που θα με βρείτε να απολαμβάνω τα αγαπημένα μου πιάτα θα σας δείξει το εύρος  από την παραλία μέχρι το κέντρο της Αθήνας. Στην Γλυφάδα πηγαίνω στο Il Sallotto γιατί τρελαίνομαι  για τα ριζότο, τις σαλάτες, την πίτσα και φυσικά την ταλιάτα του, στο Λουιζίδη στην Βουλιαγμένη για τα μαγειρευτά του,ο Αρίστος είναι ιδανικός για τα κεμπάπ του, στο Sin στο Παλαιό Φάληρο απολαμβάνω τα μπέργκερ του, στο Τεφαρίκι στην Βάρης Κορωπίου πηγαίνω για το κρέας, στο Μπάμπη και την Ιθάκη για το ψάρι, στην  Cookoovaya , το Αλάτσι, το Βαρούλκο και τον Παπαδάκη γιατί απλά είναι  συγκλονιστικά. Αν βγω βράδυ για φαγητό θα προτιμήσω πάντως κάτι σε κρεατικό. Εκτιμώ πολύ την ευγένεια σε ένα εστιατόριο όπως και τον καταρτισμένο κατάλογο, την καθαριότητα και το ψάξιμο στα πιάτα. Και τα εκτιμώ τόσο πολύ όσο σιχαίνομαι το κάπνισμα,  τη  φασαρία και την  προχειρότητα. Πάντως αν και δεν είμαι η κατάλληλη για να κρίνω την εστιατορική σκηνή της Αθήνας , οφείλω να πω ότι είμαι πολύ ευχαριστημένη. Βρίσκεις τα πάντα. Σε ό,τι αφορά πάντως  την ζαχαροπλαστική το μόνο σχόλιο που θέλω να κάνω είναι «κατάρα στην ζαχαρόπαστα»! Καταστροφή για τις τούρτες. Δεν τρώγεται και κοστίζει ακριβά.
Αν βρίσκομαι σπίτι και δεν έχω ετοιμάσει κάτι για φαγητό, θα σχηματίσω αμέσως  στο τηλέφωνο μου τον αριθμό του La Strega. Τορτελίνια και φιλέτο κοτόπουλο αλλά και σαλάτες θα είναι οι πρώτες μου επιλογές.

 Ψωμί, πατατάκια, φιστίκια, σοκολάτα…  Αυτές είναι γευστικές μου επιλογές κάθε φορά που είμαι στεναχωρημένη και αγχωμένη.  Είναι ό,τι καλύτερο μπορώ να έχω σε comfortfood.  Γλυκιά είναι η γευστική μου ανάμνηση και από τα παιδικά μου χρόνια: Μία περιποιημένη Πάστα φλώρα, την οποία εκτιμώ και σήμερα ακόμα και στην πιο ψαγμένη εκδοχή της. 

Aγαπώ τα ταξίδια κυρίως όταν έχουν και γαστρονομικό ενδιαφέρον.  Φέτος το καλοκαίρι λοιπόν αυτό το ενδιαφέρον το βρήκα στους Λειψούς και στην Αίγινα. Στο πρώτο νησί μ’ αρέσει να πηγαίνω στον Θράσο που έχει ουζερί και στο Καλυψώ για ψάρι. Στην Αίγινα στον Σκοτάδη για ψάρι και στον Βάκχο για μαγειρευτά στην Βαγία. Εκτός συνόρων έχω φάει το καλύτερο φαγητό στο Pharmacy στο Νotting Hillτου Λονδίνου πριν από χρόνια.

Πέρα όμως και πάνω απ’ όλα αυτά, την τελευταία μου μέρα πάνω στη γη θα ήθελα να τρώω μια υπέροχη μακαρονάδα –τι περίεργο!- με θαλασσινά, συντροφιά με τον γιόκα μου δίπλα στη θάλασσα. Δεν ζητάω πολλά , έτσι δεν είναι;