Από μόνο του, το κτίριο του Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστο Τσίλλερ, απέναντι από την Μητρόπολη Αθηνών, έχει μια γοητεία. Όμοια με εκείνη που βγάζουν τα λιγοστά πλέον νεοκλασικά που βρίσκονται διάσπαρτα στην πόλη μας. Το εν λόγω κτίριο επί της Μητροπόλεως, φιλοξενεί το boutique ξενοδοχείο The Zillers, και στον τελευταίο όροφο του θα βρείτε ένα all day bar restaurant με μοναδική θέα στο Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Δεν είναι καινούργια άφιξη. Λειτουργεί πριν ακόμα φτιαχτούν τα δωμάτια του ξενοδοχείου. Είναι ένας όμορφος και χαλαρωτικός χώρος που όταν ζεσταίνει ο καιρός ανοίγει τις τζαμαρίες του και γίνεται όλο ένα τεράστιο μπαλκόνι. Από αυτά που θα ζήλευε κάθε Αθηναίος. Γιατί ένα «τσακ» είναι η Ακρόπολη. Το καινούργιο όμως, στην όλη υπόθεση, είναι η νέα ομάδα που έχει αναλάβει την μπάρα και ο πρόσφατος κατάλογος με τα signature ποτά.
Ο Γιάννης Σαμαράς λοιπόν (που έκανε το consulting), μαζί με την Διονυσία Σακελλαρίου και τους Γιάννη Γεωργουλόπουλο και Φώτη Κουλέτο έφτιαξαν ένα κατάλογο- «οδοιπορικό» που μας ξεναγεί στο κέντρο της Αθήνας και μας υποδεικνύει τα μέρη που θα πρέπει να εξερευνήσουμε. Κάθε μια από τις 11 συνταγές των ποτών συνοδεύεται και από ένα μικρό κείμενο που δίνει επιπλέον πληροφορίες για το κάθε σημείο. Μια έξυπνη ιδέα που ήρθε να συνέχιση την προηγούμενη δουλειά αλλά και να βάλει τους επισκέπτες σε μια διαδικασία περιήγησης.
Η δική μου περιπλάνηση είχε για ξεναγό τον Γιάννη Γεωργουλόπουλο και ξεκίνησε από τους Στύλους του Ολυμπίου Διός και το Site 9. Ένα κοκτέιλ με πρωταγωνιστή το Γιαπωνέζικο ουίσκι Nikka. Μαζί του μπήκαν στο σέικερ γλυκό βερμούτ, λικέρ μπανάνας και το μεσογειακό 3 Cents tonic δίνοντας ένα στιβαρό αλλά και δροσερό ταυτόχρονα αποτέλεσμα. Η μια σταγόνα από μαστίχα που προστέθηκε στο τέλος του χάριζε ένα γοητευτικό άρωμα ενώ το συνοδευτικό από σοκολατένιο ταχίνι και τσιπς από passion fruit το συμπλήρωνε γλυκά.
Το επόμενο που δοκίμασα ήταν το Red Agora κάνοντας μια στάση στην Παλιά Αγορά. Στην ουσία πρόκειται για μια παραλλαγή του Bloody Mary. Το blend ντομάτας που έχουν φτιάξει-πολύ θα το ήθελε η κουζίνα του Zillers να το έχει για να το χρησιμοποιεί στα πιάτα της- ήταν γλυκό αλλά και αρκετά καυτερό και συνδυαζόταν όμορφα με την βότκα που την είχαν αρωματίσει με κρίταμο. Το The white Dove που ακολούθησε ήταν ένα γοητευτικό sour με πληθωρικό αφρό, όξινο χαρακτήρα από το φρέσκο λάιμ και μια αρωματική μύτη από την τριμμένη τόνγκα που πρόσθεσε από πάνω. Η βάση του δε, ήταν μια μείξη από ένα blend από ρούμι και τσέρι Pedro Ximenez.
Για το τέλος ο Γιάννης μου σέρβιρε το To the summit of the Hill που μύριζε περγαμόντο. Και ενώ περίμενα να γευτώ κάτι ανάλογο, στο ποτήρι με περίμενα κάτι άλλο. Η τεκίλα και mezcal έπαιζαν μαζί με λιάμ και betters από σέλερι καθώς και ένα «ξυδάτο» shrub (ποτό έχει βάση το ξύδι) αβοκάντο. Με λίγα λόγια ήταν ένα νόστιμο umami ποτό που θα έπινα ξανά και ξανά.
Info: Μητροπόλεως 54, Αθήνα, τηλ. 2103222277