Τρεις απόφοιτοι της ΑΣΚΤ, της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, η Ελευθερία Κοτζάκη, η Δήμητρα Σταματοπούλου και η Χριστίνα Σπανού, σχολιάζουν μέσω των λουλουδιών τα οποία τα χρησιμοποιούν και ως νοστιμιά, διάφορες όψεις της ελληνικής πραγματικότητας. Στα Ίχνη Εμπορίου, στη Στοά Εμπόρων, θα τις βρείτε να μας κερνάνε μυρωδάτα πέταλα, ενώ δηλώνουν ότι υπάρχουν και νόστιμα λουλούδια, για παράδειγμα, ο πανσέδες. Όπως και να έχει αυτό το παράδειγμα συμμετοχικής τέχνης, δράσεων που εμπλέκουν και το κοινό, το οποίο σχεδόν ενσωματώνεται στο έργο, δεν παραμένει ποτέ ίδιο και εξελίσσεται. Την καλοκαιρινή του εκδοχή θα τη δούμε στη Biennaleτης Μυκόνου! Πάντως τα κορίτσια των λουλουδιών, οι Flower Girls είναι ένας πρωτότυπος τρόπος να πούμε «ναι» στην άνοιξη. Με τέχνη και πέταλα!
-Τι σημαίνει να είναι κάποια Flower Girl;
Σημαίνει ότι πρέπει να μαζεύει λουλούδια, να τα φοράει στα μαλλιά της, να τα μαγειρεύει και να τα τρώει.
-Γιατί σας ενδιαφέρει τόσο η συμμετοχική τέχνη;
Ο σκοπός της δουλειάς μας είναι να σχολιάσουμε κοινωνικές συμπεριφορές, στερεότυπα, «πιστεύω» και πρακτικές που εντοπίζονται στην κοινωνία. Χρησιμοποιούμε τη συμμετοχική performance ως μέσο, για να δημιουργηθεί μια συνθήκη διαλόγου μεταξύ του καλλιτέχνη, του θεατή και του ίδιου του έργου τέχνης, η οποία φέρνει αντιμέτωπο το κοινό (συνειδητά ή ασυνείδητα) με τα προαναφερθέντα ζητήματα.
-Participatory foodart: εξηγήστε μας τη σημασία της και κάποιες χαρακτηριστικές performances.
Τα συμμετοχικά έργα έχουν σκοπό να διερευνήσουν και ενδεχομένως να σχολιάσουν τις σχέσεις που δημιουργούνται μεταξύ των συμμετεχόντων. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα participatory food performance είναι το έργο Pad Thai του Rikrit Tiravanija.
-Ποια είναι λοιπόν τα πιο νόστιμα λουλούδια;
Ο πανσές, το αγιόκλημα, η αμυγδαλιά, το γαρίφαλο.
-Πώς αντιδρά ο κόσμος στις performances που κάνετε;
Ο καθένας αντιδρά με το δικό του τρόπο και αυτό είναι και το νόημα μιας συμμετοχικής performance. Υπάρχει πάντα ο παράγοντας του τυχαίου.
-Στρέφεστε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο θέμα του φαγητού, έστω και διά της λουλουδοφαγίας. Γιατί εστιάζετε εκεί;
Μας ενδιαφέρει η σύναξη γύρω από το τραπέζι, η μετατροπή της σίτισης σε κοινωνικό γεγονός, η μεταποίηση της βιολογικής ανάγκης σε ανθρώπινη σχέση. Εξετάζουμε διάφορες οπτικές του τραπεζιού ως σύμβολο, ως χώροσυνεύρεσης και τόπο συνύπαρξης διαφορετικών απόψεων και αντιλήψεων, ως μία μικρογραφία της κοινωνίας.
-Ποιο είναι το σκεπτικό της παρουσίας σας στα Ίχνη Εμπορίου;
Τα Ίχνη Εμπορίου είναι μία πρωτοβουλία που δίνει τη δυνατότητα σε δημιουργικές ομάδες να χρησιμοποιήσουν τα καταστήματα της Στοάς Εμπόρων ως εργαστήρια ή εκθετήρια της δουλειάς τους για ένα διάστημα τριών μηνών. Μας φάνηκε ενδιαφέρον να εξετάσουμε τα ζητήματα τα οποία διαπραγματευόμαστε μέσα από το πρίσμα ενός καταστήματος.
-Έχετε προσθέσει τελικά στη διατροφή σας λουλούδια; Ξέρετε τις θρεπτικές τους ιδιότητες;
Η βρώση λουλουδιών για μας περιορίζεται στα πλαίσια της performance, αν και καταλήγουμε να τρώμε αρκετά κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας των projects. Ξέρουμε ότι τα λουλούδια, γενικά, έχουν αρκετές θρεπτικές ιδιότητες παρ’ όλα αυτά η θρεπτική τους αξία δεν είναι ο λόγος που τα επιλέγουμε.
-Τα λουλούδια συνδέονται περισσότερο με το δώρο και το ρομαντισμό. Ποια είναι η σχέση σας λοιπόν με έρωτες και λουλούδια όπως λένε;
Χρησιμοποιούμε τα λουλούδια σε μία προσπάθεια να οικειοποιηθούμε το ρόλο τον οποίο προσδίδει η κοινωνία μας στη γυναικεία φύση, ότι είναι ευάλωτη, τρυφερή και ευαίσθητη. Υπερβάλλοντας αυτά τα χαρακτηριστικά μπαίνουμε στη διαδικασία διαμόρφωσης ενός κριτικού λόγου απέναντι σε ένα στερεοτυπικό κοινωνικό μοντέλο γύρω από την ταυτότητα των φύλων.
-Είχατε κάποια πηγή έμπνευσης για την performance αυτή;
Πηγή έμπνευσης ήταν οι αντιδράσεις που δημιουργήθηκαν στο πρώτο πειραματικό project που κάναμε στο Ρέθυμνο στα πλαίσια ενός workshop. Από εκεί και πέρα έχουμε επηρεαστεί από αρκετούς καλλιτέχνες.
-Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα σας;
Θα συμμετέχουμε αρχές Ιουνίου στο Photoas Performance στα πλαίσια του Athens Photo Festival και τέλος Ιουνίου θα βρισκόμαστε στην Μπιενάλε της Μυκόνου.
-Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή σας ως Flower Girls;
Η καλύτερη στιγμή μας ήταν το Flower Project #3, ένα επίσημο δείπνο, που έγινε στο πλαίσιο του BLIND8 inda house project στο σπίτι του εικαστικού Αντώνη Βολανάκη. Το έργο αυτό ήταν ένα επίσημο δείπνο με 12 προσκεκλημένους, άγνωστους μεταξύ τους και εμείς είχαμε το ρόλο του υπηρετικού προσωπικού.
Info: Το Σάββατο 28/3 και ώρα 8.00 μ.μ. στη Στοά Εμπόρων, Βουλής 8-10 Σύνταγμα, ταTrap/έ/ζῆν collective-The Flower Girls διοργανώνουν το event 645 Anniversary.Κι όπως λένε, «Τον Μάρτιο, μήνα του ασφόδελου,σας προσκαλούν στον εορτασμό των 645 ημερών από την επισημοποίηση της καλλιτεχνικής ένωσής τους με τα ιερά δεσμά του γάμου!»
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση