Μέσα λοιπόν στην αντάρα και την γενικότερη θολούρα πήγαμε στο Para Siempre, στην Χάρητος στο Κολωνάκι, να δοκιμάσουμε κυρίως ισπανικά κρασιά. Ξεκινήσαμε με το πιο παρεξηγημένο κρασί ένα Manzanilla Sherry το Viva la Pepa από τον οίκο Romateδίπλα από μανιτάρια τουρσί με flakes από παρμεζάνα, σπιτική παλαμίδα και μπρουσκέτα με πικάντικες γαρίδες και σκορδάτη μαγιονέζα. Καλύτερος δυνατός συνδυασμός, από το μενού, το «εχθρικό» τουρσί και η σκορδάτη μαγιονέζα που συνόδευσαν ευχάριστα το υφάλμυρο και ντελικάτο manzanilla. Στην συνέχεια δοκιμάσαμε την φριτάτα με χοιρομέρι, φέτα και σπανάκι και ποικιλία από τρία λουκάνικα συνοδευόμενα από σπιτικό ξινολάχανο με την Estrella Inedit. Μια μπύρα με δύο διαφορετικά δημητριακά, κορίανδρο, φλούδες πορτοκαλιού και γλυκόριζα. Η σύλληψη και η έμπνευση στον Ferran Adria ενώ η εκτέλεση στην καταλανική ζυθοποιεία Estrella .
Ακολούθησε μια μπρουσκέτα με μαριναρισμένο σολομό και άνηθο και μια quesadillas με κοτόπουλο και πιπεριές με ένα Verdejo από την Rueda, το Austum Bodegas Tionio, και ένα Αγιωργίτικο Ροζέ από το Κτήμα Αιβαλή που μόλις κυκλοφόρησε και κέρδισε τις εντυπώσεις.
Ευχάριστο, καλοφτιαγμένο ροζέ κρασί φαγητού που μπορεί να σταθεί και σε πικάντικά πιάτα, σε έθνικ κουζίνες και σε fusion πειραματισμούς.
Μια Ριόχα, η Vina Collada Marques de Riscal, ένα κρασί από το Priorato, το Gine-Gine από Garnacha και Mazuelo και μια φιάλη Ραψάνη του Ντούγκου Magnum 2009 ήρθαν να ταιριάξουν με την μπρουσκέτα με τα ψητά μανιτάρια και το ζεστό κατσικίσιο τυρί, με το κεμπάμπ κοτόπουλο και τις καραμελωμένες χοιρινές πανσέτες με σπιτική BBQ sauce. Η Ραψάνη του Ντούγκου αν και 2009, μόλις που κυκλοφορησε, είναι ένα εξαιρετικά πυκνό κρασί με μαλακές τανίνες που σίγουρα έχει πολυ μέλλον, αλλά απολαμβάνεται άνετα παρά την νιότη του.
Η ποικιλία αλλαντικών και τυριών που έκλεισε το κυρίως γεύμα ταίριαξε με δυο διαφορετικά κρασιά από την Ribera del Duero , την Tionio Crianza Parxet 2005 και το σπάνιο και Alonso del Yerro 2004. Η πρώτη, πιο εξελιγμένη και πιο γήινη, με σαφή στοιχεία εξέλιξης, ενώ η δεύτερη πολύ πιο μοντέρνα και σε στυλ κρασιών νέου κόσμου που δικαιολογεί και την πολύ υψηλή εκτίμηση που τρέφει ο διεθνούς φήμης, καταξιωμένος οινοκριτικός Ρομπερτ Πάρκερ.
Τέλος κλείσαμε με ένα Brandy de Jerez το Cardenal Mendoza Gran Reserva με μους πικρής σοκολάτας και μαρμελάδα πορτοκάλι.
Εμβόλιμα δοκιμάσαμε ένα Toro από την ποικιλία Tinto de Toro (tempranillo)που έφερε ο Γιώργος και ένα κρασί των αρχών της δεκαετίας του ’70 το Terre dei Volsci από το Λάτσιο και την ονομασία προέλευσης DOC Velletri που έφερε να το μοιραστούμε η Βίκυ άρτι αφιχθείσα από την Ιταλία.
Μετά από ένα τετράωρο και ένα εσπρέσσο αραιώσαμε διακριτικά για να μην δώσουμε στόχο και κατηφορήσαμε στο..ίσιωμα
* Η φωτογραφία είναι από το εντυπωσιακό οινοποιείο της Marques de Riscal, στη Rioja
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση