Τα καφέ των Χριστουγέννων

03 Δεκεμβρίου 2014
Στέλιος Πενταρβάνης
Τρεις εβδομάδες έμειναν για τα Χριστούγεννα. Για μένα εδώ και πολλά χρόνια αυτή η γιορτή ήταν μια ευκαιρία για το δεύτερο μέρος των διακοπών μου αφού τα καλοκαίρια λόγω φόρτου εργασίας δεν κατάφερνα να λείψω πάνω από δέκα ή το πολύ δεκαπέντε ημέρες.

Φέτος βέβαια μια και τα πράγματα έχουν αλλάξει στη δουλειά μου λόγω του PLANET SPEN αυτές οι Χειμωνιάτικες διακοπές θα μεταφερθούν προς Ιανουάριο και βέβαια δεν θα έχουν Χριστουγεννιάτικο χρώμα μια και θα έχουμε μπει για τα καλά στη νέα χρονιά. Σε αυτές όμως τις Χειμωνιάτικες αποδράσεις μου, τα σημεία αναφοράς στις πόλεις που κατά καιρούς έχω επισκεφτεί ήταν πάντα τα café.

Στις διακοπές συνήθως ξυπνάω αχάραγα περιμένοντας να φωτίσει (στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη περιμένεις πολύ) και αφού πάρω το πρωινό μου –ποτέ στο δωμάτιο- ξεκινάω τις βόλτες.  Αυτές οι ατελείωτες περιηγήσεις, μου είναι πολύ αγαπημένες ακόμα και σε πόλεις που θα τολμούσα να πω ότι τις γνωρίζω πολύ καλά όπως το Λονδίνο, το Κάιρο, το Μιλάνο, τις Βρυξέλλες, την Βαρκελώνη. Τα καφέ σε αυτές τις ατελείωτες βόλτες είναι μια σωτήρια ανάπαυλα για να πάρω δυνάμεις η να συναντήσω ένα φίλο. Η αλήθεια είναι ότι καμιά φορά ο καφές μπαίνει σε δεύτερη μοίρα μια και η πόλη έχει «άλλα» ενδιαφέροντα.


Στο Παρίσι για παράδειγμα αντί για καφέ  πίνω τσάι senza στοΤoraya και δοκιμάζω μικρά Γιαπωνέζικα γλυκά από φασόλια azuki πουείναι τοποθετημένα σαν κοσμήματα στις προθήκες αυτού του μοναδικού tea room. To Toraya είναι το πρώτο Japanese shopαυτού του επιπέδου που άνοιξε στην Ευρώπη (Παρίσι 1980) από την γνωστή Ιαπωνική φίρμα που έχει την έδρα της στο Kyoto από τον 16 αιώνα, το γνώρισα σε μια επίσκεψή μου πριν από καμιά δεκαριά χρόνια και πάντα επιστρέφω.


Όσες φορές έχω βρεθεί στις Βρυξέλλες έτυχε να είναι Χριστούγεννα.Στην μικρή και πανέμορφη αυτή πόλη με την μεγάλη γαστρονομική ιστορία αλλά και την τόσο ιδιαίτερη σχολή των Φλαμανδών σχεδιαστών μόδας δεν υπάρχει περίπτωση να μην φάτε καλά.Πατάτες τηγανιτές με αχνιστά μύδια και βούτυρο, πολύ ταρτάρ σε φρυγανισμένο ψωμί για όσους τρώνε ακόμα κρέας, αλλά και κουκλίστικα μικρά καφέ παντού με απίστευτα γλυκά και σοκολάτες ρόφημα σε ξεκουράζουν για όση ώρα έχεις ανάγκη στη μέση μιας πολύωρης on foot εξερεύνησης στην πόλη, που, έτσι κι αλλιώς μπορείς να πας σχεδόν παντού με τα πόδια.


Στο Λονδίνο που έχει γεμίσει από αλυσίδες με πολύ ενδιαφέροντα ομολογώ coffee shops προτιμώ το café Albion (φωτό επάνω) στο ισόγειο του Boundary στο Shoreditch γιατί η ατμόσφαιρα μυρίζει καφέ και φρέσκοψημένα ψωμάκια που βγαίνουν κάθε τόσο από τον φούρνο του μικρού καφέ-deli shop. Άλλο ένα πανέμορφο μέρος για χαλάρωση και καφέ ή φαγητό στο Λονδίνο είναι το The Folly, μοιάζει με βοτανικό κήπο, ταπετσαρίες με λουλούδια αλλά και ένα μικρό ανθοπωλείο, του προσδίδουν έντονα αυτό τον χαρακτήρα. 



Στο Cairo η επιλογή είναι κλασικά μία. Το παλιό El Fishawy coffee shop στην καρδιά του Khanel Khalil bazaar. Hκαλύτερη ώρα για να πάτε εκεί είναι μετά τις εννιά το βράδυ -για φαγητό θα πάτε κατά τις έντεκα και νωρίς λέω για τα δεδομένα της πόλης- μια και θα έχει «καθαρίσει» λίγο από τους ανόητους τουρίστες που φοβούνται να το επισκεφτούν αργά. Θα πιείτε καφέ αρωματισμένο με καρδάμωμο, τσάι από φρέσκια μέντα (ένα ολόκληρο ματσάκι θα κολυμπάει στο μικρό φλυτζάνι) και θα νιώσετε για λίγο την διακοσίων πενήντα χρόνων ιστορία του. Εκεί πήγαινε ο Naguib Mahfouz (στο πίσω δωμάτιο) για να γράψει , εκεί έπινε το τσάι της με πολύ ζάχαρη η Oum Kalthoum.


Στη Βαρκελώνη που είναι γεμάτη από tapas βαρ και εστιατόρια με πολύ καλό φαγητό, υπάρχουν και δεκάδες coffeeshopsη κιόσκια που μπορείτε να δοκιμάσετε chocolateconchurros. Εγώ προτιμώ το ελαφρώς παρακμιακό Café de L’Operaστην Ράμπλα. Νομίζω ότι η σχεδόν κρέμα σοκολάτα που σερβίρει στο τεράστιο φλυτζάνι αλλά και τα churros του είναι θεικά. Από την άλλη το crowd έχει ένα πολιτισμικό ενδιαφέρον μια και στα τραπέζια του θα συναντήσετε από κομψά ζευγάρια μέχρι super fashionable τραβεστί και νεαρόκοσμο που μιλάει φωνάζοντας και γελώντας.

Στο Μιλάνο μου αρέσει να περνάω αρκετή ώρα στο 10 Corso Como το γνωστό concept store της της Carla Sozzani που είναι αδερφή της Franca Sozzani editor in chief της Ιταλικής Vogue. Όταν δεν έχει κρύο ο κήπος με το καφέ-εστιατόριο είναι πολύ χαλαρωτικός και φυσικά έχει και πολύ ωραίο χάζι. Η περιοχή του Corso Como αν και έχει τουριστικοποιηθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια, δεν έχει δημιουργήσει ιδιαίτερο πρόβλημα στον μοναδικό αυτό πολυχώρο.

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση