Αυτή τη χρονιά οι Ημέρες Γαστρονομίας ταξιδεύουν Κυκλάδες και μαζί τους πήραμε και εμείς το καΐκι…
Η αξεπέραστη δεκάδα των κυκλαδίτικων προϊόντων
1.γλυκό του κουταλιού παμπιλόνι Ανδρου: το τρως και λιώνεις. Κάτι σαν
φράπα, πορτοκάλι και νεράντζι, θυμίζει τα αιώνια καλοκαίρια στο νησί. Οι
Ανδριώτες ζαχαροπλάστες είχαν μάθει την τέχνη στην μεγάλη σχολή της Αλεξάνδρειας
και τα παστιτσάκια τους είναι θαύμα
2.γραβιέρα Νάξου: γραβιέρες υπάρχουν πολλές και όλες καλές. Η γραβιέρα Νάξου, όμως, είναι η μοναδική από αγελαδινό γάλα που της δίνει και αυτή την φινετσάτη ομορφιά. Γλυκιά, ελαφρά βουτυράτη, είναι η αφρόκρεμα του τυριού
3.κοπανιστή Μυκόνου: στην Μύκονο δεν πας για τα τυριά της. Οσοι έχουν μείνει, όμως,-λιγοστοί είναι αλήθεια-φτιάχνουν αυτή την μυρωδάτη, αλμυρούτσικη, δροσερή κοπανιστή που πάνω από τα παξιμάδια μόστρα είναι μάλαμα
4.κίτρο Νάξου: κάποτε ήταν το χρηματιστήριο του νησιού με εξαγωγές σε όλη την Ευρώπη. Σήμερα, αναβιώνει μετά την ανακάλυψη(πάντα καθυστερημένα) της μοναδικότητάς του. Όταν είναι στην εποχή του μοσχομυρίζει όλο το νησί και από τα φύλλα του βγάζουν το υπέροχο λικέρ
5.Σαν Μιχάλη Σύρου: η ελληνική παρμεζάνα αν, δηλαδή, μπαίναμε στον κόπο να την κάναμε διάσημη όπως οι Ιταλοί την παρμεζάνα. Πιο ήπια από την ιταλική, ελαφρά αλμυρή, είναι εξίσου τέλεια για επιτραπέζια και μακαρονάδες
6.μέλι Ιου: οι Γερμανοί κάθε χρόνο κάνουν προμήθειες από θυμαρίσιο και χοντρόμελο ή ρεικόμελο και όχι άδικα. Το μέλι των Κυκλάδων είναι διαφορετικό: πιο θαλασσινό, πιο αέρινο, πιο φρέσκο. Σπάνια περνάει τα σύνορα του νησιού αλλά αν έχετε φίλους κάντε προμήθειες
7.ντοματάκι Σαντορίνης: σήμα κατατεθέν ολόκληρου του κυκλαδικού γαστρονομικού πολιτισμού. Ένας αρχαίος σπόρος που φυτρώνει μόνο στην άγονη ηφαιστειακή γη του νησιού και έχει τέτοια νοστιμιά που οι Αμερικάνοι ορκίζονται στο όνομά του
8.λευκή μελιτζάνα/φάβα Σαντορίνης: θα μπορούσε να είναι και βελούδο. Μια μελιτζάνα παράξενη, αυθεντική και μυρωδάτη από μια ποικιλία που ήρθε στο νησί και έμεινε. Ανακαλύφτηκε ξανά τα τελευταία χρόνια μαζί με την σπάνια φάβα και κάνουν θραύση
9.κάπαρη, καπαρόφυλλα, κρίταμα Τήνου: όλα τα κυκλαδονήσια έχουν κάπαρη. Αυτή την μεγάλη τρυφερή κάπαρη που σπάει στο στόμα σαν δροσοσταλίδα. Η άγρια κάπαρη, όμως, της Τήνου και Σαντορίνης είναι ασύγκριτη. Φυτρώνει μόνο σε βράχια και μαζί με τα θαλασσινά κρίταμα είναι εκλεκτός θησαυρός
10.βολάκι, πετρωτή Ανδρου: τα τυριά όπως θα έπρεπε να είναι. Μικρή παραγωγή, παραδοσιακός τρόπος, τυροκομείο με δικά του ζώα στην αρχαία παράδοση των Κυκλάδων. Τυριά που, κάποτε, έφτιαχναν μόνο στα σπίτια και επιστρέφουν πια στα καλύτερα τραπέζια
(Στις Ημέρες Γαστρονομίας συμμετέχουν πάνω από 30 παραγωγοί από Κυκλάδες: από τον Μανώλη Κουφόπουλο από Νάξο με τις περίφημες γραβιέρες μέχρι τον Συνεταιρισμό της Σαντορίνης με τα ντοματάκια και την κάπαρη, τον Νομικό, επίσης, από Σαντορίνη, με την εξαιρετική φάβα, τον Χάλαρη από Τήνο με τα αμυγδαλωτά και τα παστέλια για γάμους και χαρές και τον Συκουρτή από Σύρο με τα μικρασιάτικα λουκούμια. Αδικούμε κάποιους που δεν αναφέρουμε αλλά δοκιμάστε τα όλα και κάντε προμήθειες… Και μην χάσετε τα Live Cooking Sessions για να απολαύσετε την φημισμένη αστακομακαρονάδα της Σοφίας Παπαδημητρίου από το Νικόλα στις Σχοινούσες, τα σφουγγάτα του Γιάννη Γαβαλά από το Bakalo της Μυκόνου, το σεριφιώτικο σούσι από τον Στέφανο Στεφανίδη από το Μεταλλείο στη Σέριφο και το αποκορύφωμα, τα μήλα με κίτρο Νάξου και μους κοπανιστής με μοχίτο από κίτρο Νάξου και μαστίχα Χίου από τον Δημήτρη Παπαδόπουλο από την Νάξο.
Αναλυτικό πρόγραμμα και ώρες www.imeres-gastronomias.gr)