Στο μεταξύ στους δρόμους τα αυτοκίνητα κινούνται λες και πρωταγωνιστούν σε παιχνίδι που παίρνεις extra bonus για κάθε μούντζα που ρίχνεις ή για κάθε κορνάρισμα – φαντάζομαι πως το να κυκλοφορείς πεζός στην πόλη , ή με ποδήλατο ακόμα χειρότερα, ισούται πια με το ζην επικινδύνως- στα super markets οι πελάτες τσακώνονται μεταξύ τους στις ουρές, στις δημόσιες υπηρεσίες και στις τράπεζες πέφτουν και κάτι ψιλές από ότι έχω ακούσει, τα ξενοίκιαστα μαγαζιά σε κάθε περιοχή ολοένα και πληθαίνουν, φίλοι χάνουν τις δουλειές τους καθημερινά, και άνθρωποι ψάχνουν όλο και συχνότερα στα σκουπίδια για να βρουν κάτι να φάνε.
Και μέσα σε αυτό το σκηνικό, και με τα νέα από όλον τον κόσμο να μας πολυβολούν με απειλές για χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ, υπάρχουμε και εμείς .. Οι άλλοι.. Που χάσαμε τις δουλειές μας αλλά εφηύραμε καινούριες, που περνάμε δύσκολα αλλά αρνούμαστε να το βάλουμε κάτω, που έχουμε τα ίδια προβλήματα με τους περισσότερους αλλά δεν τα περιφέρουμε γύρω γύρω και που προσπαθούμε να παραμείνουμε αισιόδοξοι και ροζ όχι γιατί ζούμε σε άλλο πλανήτη, ούτε γιατί είμαστε επιφανειακοί και ανόητοι τύποι αλλά γιατί ξέρουμε πως η μόνη άμυνα σε όλο αυτό που μας περιτριγυρίζει – και σ’ αυτό που έρχεται- είναι να κρατάμε το ηθικό μας όσο πιο ψηλά γίνεται. Να μην αφεθούμε να μας παρασύρει το κύμα της μοιρολατρίας και της καταστροφολογίας. Να το παλέψουμε ρε γαμώτο, και αν είναι να πέσουμε, να το κάνουμε αφού πριν έχουμε δώσει και την τελευταία μάχη.
Φυσικά δεν είναι εύκολο. Το να κρατήσεις το κέφι σου ακμαίο εννοώ, το να φορέσεις το καλύτερο σου χαμόγελο το πρωί, και να βγεις εκεί έξω και να παραμείνεις λειτουργικός και χρήσιμος. Κάνοντας και λίγο πλάκα με τα όσα συμβαίνουν ει δυνατόν.. Ευτυχώς που συνήθως κυριαρχεί το πείσμα και το DNA που είναι γερά προσανατολισμένο στην φωτεινή πλευρά της ζωής, και που βοηθάνε και οι συνθήκες, καμιά φορά.
«Βλέπεις αυτό που βλέπω και ακούς αυτό που ακούω?» η Μάρθα στο τηλέφωνο δεν μπορεί να κρατήσει τα χαχανητά της, όπως άλλωστε και κανείς άλλος που χτες το βράδυ έτυχε να ακούσει τον κύριο Πάγκαλο να αποκαλεί τον εαυτό του ζουζούνι. Δευτερόλεπτα αργότερα το twitter κόντεψε να πέσει από τα σχόλια και δεν ξέρω αν ο κύριος υπουργός είχε στόχο να αποφορτίσει λίγο την κατάσταση, πάντως κατέφερε να γίνει πάλι ο πρωταγωνιστής της βραδιάς. Και να μας φτιάξει έστω και για λίγο το κέφι.
Το οποίο καλά κρατεί τελικά under the circumstances, ειδικά στις κοριτσοβραδιές που επιμένουμε να τηρούμε ευλαβικά. «Η λύση πάντως είναι μία και κλασσική» μας έλεγε πολύ σοβαρά η Μάρθα μερικές μέρες νωρίτερα. «Ειδικά τώρα που ο κόσμος αποφεύγει να βλέπει τηλεόραση για να μην χαλιέται και δεν έχει και λεφτά για πολύ έξω, θα το ρίξουν όλοι στο σεξ, όπως κάνανε παλιά. Απλά δεν θα γεμίσει ο κόσμος παιδιά γιατί θα έχουν όλοι πολύ το νου τους. Να είναι προσεκτικοί, μια που δεν θα μπορούν να τα ταϊσουν…» Πηδηχτείτε γιατί χανόμαστε δηλαδή ένα πράμα, και αν είναι έτσι, ας βάλουμε λίγη έμπνευση στο θέμα με τα υπέροχα “Paradise Found” erotic bijoux της Betony Vernon. Φτιαγμένα από ασήμι ή χρυσό υπονοούν τα… ευκόλως εννοούμενα, ανάλογα με τα ιδιαίτερα γούστα του καθενός… Αφήστε που, αν η Jose Nunez έχει δίκιο στο τραγούδι της Bilingual , μπορεί μ’ αυτά και μ΄αυτά, να γίνουμε και αστέρια στις ξένες γλώσσες…
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση