Πάνος Σαραντόπουλος Η ποιητική της αισιοδοξίας

14 Νοεμβρίου 2012
Ήρα Σινιγάλια

Κάποτε έπαιζε στις αλάνες που βρίσκονταν κοντά στο εργοστάσιο του Μεταξά κι όταν έβαζε γκολ το βλέμμα του καρφωνόταν στη μεγάλη ταμπέλα της εταιρείας που αρκετά χρόνια αργότερα θα αναλάμβανε τα ηνία ως C.E.O. Ο Πάνος Σαραντόπουλος προτείνει κάτι αυτονόητο: γεύση, ιστορία και κυρίως Ελλάδα. Επιστροφή στις ρίζες λοιπόν!

-Αυτή τη στιγμή πού σας βρίσκουμε;

Στο τραίνο. Έχω ξεκινήσει από μακριά κι έχω μπροστά μου δρόμο να διανύσω.

-Επομένως τι είναι για εσάς ο χρόνος;

Ένα συχνά απροσπέλαστο εμπόδιο το οποίο αναρωτιέμαι πώς μπορεί κανείς το κουμαντάρει σε μια ζωή, που άλλωστε είναι δεμένη με αυτόν. Γενικά τον αισθάνομαι ως ένα είδος απόλυτου ορίου. Όμως αυτό που με μαγεύει σε αυτόν είναι ότι ξαφνικά μικραίνει μπροστά μας, όπως γίνεται και με το απόσταγμα που δημιούργησε ο Σπύρος Μεταξάς. Έτσι και αυτά που κάνουμε και εμείς σήμερα αποτελούν έναν τρόπο να ξεκλέψουμε το χρόνο, καθώς έχουν τον απόηχό τους στο μέλλον.

-Τι σημαίνει για εσάς ελληνικό πνεύμα;

Δύο είναι οι διαστασεις του ελληνικού πνευματος που με αγγιζουν ιδιαίτερα: ο παλμός και η τόλμη. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δύο αυτές διαστάσεις μαζί με τη διάσταση της καινοτομίας, εκφράζουν το Original Greek Spirit, το πνεύμα του ΜΕΤΑΧΑ.

-Υπάρχει κάποια πλευρά του Σπύρου Μεταξά με την οποία να ταυτίζεστε;

Ταύτιση σημαίνει σταμάτημα στο χρόνο -  εγώ βλέπω τη συνέχεια. Ο Σπύρος Μεταξάς είχε ένα όραμα: ήθελε να δημιουργήσει ένα απαλότερο ποτό κι έφτιαξε ίσως το απαλότερο στον κόσμο σε μια εποχή που τα άλλα ποτά έκαιγαν τον ουρανίσκο. Το κατόρθωσε χάρη σε μια σειρά από καινοτομίες και παρά τις αντιξοότητες. Μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα της εποχής του περνούσε κρίση, που την οδήγησε σε πτώχευση κι ετοιμαζόταν για μια ακόμη φορά για πόλεμο. Μέσα σε μια τέτοια πραγματικότητα, ο ιδρυτής του οίκου Μεταξά αναγκάστηκε ξανά και ξανά να αρχίσει από το μηδέν. Και να φτάσει εκεί που δεν τον περίμενε κανείς. Η δύναμη της θέλησής του και οι πρωτοποριακές του επιλογές δικαιώθηκαν, γιατί εδώ και 124 χρόνια το ΜΕΤΑΧΑ χαρίζει τη γευστική του απαλότητα στον κόσμο. Αυτή η πτυχή της προσωπικότητάς του, όπως εκφράζεται από το έργο του, με αγγίζει ιδιαίτερα.

-Έχετε κάποιο μότο, το οποίο να σας χαρακτηρίζει;

Ζήσε την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία και πράξε σαν να πρόκειται να ζήσεις αιώνια.

-Τι είναι αυτό που δεν διαπραγματεύεστε με τίποτα;

Στη δουλειά μου δεν διαπραγματεύομαι την τιμή για την ποιότητα. Επί του προσωπικού, θα προτιμούσα να κρατήσω αυτόν τον ιδιωτικό κήπο μόνο για τους πολύ δικούς μου ανθρώπους.

-Πρόσφατα είδαμε την ταινία Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι. Μπορεί η ζωή του Σπύρου Μεταξά να γίνει ταινία;

Γιατί όχι; Ωραία ιδέα! Δεν είμαι δημιουργός φιλμ, μπορώ όμως να σας μιλήσω για το ΜΕΤΑΧΑ από τη δική μου σκοπιά. Το ΜΕΤΑΧΑ είναι από μόνο του σαν μια ταινία... Μεστός χαρακτήρας, δράση με ντεκόρ την ίδια τη Φύση και το Χρόνο, έρωτες (του αμπελιού, του άνθους, του αποστάγματος). Ταυτόχρονα το ΜΕΤΑΧΑ είναι μεγαλύτερο απο ταινία, γιατί μιλά σε πολλές αισθήσεις, σε όλες τις γλώσσες και δεν έχει τέλος!

-Αναλάβατε το MΕΤΑΧΑ σε μια ζόρικη στιγμή. Φαίνεστε να έχετε «πεισμώσει» να το επανεντάξετε δημιουργικά και συνάμα δυναμικά στην κοινωνία των spirits. Πώς θα το καταφέρετε;

Με μια δεμένη ομάδα, με την υποστήριξη των συνεργατών του Οίκου και όλων όσων διακρίνουν τη γευστική ποιότητα κι έχουν σπάσει τα δεσμά της ξενομανίας. Με πολλή δουλειά και λίγη τύχη. Και με την στήριξη των ανδρών και των γυναικών που μας τιμούν προσφέροντας και απολαμβάνοντας ΜΕΤΑΧΑ.

-Φοβάστε την αποτυχία;

Όχι. Αυτό που φοβάμαι είναι μήπως κάποια μέρα το μυαλό μου βρεθεί σε μια κατάσταση που δεν θα αναγνωρίζει αυτούς που αγαπώ κι αυτούς στους οποίους χρωστάω τόσα.

-Ο ήλιος τι ρόλο παίζει στη ζωή μας ;

Αγαπώ εκείνη τη μεριά του που είναι ζωοδοτική, τον παλμό του. Ο ήλιος δεν είναι μόνο μια καταστροφική μάζα. Είναι αυτόφωτος και βέβαια η πλευρά του που επιλέγω είναι η φωτεινή, όχι η πύρινη!

-Πιστεύετε στις συμπτώσεις στη ζωή ή στο αυστηρώς σχεδιασμένο πρόγραμμα;

Πιστεύω!

-Είδα ότι δεν σας πτοούν οι κρίσεις, όπως τουλάχιστον συνέβη στην περίπτωση Ασίας και Hennessy Prestige Range. Τι σας έμαθε αυτή η εμπειρία;

Ότι οι πραγματικές αξίες είναι διαχρονικές... Ότι η εμπιστοσύνη είναι ο ακρογωνιαίος λίθος στις εμπορικές σχέσεις. Και ότι στην κρίση όλοι μας αναζητούμε το αυθεντικό, το πραγματικό, την ουσία. Μια ουσία που να είναι άρρηκτα δεμένη με το δικό μας παρελθόν, που να δείχνει δυναμική για το μέλλον και που να μας εμπνέει. Στην κρίση αναζητούμε τα δικά μας αστέρια.

-Καλή ζωή στα χρόνια της κρίσης. Τι σημαίνει για σας αυτό;

Βελούδινη απαλότητα. Γλυκειές γεύσεις. Αρώματα που παιχνιδιάρικα γαργαλούν τη μύτη. Ο ήχος που κάνουν δυο ποτήρια που τσουγκρίζουν «εις υγείαν». Η ικανοποίηση του να φτιάξεις κάτι με τα ίδια σου τα χέρια. Το άγγιγμα μιας ηλιαχτίδας μέσα στο χειμώνα. Η ξεκούραση μετά από μερικές ώρες στη φύση. Τα γέλια που μοιράζεσαι με φίλους... Ναι, υπάρχει καλή ζωή στα χρόνια της κρίσης, αλλά χρειάζεται μια γερή δόση αισιοδοξίας.

-Έχετε δουλέψει με οίκους που έχουν σπουδαία κληρονομιά. Μέχρι που μπορούν να αντέξουν το καινούριο;

Οι οίκοι στους οποίους έχω συνεισφέρει έχουν γεννηθεί από το καινούριο, από μια πράξη ενσυνείδητης δημιουργίας. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος γι’ αυτούς είναι η αρχαιολατρεία, που τους μετατρέπει σε μουσεία. Πολλοί θέλουν να επισκεφθούν την πόλη της Βενετίας, αλλά πόσοι θέλουν να ζήσουν μόνιμα εκεί; Το καινούριο είναι λοιπόν απαραίτητο για την εξέλιξή των μεγάλων ιστορικών οίκων. Η δυσκολία έγκειται στη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο σεβασμό της κληρονομιάς και την τόλμη του καινούριου. Πρέπει κανείς να αφουγκραστεί προσεκτικά το DNA ενός οίκου πριν τον ωθήσει στην ανανέωση. Η ανανέωση δεν είναι μια απλή εξελικτική προσαρμογή, αλλά μια ενσυνείδητη, οραματική επιλογή πορείας.

-Ποιοι άνθρωποι σας έχουν επηρεάσει στη ζωή σας;

Οι δυο μου παππούδες: ο ένας πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία και ο άλλος αγνοούμενος στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία. Όπως τους γνώρισα μέσα από τις διηγήσεις των γιαγιάδων μου.

-Πότε χαλαρώνετε πραγματικά;

Όταν παίζω με τα παιδιά μου και το σκύλο τους.

-Τρία επίθετα που να σας χαρακτηρίζουν.

Ανυπόμονος, πάμε λοιπόν στην επόμενη ερώτηση!

-Η Ελλάδα θα βγει, λέτε, από την κρίση; Έχετε κάποια ιδέα επ’ αυτού;

Πουθενά δεν βρέχει μόνιμα! Για τα οικονομετρικά του θέματος, υπάρχουν πολλοί ειδικότεροι από εμένα για να απαντήσουν.

-To METAXA είναι ένα εκλεκτό και πρωτοποριακό ποτό, αρκεί να θυμηθούμε τα διαφημιστικά του spots. Θα μας εκπλήξετε με κάτι ανάλογο;

Για δεκαετίες το ΜΕΤΑΧΑ έζησε σχεδόν αποκλειστικά μέσα από διαφημιστικά σποτ. Ένα δέντρο όμως δεν τρέφεται μόνο από το φως, αλλά και από τις ρίζες του. Πριν συζητήσουμε για οποιοδήποτε καινούριο σποτ, το πρώτο μέλημά μας είναι η αναγέννηση του οίκου Μεταξά. Το ΜΕΤΑΧΑ είναι ένας ελληνικός θησαυρός, μοναδικός στο είδος του. Με πολύ βαθιές και ζωντανές ρίζες, που είχαν ξεχαστεί. Σήμερα αποκαλύπτουμε προοδευτικά τις ρίζες και τη μοναδικότητα του ΜΕΤΑΧΑ και αυτό είναι ήδη μια έκπληξη για όσους νόμιζαν ότι γνώριζαν το ΜΕΤΑΧΑ, επειδή είχαν δει παλαιότερα διαφημιστικά του σποτ.

Αυτό που έχει σημασία είναι να θυμηθούμε τη δημιουργική πρόθεση πίσω από το ΜΕΤΑΧΑ. Ότι ήταν και είναι ίσως το απαλότερο ποτό κάτω από τον Ήλιο. Ότι κλείνει μέσα του τα πιο εκλεκτά μοσχάτα από τα νησιά του Αιγαίου και τα παλαιωμένα αποστάγματα από τα κελάρια μας. Ότι είναι το δημιούργημα του ταλέντου που συνθέτει με τη φύση και το χρόνο και όχι το αποτέλεσμα μιας συνταγής. Ότι κάθε σταγόνα ΜΕΤΑΧΑ είναι ένα μικρό ποίημα αισιοδοξίας. Αν θέλετε να ξανανιώσετε έκπληξη, ανοίξτε ένα μπουκάλι ΜΕΤΑΧΑ.

-Έχετε δουλέψει με οίκους που θα τολμούσα να ονομάσω boutique. Σας έλκει το μικρό πλην ιστορικό στοιχείο που κυλάει εντός τους;

Οι οίκοι στους οποίους εργάστηκα είναι πρώτοι στο χώρο τους, είτε σε μέγεθος οικονομικό, είτε σε αναγνώριση. Ο όρος boutique δεν είναι ο κύριος όρος που μου έρχεται στο νου για να τους χαρακτηρίσω. Αν όμως boutique σημαίνει να ανταποκρίνεσαι πλήρως στις προσδοκίες ανθρώπων με υψηλές αισθητικές απαιτήσεις και να το κάνεις με προσήλωση στη λεπτομέρεια, τότε, σίγουρα εμπεριέχουν αυτή τη διάσταση.Η προσοχή στη λεπτομέρεια, η υψηλή αισθητική αλλά και η δυναμική της ανάπτυξης με έλκουν. Και η ιστορία δημιουργείται.

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση