Σήμερα ανήκει στην συντακτική ομάδα του περιοδικού «Οινοχόος» της Καθημερινής, επιμελείται τη σελίδα του κρασιού στο in2life.gr, ενώ διατηρεί το μπλογκ του, The TeleGourmet Chronicles (www.telegourmet.org). Είναι μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων και Συγγραφέων Οίνου (FIJEV) και της Βρετανικής Ένωσης Circle of Wine Writers, καθώς και κριτής σε μεγάλους διεθνείς διαγωνισμούς κρασιού. Τομείς εξειδίκευσης (και μεγάλες του αγάπες) είναι ο Οινοτουρισμός, η Οινογαστρονομία και η επικοινωνία του κρασιού μέσα από τα social media και τις νέες τεχνολογίες. Μας λέει: «Ξεκίνησα το wine-blogging το 2007, γιατί ένιωθα την ανάγκη να μοιράζομαι τις όμορφες εμπειρίες που μου χάριζε η ενασχόλησή μου με το κρασί, και όχι να τις κρατάω για τον εαυτό μου. Κάποια χρόνια μετά, το blog μου παραμένει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου και νιώθω με χαρά την ανταπόκριση του κόσμου εντός και εκτός Ελλάδας να αυξάνεται συνεχώς. Σήμερα είμαι ενεργό μέλος της κοινότητας των Ευρωπαίων wine bloggers και αναζητώ συνεχώς νέους τρόπους για να δίνω την ευκαιρία σε όλο και περισσότερους αναγνώστες να ζουν μέσα από τα γραπτά και τις φωτογραφίες μου όλα αυτά τα ωραία πράγματα που ζω κι εγώ καθημερινά, στο ατέλειωτο ταξίδι μου στον κόσμο του κρασιού».
Σήμερα, γράφει για εμάς τις εντυπώσεις του από ένα οινικό ταξίδι στην βόρεια Ιταλία.
Ταξίδι στην «Ιταλική Καμπανία»
Η πρόσκληση μου ήρθε μέσω της Βρετανικής Ένωσης Οινογράφων «Circle of Wine Writers» και δεν υπήρχε περίπτωση να αρνηθώ. Ένα ταξίδι στην οινοπαραγωγική ζώνη του Trento DOC, στους πρόποδες των Ιταλικών Άλπεων, ήταν κάτι που ήθελα να κάνω από καιρό. Δήλωσα, λοιπόν, συμμετοχή με μεγάλο ενθουσιασμό και περίμενα να έρθει η μέρα της αναχώρησης με ανυπομονησία.
Συναντήθηκα με τα υπόλοιπα μέλη της αποστολής στη μαγευτική Βερόνα (εγώ έφτασα από Αθήνα, όλοι οι άλλοι συνάδελφοι από Λονδίνο) μεσημεράκι, και αργά το απόγευμα ήμασταν στο Τρέντο. Οικοδεσπότες μας ήταν ο τοπικός οργανισμός τουρισμού (Visit Trentino) και η επίσκεψή μας εντάχθηκε στο πλαίσιο της δραστηριότητας «Bollicine Su Trento». Ναι, με άλλα λόγια έδωσα το παρών στις «Φυσαλλίδες στο Τρέντο», αφού δεν τα κατάφερα να είμαι εκεί στον «Αφρό και Φυσαλλίδες» της Αθήνας, που έλαβε χώρα το ίδιο Σαββατοκύριακο.
Το ταξίδι είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον. Μέσα σε 4 μέρες γνωρίσαμε το κρασί και τη γαστρονομία μιας πανέμορφης αλλά όχι τόσο διάσημης οινοπαραγωγικής ζώνης της Ιταλίας. Οι διοργανωτές του ταξιδιού μας είχαν κανονίσει δοκιμές, συναντήσεις με οινοποιούς και εκπροσώπους του κλάδου, γεύματα στα καλύτερα εστιατόρια της περιοχής, ακόμα και έναν διαγωνισμό ανάμεσα στους ανερχόμενους Σεφ του Τρέντο, με εμάς στο ρόλο της κριτικής επιτροπής. Και βέβαια πολλές επισκέψεις σε οινοποιεία, φροντίζοντας να δούμε όλη τη «γκάμα»: από τα μικρά, οικογενειακά οινοποιεία περιορισμένης παραγωγής που τροφοδοτούν την τοπική αγορά, μέχρι τους «κολοσσούς» που παράγουν εκατομμύρια φιάλες ετησίως και εξάγουν τα προϊόντα τους σε όλο τον κόσμο.
Το Τρέντο, λοιπόν, είναι όντως η «Καμπανία της Ιταλίας». Από κάθε άποψη - εδαφολογικά, κλιματολογικά και, εν τέλει, οινικά, αφού η παραγωγή κρασιού στην περιοχή αφορά, στην συντριπτική πλειονότητά της, σε αφρώδη κρασιά. Πρόκειται μάλιστα για την δεύτερη μεγαλύτερη με Ονομασία Προέλευσης Ελεγχόμενη (Trento DOC) μετά την Καμπανία, στην παραγωγή αφρώδους οίνου. Η παράδοση της περιοχής ξεκίνησε το 1902, όταν ο θρύλος του Trento, Giulio Ferrari, γύρισε από την Καμπανία, φέρνοντας μαζί του την εμπειρία και την τεχνογνωσία στην κλασική μέθοδο οινοποίησης της Σαμπάνιας, αλλά και τα πρώτα κλήματα της ποικιλίας Chardonnay που ήρθαν στην περιοχή. Στόχος του ήταν να δημιουργήσει στο Τρέντο αφρώδη κρασιά, που να μην έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις καλύτερες Σαμπάνιες.
Η ζώνη του Τρέντο βρίσκεται σε ένα από τα Βορειότερα σημεία του Ιταλικού αμπελώνα. Συγκεκριμένα, εκτείνεται στους πρόποδες των Ιταλικών Άλπεων, στα σύνορα με την Αυστρία. Τα αμπέλια καλλιεργούνται σε υψόμετρα που κατά τόπους ξεπερνούν τα 800 μέτρα σε υψόμετρο, και σε θερμοκρασίες που, ακόμα και στο κατακαλόκαιρο είναι πολύ συγκρατημένες. Οι Άλπεις εδώ παίζουν καταλυτικό ρόλο, καθώς απωθούν τις ψυχρές μάζες που παραμονεύουν από το Βορρά, ενώ ταυτόχρονα κρατούν τις όποιες Μεσογειακές επιρροές όσο περισσότερο γίνεται. Είναι λογικό λοιπόν οι βασικές ποικιλίες σταφυλιού που ευδοκιμούν στην περιοχή να είναι αυτές της Σαμπάνιας (Chardonnay και Pinot Noir), ενώ και οι γηγενείς ποικιλίες της ζώνης (Nosiola, Teroldego και Marzemino) έχουν καθαρά Βορειο-Ευρωπαϊκό προφίλ.
Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα γενικότερα, όμως. Οι ίδιοι οι ντόπιοι δηλώνουν «περισσότερο Βορειο-Ευρωπαίοι, παρά Μεσογειακοί», και αυτές τις επιρροές τις διακρίνει κανείς στην διάλεκτό τους, την αρχιτεκτονική τους και σε κάμποσες άλλες λεπτομέρειες της καθημερινότητάς τους. Η κουζίνα στο Τρέντο είναι πλούσια και γεμάτη, και χαρακτηρίζεται από γεύσεις της υπαίθρου όπως άγρια μανιτάρια, κυνήγι, νόστιμες σάλτσες, ώριμα τυριά και πάει λέγοντας.
Στο κρασί, βέβαια, τα πράγματα είναι πιο ιδιαίτερα (και, τελικά, πουθενά δεν είναι ρόδινα). Παρότι η περιοχή είναι μια από τις σημαντικότερες στην παραγωγή αφρώδους οίνου στον παλαιό κόσμο, οι οινοποιοί κάνουν αγώνα για να πείσουν τους καταναλωτές της ντόπιας αγορά να ανοίξουν το εκλεκτό αφρώδες κρασί του Trento DOC στο καθημερινό τους τραπέζι και να μην το έχουν μόνο για γιορτές και γλέντια. Επίσης, έχουν να ανταγωνιστούν την επιτυχία του Prosecco που έχει κατακτήσει την Ιταλική και την παγκόσμια αγορά, παρότι τα κρασιά του δύσκολα μπορούν να συγκριθούν με αυτά του Τρέντο, καθώς η κλασική μέθοδος της αφρώδους οινοποίησης κάνει τη διαφορά. Τέλος, ένα βασικό μειονέκτημα που έρχεται να προστεθεί σε όλα αυτά είναι και το κόστος: τα εργατικά χέρια (όλες οι εργασίες στον αμπελώνα του Τρέντο γίνονται με το χέρι), η σημαντική επένδυση που απαιτείται για την οινοποίηση αφρώδους οίνου, αλλά και ο κατακερματισμένος κλήρος στην περιοχή, συχνά φέρνουν τις τιμές των κρασιών του Τρέντο σε άμεση σύγκριση με τις περισσότερες Σαμπάνιες.
Δεν είναι απαραίτητο να επισκεφτεί κανείς το Τρέντο με αποκλειστικά... οινοτουριστικούς σκοπούς. Είναι όμως πολύ πιθανό να βρεθεί σε ένα από τα διάσημα χιονοδρομικά κέντρα της περιοχής, να απολαύσει μια βόλτα στην πανέμορφη Λίμνη Garda, να χαλαρώσει σε ένα από τα φημισμένα spa της, ή ακόμα και να επιδοθεί σε θρησκευτικό τουρισμό. Σε κάθε περίπτωση, όμως, δεν πρέπει να χάσει την ευκαιρία να δοκιμάσει τα εκλεκτά κρασιά οινοποιείων όπως τα Ferrari, Rotari, Letrari και Maso Martis, αλλά και να γευτεί τις πεντανόστιμες δημιουργίες ταλαντούχων Σεφ όπως οι «αστεράτοι» Alfredo Chiocchetti και Alfio Ghezzi.
Η αρχή κάθε ταξιδιού γίνεται με ένα απλό, ηλεκτρονικό βήμα. Στην προκειμένη περίπτωση, προτείνω σε κάθε ενδιαφερόμενο να ξεκινήσει από την ιστοσελίδα του οργανισμού Visit Trentino, που βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.visittrentino.it.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση