Το White Monkey θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα από τα στέκια μου, αν έμενα στα βόρεια προάστια. Αυτή η κεφάτη, swing, πολύχρωμη ατμόσφαιρά του σε συνδυασμό με τις ωραίες μουσικές προτάσεις του μου αλλάζουν τη διάθεση κάθε φορά που το επισκέπτομαι. Είναι σαν να μεταφέρομαι σε κάποιο μπαρ στη Χαβάη την εποχή του ‘50. Μια ατμόσφαιρα που από την πρώτη μέρα που άνοιξε εξακολουθεί να υπηρετεί με μεγάλη επιτυχία. Στην ίδια πολυνησιακή φιλοσοφία είναι ο κατάλογος των ποτών τους, που επιμένουν να δηλώνουν φανς της Tiki κουλτούρας. Μιας κουλτούρας που έχει χρώμα, φρεσκάδα, τσαχπινιά, πληθωρικότητα και φυσικά πολύ ρούμι. Και μια δόση τρέλας, θα έλεγα, που της δίνει ένα παραπάνω ενδιαφέρον. Αυτή την “τρέλα” μοιράζονται εδώ στο White Monkey ο Άγγελος Τριανταφυλλόπουλος και ο Μάριος Ραγκούσης που θα τους βρείτε πίσω από τη μπάρα να φορούν εκείνα τα χαβανέζικα, χαρούμενα πουκάμισα.
Χωρίς να φοράω –αν και πολύ θα το ήθελα- ένα τέτοιο πουκάμισο, βρέθηκα πρόσφατα, μετά από καιρό, στο White Monkey. Είχα πεθυμήσει να πιώ το ομώνυμο κοκτέιλ σε εκείνο το άσπρο ποτήρι-μαϊμού. Φυσικά αυτή τη φορά δοκίμασα την IV βερσιόν. «Έχουμε αλλάξει κάτι» θα μου πει ο Άγγελος «αλλά έχουμε κρατήσει την ίδια πάντα βάση». Και όντως έτσι είναι. Παραμένει αυτό το ισορροπημένο προφίλ και κλείνει μέσα του όλα τα χαρακτηριστικά της tiki κουλτούρας. Το ζαχαρωτό από τζίντζερ είναι μια πινελιά που προσδίδει στο ποτό έναν καυτερό χαρακτήρα που σβήνει όμορφα με κάθε γουλιά. Για τη συνέχεια επιλέγω ένα Mai Tai. Θα ήταν ιεροσυλία να μην το δοκίμαζα. Το πικραμύγδαλο πρωταγωνιστεί χωρίς όμως να γίνεται δυσάρεστο. Το blend από ρούμι –ένα εκ των τριών που έχουν φτιάξει- δίνει ένα ωραίο βάθος στο κοκτέιλ που το κάνει αρκετά απολαυστικό.
Ωραία έκπληξη ήταν και το Verde Psychobaba, ένα tiki –φυσικά- ποτό που έχει σαν βάση του όμως το gin. Τα ελαιοσάκχαρα από πορτοκάλι μαζί με τον χυμό από ανανά και το Blue Curacao του δίνουν μια γεύση από μανταρίνι όσο και αν ακούγεται περίεργο. Ακολούθησε το Psicosis κοκτέιλ που φτιάχνεται με τεκίλα, mezcal, φράουλες, χυμό lime και σπιτικό νερό από chili. Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον αν και θα το προτιμούσα μόνο με mezcal και λίγο περισσότερο καυτερό. Παρ’ όλα αυτά ήταν ένα ποτό που θα ξαναζητούσα.
Δοκίμασα επίσης –ύστερα από υπόδειξη τόσο του Άγγελου όσο και του Μάριου- ένα Mojito και μια Piña Colada. Για το πρώτο έχω να πω ότι είχα πολύ καιρό να πιω ένα σωστό Mojito που να έχει τις κατάλληλες αναλογίες, να μην είναι γλυκό αλλά ούτε και νερωμένο. Μου θύμισε κάτι από τα καλοκαίρια του παρελθόντος, εκείνα τα ξένοιαστα, νεανικά, ατελείωτα καλοκαίρια. Όσο για την Piña Colada… ήταν το επιδόρπιο. Και δεν το λέω αρνητικά. Ο συνδυασμός που κάνουν από γάλα, κρέμα αλλά και ψίχα καρύδας του δίνει ένα ωραίο και απολαυστικό σώμα. Έχει γλυκό προφίλ που όμως δεν λιγώνει. Ίσα ίσα καταναλώνεται ευχάριστα και γρήγορα.
Κάπου εδώ όμως πρέπει να σας πω και για το pairing που έχουν κάνει με ρολάκια και σαλάτες για κάποια από τα ποτά του καταλόγου. Σε συνεργασία με τον νεαρό chef Στάθη Χριστίδη –επιμελείται και τον κατάλογο του Exotic Izakaya που βρίσκεται στον επάνω όροφο- προτείνουν πώς να απολαύσετε κάτι αλμυρό μαζί με το κοκτέιλ σας. Και έχει πλάκα όλο αυτό. Και θα σας το ξαναπώ… αν το White Monkey ήταν στο κέντρο, σίγουρα θα ήταν ένα από τα στέκια μου.
Info: Γρηγορίου Γυφτοπούλου 6, Χαλάνδρι, τηλ. 2114030070