Tavola Bianca @ FnL

31 Οκτωβρίου 2012
Εύη Φέτση

Η Δέσποινα Παυλή, πέρα από γνωστή blogger,  "μαμά" της λατρεμένης έκφρασης φιν φον,  συνεργάτης του FnL και ένας από τους ανθρώπους που το στήριξαν με την παρουσία τους από την πρώτη στιγμή, είναι και πολύ αγαπημένη μου φίλη. Στο μυαλό και την καρδιά μου αυτή είναι η πρώτη της ιδιότητα και έτσι, είναι μεγάλη χαρά για μένα να την προλογίζω σ΄αυτή την στήλη μια που, ήταν ένα άλλο της blog που μας έφερε κοντά...

Η Δέσποινα όταν δεν ασχολείται με πορείες δορυφόρων στην NASA μαγειρεύει υπέροχα και στρώνει τα ωραιότερα τραπέζια που μπορείτε να φανταστείτε για την οικογένεια και τους φίλους της. Έχει επίσης και μια πλουσιότατη  συλλογή βιβλίων μαγειρικής και στα ταξίδια της φροντίζει να δοκιμάζει καινούριες γεύσεις και υλικά και να τραβάει υπέροχες φωτογραφίες.  Ο τίτλος του blog της  " Tavola Bianca" είναι όπως γράφει η ίδια "εμπνευσμενος απο ενα μικρο μαγαζακι στην Perugia που το λενε Tavola Calda (τραπεζι με ζεστο φαγακι)." Και το κομμάτι που η φιλενάδα μου μοιράζεται μαζί μας σήμερα είναι δική μου επιλογή, είχα την άνεση να της ζητήσω να χρησιμοποιήσουμε το συγκεκριμένο και είχα τους λόγους μου. Πρώτον γιατί μιλάει για την μαμά της που ξέρω πόσο πολύ αγαπούσε και πόσο της λείπει και μου λείπει πολύ και μένα η μαμά μου εδώ που είμαι, και δεύτερον γιατί είναι απολύτως χαρακτηριστικό του τι είναι η Δέσποινα στην πραγματικότητα. Ένας υπέροχα αληθινός και δοτικός άνθρωπος που έχει το χάρισμα να δημιουργεί αυτή την αίσθηση της οικειότητας και της ζεστασιάς ακόμα και μέσα από τις -θεωρητικά απρόσωπες - σελίδες ενός διαδικτυακού ημερολογίου.

 

Φύλλο και φτερό.

 

Εχω στα χερια μου το τετραδιο μαγειρικης της μαμας μου. Ο Θεος να το κανει τετραδιο, αυτο ειναι φυλλο και φτερο.   Δεν ειναι το οριτζιναλ που αρχισε να γραφει οταν πρωτοεγινε νοικοκυρα.  Ειναι το αλλο που της χαρισα εγω, αφου αντεγραψα ολες τις συνταγες απο το οριτζιναλ που ηταν επισης φυλο και φτερο.  Ημουν ενα πολυ τακτικο κοριτσακι, που ακομα και το προχειρο του τετραδιο ηταν το καμαρι του σχολειου και το θεμα συζητησης στα γραφεια των καθηγητων.  Μιλαμε τελειο. Με ολοστρογγυλα γραμματακια και οι γραμμες με χαρακα.  Πως λοιπον εγω βγηκα απο τετοια μαμα που δεν μπορουσε να κρατησει ενα τετραδιο συνταγων τακτοποιημενο, ποτε μου δε το καταλαβα.

Σε καποιο ταξιδι της στην Ιταλια μου εφερε δωρο μερικα φιν φον τετραδια για το σχολειο μου. Για να την ευχαριστησω, αποφασισα να χρησιμοποιησω ενα απο αυτα για να της φιαξω ενα καινουργιο τετραδιο συμμαζεμενο και νοικοκυρεμενο.

Διαλεξα ενα με πτι καρρω ντηζαϊν και με αρκετες σελιδες για να μη της τελειωσει γρηγορα.  Και πρωτα πρωτα καθησα και αριθμησα ολες τις σελιδες με κουτσουμπουλικα στρογγυλα νουμερακια.

Στην πρωτη σελιδα της εφιαξα μια ζωγραφια  και της εγραψα μια αφιερωση.  Με ολη την αγαπη των δεκα μου χρονων, επαιρνα κρυφα το παλιο τετραδιο και αντεγραφα τις συνταγες και μετα το εβαζα στη θεση του.  Δεν με πηρε χαμπαρι.  Οταν της το χαρισα στην γιορτη της μητερας η χαρα της δεν περιγραφεται.  Απο τοτε μεχρι και που εφυγε περσυ τον Φλεβαρη, αυτο ηταν πια το τετραδιο συνταγων της μαμας.

Οριστε λοιπον η δευτερη σελιδα, και εχετε και μια ωραια συνταγη της θειας μου της Ριρης (η γνωστη εικαστικος Ιρις Δρακουλη).   Οι περισσοτερες συνταγες στο τετραδιο εχουν τα ονοματα των κυριὠν που της ειχαν δωσει την συνταγη. Ετσι εχουμε, τα κουλουρακια της Νικης, τα τσουρεκακια της θειας Μαριανθης, τα τρουφακια της Χρυσουλας και την ταρτα της Αντιγονης.  Τα προσωπα αυτα τα γνωριζω ολα αφου ηταν θειες μου η φιλεναδες της.  Το πιο ωραιο ομως ηταν στις τελευταιες σελιδες, που η μαμα εγραφε λιστες απο φαγητα που εβλεπε σε διαφορα τραπεζια που πηγαινε.  Το τραπεζι της Κυριας Αποστολου η της κυριας Πινωτση, η το τσαϊ της κυριας Κικης.  Απο εκει επαιρνε ιδεες για τα δικα της τραπεζια.

Στην αντιγραφη λοιπον εχω κανει ενα λαθος που το βλεπω σημερα και γελαω.  Διαβαζα μπεϊκιν (baking powder) κι ελεγα απο μεσα μου οτι η μαμα δεν ηξερε το σωστο (που εγω προφανως το ηξερα) και οτι εννοουσε μπεϊκον.  Σε ολο το τετραδιο λοιπον τα κεϊκ φουσκωνουν με μπεϊκον. Η μαμα με διορθωσε αλλα ποτε δεν αλλαξε αυτο που εγραψα.

Οι περισσοτερες συνταγες που προερχονται απο κυριες μια γενια πριν την δικη της,  εχουν μετρησεις σε οκαδες και δραμια.  Ακομα εχουν κεσεδες, πρεζες, λιγο απο αυτο, λιγο απο εκεινο, μετριους φουρνους, μια μεγαλη πλακα σοκολατα και αλλα φλου που σημερα με δυσκολευουν στο να φιαξω μερικα απο τα γλυκα της. Εκεινη ομως ηξερε τι εκανε.

Ακομα αξιοσημειωτο ειναι η παρουσια σε μερικες συνταγες, προϊοντων οπως το "Ερμολ"η το "Μορφατ" που τα θυμαμαι στα ντουλαπια, αλλα δεν ηξερα τι ρολο επαιζαν.  Μη ξεχναμε οτι η δικη μου μαμα εμαθε να μαγειρευει στην δεκαετια του πενηντα και οπως ολες οι νοικοκυρες εκανε χρηση απο αυτα τα ετοιματζιδικα φιρφιρικια.  Οι περισσοτερες συνταγες εχουν απλα μια λιστα υλικων χωρις οδηγιες στη συνεχεια.  Και παλι ηξερε τι εκανε. Το να χτυπησεις τα αυγα με τη ζαχαρη πρωτα ειναι εντελως αυτονοητο.  Πως αλλοιως θα αφρατεψουν;

Μετα ερχοντουσαν οι κυριες του καρε.. Δαφνη μου, τι αφρατο το κεϊκ σου!  Ευχαριστω κοριτσια!

Το τετραδιο της μαμας σε αυτη την μορφη (φυλλο και φτερο πια) βρισκεται παλι στα χερια μου.   Ουτε μια συνταγη για φαγητο. Ολα γλυκα, απο μουσταλευρια μεχρι τσουρεκια και απο Παστα Φλωρα μεχρι τουρτα αμυδγαλου.  Θα ηταν καλη ιδεα να τα μεταφρασω σε σημερινες μοναδες βαρους και ογκου και να τα συμπληρωσω με οδηγιες χρησης.  Θα μου παρει πολυ καιρο ομως.

Δεσποιναριον

Σημειωση: 1 οκα= 400 δραμια  =1.282 γραμμαρια

 

 

 


Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση