Αποχαιρετίσαμε το 2011 σε μια ατμόσφαιρα μάλλον γκρι. Καμία διάθεση για εορτασμούς και το κέντρο της Αθήνας ήταν χαρακτηριστικά άδειο. Οι αλλοδαποί και πιο συγκεκριμένα οι Πακιστανοί γέμισαν την Πλατεία Συντάγματος και την Πλατεία Κοτζιά υποδεχόμενοι τον νέο χρόνο με τον Δήμαρχο Αθηναίων κο Καμίνη ο οποίος με την λήξη της θητείας του μπορεί άνετα να βάλει υποψηφιότητα για την αντίστοιχη Βουλή στο Πακιστάν. Θα έχει λόγω αναγνωρισιμότητας σημαντικά ερείσματα.
Στις 31 Δεκεμβρίου 2011 δώσαμε ραντεβού με φίλους στο Π-box στο Κολωνάκι. Γύρω στις τέσσερεις είναι η καλύτερη ώρα να τσιμπήσεις κάτι και να σταματήσεις από τις βόλτες που είχαν μια δόση μιζέριας και απολύτως δικαιολογημένα. Δοκιμάσαμε την Pol Roger Brut με την εξαιρετική ταραμοσαλάτα. Ο καλύτερος συνδυασμός ελληνικής κουζίνας και σαμπάνιας. Η Pol Roger Brut με νεύρο και οξύτητα έσβηνε την κρεμώδη γεύση και καθάριζε την γεύση του ταραμά.
Μετά την μικρή στάση βουρ για siesta και πάλι έξω το ρεβεγιόν.
Αποχαιρέτησα το 2011 πίνοντας Champagne Gimonnet Brut και Champagne Gimonnet Special Club 2004. Η απουσία του Pinot Noir και του Pinot Menier στο στυλ του Gimonnet κάνουν την σαμπάνια σαν ένα Chablis με φυσαλίδες. Τα αρώματα των εσπεριδοειδών και των ανθών λεμονιάς με την υψηλή οξύτητα για Gimonnet Brut και τα ώριμα φρούτα με την γεμάτη πληθωρική γεύση και τα αρώματα της αυτόλυσης για την Champagne Gimonnet Special Club 2004 δίνουν την καλύτερη δυνατή διαδοχή για να γιορτάσεις την έλευση του νέου έτους. Δύο σε ένα, όπως έλεγε και η διαφήμιση «και σαμπουάν και conditioner» έτσι είχα και κρασί και σαμπάνια σε ένα.
Επίσης δοκίμασα το νέο κρασί του Κτήματος Καριπίδη, ένα Nebbiolo εσοδείας 2008. Το πρώτο που προσέχεις είναι η μοντέρνα και funky ετικέτα του. Απλή και παιχνιδιάρικη θυμίζει τις ετικέτες του Bonny Doon ενός Rhone Ranger από την Καλιφόρνια. Το κρασί ήταν αρκετά αρωματικό με αρώματα ώριμων φρούτων, μαρμελάδα φράουλα και μια αίσθηση βρεγμένης γης στο φόντο. Στο στόμα μέτριου σώματος με την χαρακτηριστική οξύτητα του Nebbiolo και μέτρια αλκοολικό. Ιδανικό για μαγειρευτά.
Μια προσπάθεια που μου έκανε εξαιρετική εντύπωση είναι το Ραψάνη Grand Reserve 2007 του Τσάνταλη. Από τις ποικιλίες Ξινόμαυρο, Σταυρωτό και Κρασάτο, τρεις γηγενείς ποικιλίες στις πλαγίες του Ολύμπου με την ιδιαίτερη φροντίδα των ανθρώπων του Τσάνταλη δίνουν ένα μοναδικό αποτέλεσμα. Πολύπλοκο στην μύτη με αρώματα κόκκινων φρούτων, κανέλας, βανίλιας και κακάο ενώ στο στόμα γεμάτο στρογγυλό με βελούδινες τανίνες. Πραγματικά ένα σπουδαίο κρασί που παρά την ταπεινή του καταγωγή έχει όλα τα εχέγγυα να δείξει τις δυνατότητες της περιοχής της Ραψάνης και των τριών ποικιλιών. Επίσης δε εντυπωσιακή και η φιάλη η οποία δίνει μια σοβαρότητα και μια μεγαλοπρέπεια που αποτελεί την νέα διάσταση της Ραψάνης.
Ελπίζοντας σε μια καλή χρονιά με υγεία και δημιουργικότητα και μακάρι ο δράκος να είναι με τους καλούς και όχι με τους κακούς. Το να έχεις έχεις ένα δράκο με το μέρος σου δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση