Βέβαια, ανάμεσα στα resolutions μου για το 2013 – μια μακριά και περίπλοκη λίστα που προφανώς θα αφήσω κάπου στην μέση- είναι και το να μην ασχολούμαι με όσους και όσα δεν αξίζουν την προσοχή και την πολύτιμη ενέργεια μου. Οπότε άφησα στην πάντα τα διάφορα χαζά και συναισθηματικά και ξεκίνησα κάνοντας focus στα πρακτικά. Αφού ταχτοποίησα το σπίτι μου to perfection, από τα ράφια με τα μπαχαρικά μου μέχρι το γραφείο μου που έμοιαζε με βομβαρδισμένο τοπίο, φώναξα τον Γιώργο, αγαπημένο φίλο και γκουρού των υπολογιστών για να κάνει ένα check up στο λατρεμένο μου PC που έμοιαζε κάπως κουρασμένο μετά το πήγαινε – έλα Αθήνα Λονδίνο. Ήρθε λοιπόν το αγόρι, έκανε τα μαγικά του, μου σύνδεσε και το ολοκαίνουριο πολυμήχανημα μου που ως ξανθιά το είχα βάλει άλλα αντί άλλων, και τώρα το τερατάκι μου πετάει κι εγώ μπορώ να κάνω την δουλειά μου – και να παίζω τα παιχνίδια μου- άφοβα. By the way, αν χρειαστείτε ποτέ υποστήριξη για το κομπιούτερ σας ο Γιώργος δεν είναι μόνο ο καλύτερος, είναι και ο φθηνότερος τεχνικός που μπορείτε να βρείτε. Δοκιμάστε τον και θα με θυμηθείτε.
Τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές συνειδητοποιώ βέβαια πως δεν έχω και πολλά να σας πω, πέρασα πάρα πολύ ήσυχα και οικογενειακά αυτές τις μέρες, από σπίτι σε σπίτι και χουζουρεύοντας most of the time, και στην πραγματικότητα έχω να βγω βράδυ από… πέρσι..:) Θα επανέλθω στους ρυθμούς μου βέβαια, soon, αλλά στο μεταξύ τα νέα μου είναι μάλλον internetικά.. Όπως ας πούμε πως το National Geographic ανακοίνωσε τις καλύτερες σοκολατοποιΐες στον κόσμο με πρώτη και καλύτερη την ελβετική Teuscher, ότι ένα από τα πιο πρωτότυπα δώρα για wine lovers που ανακάλυψα είναι αυτές οι υπέροχες συσκευασίες-τσάντες της Vernissage (φυσικά διάλεξα την ροζ) που περιέχουν 1 1/5 ή 3 λίτρα κρασί, ότι έχω πάθει έρωτα μ΄αυτά τα καταπληκτικά κουτάλια της Sensorial Stimuli που τα βλέπεις και θέλεις πραγματικά να τα γλύψεις, έστω και άδεια ή ότι μπορείτε να βρείτε τα καταπληκτικά βερνίκια νυχιών της Jindie Nails αλλά και άλλα πολλά και συλλεκτικά σ΄αυτό το very spesialized e-shop.
Επίσης, φέτος προβλέπω να μαγειρεύουμε περισσότερο από ποτέ και στις δύσκολες εποχές που περνάμε, η μαγκιά είναι να μην πετάμε τίποτα. Η παραμονή μου στο Λονδίνο με έβαλε στο τριπάκι να προγραμματίζω τι θέλω να φτιάξω και να ψωνίζω μόνο ότι χρειάζομαι για μια δυο μέρες - αυτό κάνουν όλοι εκεί αντί να φορτώνονται με καρότσια ολόκληρα από τρόφιμα και υλικά που θα μείνουν και θα χαλάσουν σε ντουλάπια και ψυγεία- όπως και στο να βρίσκω ιδέες για να εκμεταλλεύομαι τα leftovers των γευμάτων, αν υπάρχουν. Έτσι, διαβάστε την σημερινή συνταγή που είναι ένα καταπληκτικό πιάτο, και ταυτόχρονα ένας τέλειος τρόπος για να αξιοποιήσετε κοτόπουλο ή την γαλοπούλα που σας έμεινε από τα τραπέζια των γιορτών…
Και τελικά, η καλύτερη απόφαση που πήρα τον χρόνο που πέρασα ήταν το να μοιράζω τον χρόνο μου ανάμεσα στις δυο αγαπημένες μου πόλεις. Γιατί μπορεί να μην άντεξα να μείνω μόνιμα στο Λονδινάκι που είναι δύσκολο project για το μεσογειακό, ηλιόλουστο και bubbly ταμπεραμέντο μου, και μπορεί κι αυτό το ένα πόδι εδώ και ένα πόδι εκεί να ακούγεται κάπως κουραστικό, όμως η βρετανική πρωτεύουσα μου ανοίγει καινούριους δρόμους και με μαθαίνει να κατευθύνω την ενέργεια μου σε διαφορετικά κανάλια, με άλλους, πιο distinguished τρόπους.. Και μακροπρόθεσμα, νομίζω πως αυτό το πήγαινε – έλα, κι αυτή η κάπως χαζή εμμονή μου όταν είμαι εδώ να μετράω μέρες μέχρι να ξαναφύγω και όταν είμαι εκεί να ανυπομονώ να επιστρέψω, μπορεί και να μου βγει σε καλό..
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση