Αν πάντα ονειρευόσασταν ένα ολόκληρο γεύμα αποκλειστικά με επιδόρπια, ήρθε η στιγμή να εκπληρωθεί η επιθυμία σας. Όμως, ακόμα και όσοι δεν έχετε το «γλυκό δόντι», αξίζει να επισκεφθείτε αυτό το τόσο ιδιαίτερο εστιατόριο. Προετοιμαστείτε να ζήσετε μια γαστρονομική εμπειρία, μοναδική για την Ελλάδα και καινοφανή, προς το παρόν, ακόμα και για τον υπόλοιπο κόσμο.
Κάποιες στιγμές το άρωμα της ζάχαρης που ψήνεται φθάνει μέχρι τη Μητρόπολη και όλη η γειτονιά τριγύρω μοσχοβολάει βούτυρο. Πλησιάζοντας στο ολοκαίνουργιο Zillers Pastry Bar τίποτα δεν παραπέμπει στο κλασικό ζαχαροπλαστείο, όπου μαζευόταν ο κόσμος τα απογεύματα για να συζητήσει, να χαρεί το γλυκό του και «να πάρει τον καφέ του». Παλιά τα ζαχαροπλαστεία ήταν τα meeting points της αθηναϊκής κοινωνίας – καθώς αποτελούσαν , κατά μια έννοια, την πιο αστική και κομψή εκδοχή των άλλοτε ανδροκρατούμενων καφενείων. Στις άπλετα φωτισμένες, παλιομοδίτικες σάλες τους οι σεράνο διαδέχονταν τις νουγκατίνες και τα ποντικάκια τις πάστες αμυγδάλου. Κάποια φημίζονταν για το σικάγο τους, τις αλάσκες τους, τις κασάτες τους και κάποια άλλα για τα σιροπιαστά γλυκά τους. Άλλοι καιροί, άλλες και οι γευστικές τους συνήθειες. Αργότερα ήρθαν τα καφέ και οι τσαγιερίες, αλλά τα γλυκά δεν είχαν πια τον πρώτο ρόλο, δεν ήταν πια «προορισμός», όπως μέχρι τα ‘80s. Να, όμως, που ο Γιώργος Πλατινός και η πολύ δυνατή ομάδα του The Zillers ήρθαν να ανατρέψουν τα δεδομένα.
Με την υπογραφή του Γιώργου Πλατινού
Ως σεφ-ζαχαροπλάστης ο Γιώργος Πλατινός, σαφώς, δεν χρειάζεται συστάσεις. Οι περισσότεροι τον γνωρίσαμε από τα φίνα επιδόρπια του στη Σπονδή και κάποιοι τον ξανασυναντήσαμε αργότερα στο Lycabettus και στα υπόλοιπα ξενοδοχεία του ομίλου Andronis, στη Σαντορίνη. Σήμερα εξακολουθούμε να απολαμβάνουμε τα επιδόρπια του στο βραβευμένο εστιατόριο, Τhe Zillers, στην οδό Μητροπόλεως. Αναφερόμενη στις βραβεύσεις, να θυμίσω πως το 2020 ανακηρύχθηκε Best Pastry Chef από τα FNL Best Restaurant Awards. Και τώρα πλέον θα τον συναντάμε σ’ αυτό το αλλιώτικο εστιατόριο - ζαχαροπλαστείοπου δημιούργησαν μαζί με τον ιδιοκτήτη του Τhe Zillers, Γιάννη Βλαχογιάννη και την ομάδα τους.
Ο χώρος
Δεν μπορώ να πω ότι, διακοσμητικά, ο χώρος παραπέμπει
ακριβώς σε εστιατόριο. Σίγουρα τα πέντε-έξι τραπεζάκια στο δρόμο, με τις διακριτικές,
μαύρες, μεταλλικές καρέκλες κήπου, ταιριάζουν με όλα τα concepts. Η απέριττη διακόσμηση του εσωτερικού χώρου σίγουρα ακολουθεί
τις “clean-cut
” γραμμές των σύγχρονων ζαχαροπλαστείων του εξωτερικού. Οι μαύρες σιδεριές της δημιουργούν,
ηθελημένα, την ψευδαίσθηση μιας εμπορικής στοάς η οποία καταλήγει στην καρδιά
του καταστήματος, στην κουζίνα-εργαστήριο όπου παρασκευάζονται, καθημερινά, όλα
σε μικρές, όμως, ποσότητες για να είναι πάντα ολόφρεσκα. Στα αριστερά της
«στοάς δεσπόζει το ψυγείο-εκθετήριο των γλυκισμάτων. Δίπλα τους οι viennoiseries,
τα sablés, οι brioches, τα kugelhopf και
οι τάρτες τραβούν το βλέμμα. Στα δεξιά της υπάρχει μια μικρή σάλα με τα τραπέζια
της.
Το ανατρεπτικό σενάριο: Στο Zillers Pastry Bar τα επιδόρπια είναι το γεύμα
Αν ο όρος “pastry bar” δεν είναι ακόμα ξεκάθαρος, ο μικρός κατάλογος που θα αφήσουν στο τραπέζι σας επεξηγεί τα πάντα. Στο à la carte προτείνουν μόνο γλυκά ή, πιο σωστά, επιδόρπια. Τα διαχωρίζω γιατί δεν είναι απλώς πιο δημιουργικά ή γιατί οι συνταγές τους ακολουθούν ένα concept, αλλά γιατί έχουν έτσι σχεδιαστεί ώστε να είναι πολύ πιο ανάλαφρα από τα κλασικά γλυκά, όπως πρέπει να είναι ότι έπεται του φαγητού σ΄ ένα εστιατόριο. Το επιδόρπιο είναι το αέρινα γλυκό φινάλε, το happy end ενός γεύματος.
Διαλέγοντας από τον κατάλογο, μπορείτε να παραγγείλετε ακόμα κι ένα γλυκό, μόνο, αν καταφέρετε, βέβαια, να συγκρατηθείτε μπροστά σ’ ένα vacherin ή σ’ ένα τέλειο baba. Μπορείτε όμως να γευματίσετε αποκλειστικά με επιδόρπια, συνοδεύοντάς τα με κρασιά της αρεσκείας σας ή να επιλέξετε το μενού dégustation, στο οποίο μόνο, το καλωσόρισμα το δεύτερο και το τρίτο στάδιο είναι αλμυρά ενώ όλα τα υπόλοιπα στάδιά του είναι επιδόρπια.
Το dégu ξεκινάει με δυο viennoiseries: μια φέτα από κρουασάν, αλειμμένη με μια πηχτόρευστη σος από σταφίδες και μηλίτη, αρωματισμένη με κάρι και μια αλμυρή και τραγανή σφολιατίνα με πιπέρι και fleur de sel, σχεδιασμένα, λες, για να ταιριάξουν με σαμπάνια και να προετοιμάσουν για τη συνέχεια. Τα δυο πιάτα που ακολουθούν είναι του σεφ του εστιατορίου The Zillers, Παύλου Κυριάκη ∙ μια σούπα μανιταριών (μαύρες τρομπέτες, καισαρικά, σιτάκε και ενόκι), αρωματισμένη με καρύδα την οποία συνοδεύει από μια αλμυρή τάρτα. Το επόμενο ήταν μια αγκινάρα Ιερουσαλήμ σε φίνα κρέμα με αποξηραμένα τσιπς αγκινάρας, που συνδυάζεται με παγωτό με κακάο και μανιτάρι τρούφα, ένα πραγματικό παιχνίδι εναλλαγής υφών και θερμοκρασίας.
Και μετά ήρθαν τα επιδόρπια! Πρώτα ένα ζελέ εσπεριδοειδών με γρεναδίνη και λεμόνι κονφί και πορτοκάλι. Το επόμενο, το αχλάδι ψημένο και σορμπέ, ήταν και πάλι μια παραλλαγή υφών, αλλά σε άλλο τόνο. Το parfait βανίλια με πεκάν, πιπέρι, κανέλλα και μάνγκο έβαζε τις εντάσεις τον μπαχαρικών και την τραγανότητα των πεκάν στην εξίσωση. Όταν έρχεται η σοκολάτα τα σβήνει όλα, λένε πολλοί. Αυτό το επιδόρπιο ήταν τόσο όσο για τους φανατικούς της κι αρκετά διακριτικό για να το αποδέχονται ακόμα και οι άλλο. Τα καραμελωμένα πεκάν, σε συνδυασμό με το πορτοκάλι, το σαφράν και δίπλα τους το σφηνάκι ζεστό ρόφημα σοκολάτας από δίπλα, αλληλοεπιδρούν γοητευτικά. Το μενού κλείνει μ’ ένα εντελώς πρωτότυπο migniardise: μια confiserie, ένα bonbon σοκολάτας, που έρχεται μέσα σε ένα ποτήρι σαμπάνιας. Απλά δεν ήθελα να τελειώσει…
Εκτίμησα ιδιαίτερα σύσσωμη την ομάδα του σέρβις, που μας ξενάγησε στη Χώρα των (Γλυκών) Θαυμάτων, με τόσο ευγενικό και κατατοπιστικό τρόπο. Θα επιστρέψω οπωσδήποτε και μάλιστα με παρέα για να δοκιμάσω εκείνη την τούρτα, για δύο άτομα, με κρέμα φιστικιού, financier, κόκκινα φρούτα, αμύγδαλο και παγωτό βανίλια.
Info: Παλαιολόγου Μπενιζέλου 6, Πλάκα, τηλ. 210 3241651
Ανοιχτά: Από Τρίτη- Κυριακή: 08:00-23:00
Τιμή: Μενού dégustation επτά σταδίων € 60 (προτείνεται και με wine pairing). Γλυκά (à la carte) από € 15 - € 21 (μια τούρτα για 2 άτομα).
* Η έκφραση «έχει το γλυκό δόντι» χρησιμοποιείται για όσους έχουν αληθινό πάθος για τα γλυκά.