Πες το κι έγραψε: οι ατάκες μιας... νότιας χρονιάς

28 Δεκεμβρίου 2012
Ήρα Σινιγάλια

Αυτές είναι μερικές από τις καλύτερες κουβέντες που άκουσα στο Beautiful South. Είναι η καρδιά και το μυαλό, η λογική και η φαντασία των Southistas, των ανθρώπων που αντιστέκονται στον πειρασμό του βολέματος και στο σπορ της ατολμίας. Θα κρατήσω αυτές τις ατάκες ως ρεζερβουάρ έμπνευσης για τη χρονιά που καταφθάνει κλείνοντας το μάτι στο τέλος του κόσμου, όπως το ήθελαν οι Μάγιας. Προς το παρόν λέω να απολαύσουμε το τώρα στις παρυφές του Νότου, που πολλοί ζηλεύουν λίγοι ζουν. Καλές γιορτές!

Κυνήγησε την πραγματικότητα, δηλαδή το όνειρο

Από μικρή ήθελα να γίνω συγγραφέας. Λένε όμως οι ειδικοί πως για να γράψεις πρέπει πρώτα να γνωρίζεις καλά τον εαυτό σου. Εκείνη την εποχή αυτό που γνώριζα εγώ για τη ζωή δεν ξεπερνούσε μισή σελίδα τετραδίου. Η προσπάθεια ήταν ανέλπιδη. Δεν παραιτήθηκα, όμως, από το όνειρό μου. Ήμουν σίγουρη πως θα ερχόταν κάποτε η στιγμή να το πραγματοποιήσω. Και έτσι ακριβώς έγινε όταν μπήκα στη μέση ηλικία. Αυτό που ονομάζουμε «κρίση της μέσης ηλικίας» δεν είναι τίποτε άλλο από λαχτάρα να κάνουμε επιτέλους τα όνειρά μας πραγματικότητα. Όταν έφυγα για την Ιταλία, είχα δύο επιλογές: να κάθομαι και να κλαίω που έφυγα από την πατρίδα μου και θα αργούσα να γυρίσω (πράγματα που σε στέλνουν στον ψυχίατρο!) ή να πραγματοποιήσω το όνειρό μου.

(Φιλομήλα Λαπατά, συγγραφέας και αυτουργός αλλαγών)

 

Οι περισσότεροι οινοποιοί είναι εντελώς αιθεροβάμμονες και αυτό το γουστάρω, γιατί κι εγώ είμαι έτσι. Υπάρχει και το ρητό ότι αν θέλεις να αποκτήσεις πολλά λεφτά στη ζωή σου, δεν έχεις παρά να επενδύσεις πάρα πολλά λεφτά στο κρασί. Είναι μια μακροχρόνια επένδυση που την κάνεις για τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου και για να ξεκινήσεις πρέπει να είσαι οραματιστής, να έχεις το ψώνιο για να το κάνεις. Αυτός είναι ο λόγος που άλλαξα επάγγελμα. Ήμουν πολεοδόμος και ο χώρος ήταν τεχνοκρατικός και δεν μου πήγαινε καθόλου, ενώ ο χώρος του κρασιού βασίζεται στη διονυσιακή λατρεία, κάτι εντελώς ξεχωριστό.

(Ντίνος Στεργίδης, δημοσιογράφος με πίστη στη γεύση και τον οίνο)

 

Μακάρι η έξοδος να περνούσε μέσα από τον πολιτισμό και όχι μέσα από τις «αγορές» αλλά αυτό είναι μάλλον ουτοπία.

(Ζωή Μπελούγκα, συγγραφέας σήμερα. Δημόσιες σχέσεις με ουσία χθες)


Υπάρχει παγκοσμιοποίηση και πρέπει να αποφασίσεις πολιτικά αν θέλεις να είσαι μέρος της ή όχι. Αν θέλεις, υπάρχουν κανόνες που πρέπει να ακολουθήσεις. Δεν έχω απάντηση αν πρέπει να ακολουθήσουμε την παγκοσμιοποίηση ή όχι. Αλλά δεν θα την αλλάξω μόνος μου. Και όσο υπάρχει ή θα μετέχω με κάποιους κανόνες ή θα πάω σπίτι μου. Εγώ λοιπόν λέω ότι θέλω ως εταιρεία να μετέχω, να δημιουργήσω. Έχουμε ένα όραμα που μας κάνει πολύ ιδιαίτερους. Θέλουμε η Ευρώπη τα επόμενα πέντε χρόνια να ταυτίσει τη Μεσογειακή διατροφή με το ελληνικό τοπικό προϊόν. Αυτό έχουμε πει ότι θέλουμε να κάνουμε σαν εταιρεία στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, γι’ αυτό επενδύουμε όλο μας το υστέρημα. Από τη στιγμή που μπήκαμε σε αυτό, δεν μπορούμε να λέμε ότι μας φταίει η παγκοσμιοποίηση.

(Δημήτρης Βασιλείου, Αuthentic Greece, με λίγα λόγια και πολλές πράξεις)

 

Κάνε ζωή, όχι χρήμα

(Δεν διαπραγματεύομαι) να πουληθώ σε κάποιον για χρήματα. Είναι το μόνο που δεν με αγγίζει και δεν το διαπραγματεύομαι με τίποτα. Την προσωπική μου ελευθερία δεν τη θυσιάζω με αντίτιμο κάποιο υλικό αγαθό, γι` αυτό και ποτέ δεν θα κάνω πολλά λεφτά.

(Γιάννης Λοβέρδος, ο εύστοχος ομοσπονδιακός προπονητής της Εθνικής Ομάδας Σκοποβολής)

 

Όταν δεν χαλάς λεφτά, είσαι ελεύθερος. Εγώ ξεκίνησα τη ζωή μου οικονομολόγος. Σκεφτόμουν πώς θα αγοράσω ρούχα, αυτοκίνητο, σπίτι. Μαλακίες! Μετά είδα ότι δεν χρειάζεται τίποτα. Μπορώ να ζήσω και με ένα t-shirt.

(Σωτήρης Λυμπερόπουλος ή μεταξύ μας Ραδίκι)

 

Μας μεταλλάξανε. Αφού έχουμε φύγει από εκείνο που αγαπάμε, από εκείνο που είμαστε και μας έχουν δώσει κάτι άλλο. Γι’ αυτό μαζευτήκαμε όλοι στην Αθήνα, κάναμε αυτά που κάναμε και χρωστάμε στον κόσμο. Και αυτοί, με το δίκιο τους, γυρνάνε και λένε «σας δώσαμε λεφτά». Όμως δεν τα χρειαζόμαστε τα λεφτά. Να, ξέρεις τι θέλω να κάνω εδώ στη φάρμα που έχουμε για να αλλάξουν λιγάκι τα πράγματα στα παιδιά; Θέλω να έρχονται τα σχολεία και να βάζουν τα πιτσιρίκια πατάτες, μελιτζάνες, μπρόκολα και μετά να τα μαζεύουν και να πηγαίνουν σπίτι και να λένε «τα έβαλα και τα έβγαλα». Τότε η οικογένεια θα συνειδητοποιήσει πόσο απλό πράγμα είναι να είμαστε αυτόνομοι.

(Παύλος Ευμορφίδης, η ψυχή και η καρδιά της Coco-Mat)

 

Θωρακίσου με τέτοιες ιδέες για το μέλλον

Πουθενά δεν βρέχει μόνιμα!

(Πάνος Σαραντόπουλος, CEO Metaxa - με το βλέμμα στον ελληνικό ήλιο)

 

Να παραμένεις πιστός στις αξίες σου, να είσαι περήφανος για αυτό που προσφέρεις, να έχει ανταπόκριση η προσπάθειά σου.

(Γιώργος Κορρές, ιδρυτής της εταιρείας Korres - με όριο τον κόσμο)

 

Το βασικό πρόβλημα των ανθρώπων είναι ότι έχουν επενδύσει σε αξίες ασήμαντες. Η οικονομία, τα λεφτά, ο τρόπος ζωής, είναι γελοία. Δεν έχουν επενδύσει στο πιο σημαντικό πράγμα, που είναι η αγάπη. Η σημαντικότερη επένδυση που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος είναι στα συναισθήματα, όχι στα λεφτά.

(Σωτήρης Λυμπερόπουλος ή μεταξύ μας Ραδίκι)

 

Αυτή τη στιγμή οι νέοι Έλληνες σεφ δεν είναι απλώς επαγγελματίες, καριερίστες. Έχουν πάθος, είναι όπως ήταν οι Ισπανοί ή οι Γάλλοι πριν από τριάντα χρόνια ή οι Σκανδιναβοί τα τελευταία δέκα. Αυτό το πάθος, όταν φτάσει σε ένα επίπεδο, έχει να δώσει πολλά στον κόσμο.

(Αλβέρτος Αρούχ ή αλλιώς Επίκουρος. Για εμένα ιδανικός οραματιστής)

 

Η Ελλάδα αν διορθώσει βασικές μαλακίες, τις χοντρές μαλακίες -έτσι να το γράψετε- που κάνει, θα γίνει η καλύτερη χώρα του κόσμου.
Ο μέσος Έλληνας καταλαβαίνει τι εννοούμε. Μπορείτε να μου εξηγήσετε γιατί κάθε μέρα περνάμε με κόκκινο; Και μη μου πείτε ότι δεν περνάμε, γιατί θα σας κατεβάσω στην Φιλελλήνων κάτω, να δείτε τι γίνεται. Με αυτό, όμως, σκοτωνόμαστε. Πετάμε σκουπίδια έξω από τα αυτοκίνητα, ναι ή όχι; Παραπονιόμαστε –σωστά- για τους πολιτικούς που κλέβουν, άσχετα αν μπορούμε να το αποδείξουμε ή όχι; Αλλά από την άλλη πλευρά ο μέσος Έλληνας καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να κλέψει είτε δηλώνοντας τυφλός είτε παίρνοντας επιδόματα πεθαμένων.

(Γιώργος Δρακόπουλος, Γενικός Διεθυντής του ΣΕΤΕ - ειλικρίνεια σε απευθείας μετάδοση)

 

Στα Κινέζικα το ιδίωμα για την κρίση, παραπέμπει στον κίνδυνο ή στην ευκαιρία. Για εμένα είναι η καλύτερη εποχή για να οργανωθείς σωστά, να επιβιώσεις, να κρατήσεις την επιχείρησή σου, έτσι ώστε να είσαι προετοιμασμένος για την επόμενη μέρα. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που εκμεταλλεύονται αυτή την εποχή προκειμένου να στηθούν εσωτερικά για να είναι έτοιμοι όταν φτιάξει η κατάσταση. Όσον αφορά τον τουρισμό, πιστεύω στην ανάπτυξή του, καθώς έχουμε το καλύτερο οικόπεδο στον κόσμο!

(Αλίκη Βατίδη, ιθύνων νους -υγιής!- των Asian Spa Ayurvedic & City Retreats)

 

Η κρίση μας δείχνει την έξοδο απο ένα lifestyle ρηχό και νεοπλουτίστικο. Και το αντικαθιστά με νέες πιο ψαγμενες τάσεις. Στη γαστρονομία, που και εσείς ευαγγελίζεστε, στην άθληση, όπως το τρέξιμο για το οποίο συζητήσαμε, και αλλού.

(Κίμων Φραγκάκης, δημοσιογράφος και δημιουργός αντοχής του Ladies Run)

 

Η εταιρεία είναι ανθρώπινη, είμαστε η Αθηνά και εγώ, δεν έχει να κάνει με μεγαλομετόχους αλλά με απλούς ανθρώπους που σκέφτηκαν κάτι και το έκαναν πράξη. Και θέλουμε να δώσουμε το παράδειγμα και σε άλλους που σκέφτονται να κάνουν κάτι αλλά δεν παίρνουν το ρίσκο να το πραγματοποιήσουν.

(Αθηνά Φωκά, Κατερίνα Κατσαντώνη, ιδρύτριες και επιμένουσες στο ελληνικό Fro Yo)

 

Έχω πλέον μάθει να συγχωρώ και να αποδέχομαι. Η απόλυτη, κριτική, αυστηρή ματιά δεν έχει πια χώρο και θέση στην πραγματικότητα και την καθημερινότητά μου άλλωστε. Ο αναμάρτητος τον λίθο… Είναι αυτονόητο ότι κανένας μας δεν θέλει να συναλλάσσεται και να σχετίζεται με ανθρώπους που δεν έχουν ποιότητες και αρχές. Με τα χρόνια μαθαίνεις να απομακρύνεις και να αποφεύγεις τις μη συμβατές περιπτώσεις.

(Παυλίνα Μαυράκη, ιδρύτρια με τόλμη της BodhiSatva)

 

Η αγάπη σημαίνει τα πάντα. Όπως έλεγε στο “Εσύ και εγώ”, με την Κορίνα Τσοπέη και τον Κώστα Πρέκα, η αγάπη μετριέται με το ότι απαρνιέται κανείς για χάρη της ακόμα και την ίδια την αγάπη.

(Χριστόδουλος Στυλιανού, ηθοποιός κατά συνείδηση και ταλέντο)

 

Φτιάξε φαγητό για σκέψη

Γι’ αυτό μου αρέσει το φαγητό. Γιατί δίνει χαρά στους ανθρώπους.

(Σωτήρης Λυμπερόπουλος ή μεταξύ μας Ραδίκι)

 

Μπορώ να παντρευτώ το φαγητό! Είμαι και Θεσσαλονικιός, βάζω πολύ λάδι και κάνω πολύ υγρά τα φαγητά.

(Χριστόδουλος Στυλιανού, ηθοποιός κατά συνείδηση και ταλέντο)

 

Μπορεί ο κόσμος να νομίζει ότι δεν τον αφορά η νέα ελληνική κουζίνα, αφού δεν έχει να φάει. Μα μέσα από αυτή προσεγγίζουμε την ταυτότητά μας! Και σε μια κρίση πρέπει να ξέρουμε ποιοι είμαστε για να αντεπεξέλθουμε. Δεν μπορούμε να αποξενωθούμε από τους εαυτούς μας.

(Αλβέρτος Αρούχ ή αλλιώς Επίκουρος. Για εμένα ιδανικός οραματιστής)

 

* Σύνθεση εικόνας: Ιάσων Μιχαηλίδης

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση