Δεν χρειάζεται που δεν χρειάζεται συστάσεις το Winter Garden του Μεγάλη Βρετανία, έχω την αίσθηση, πλέον, ότι πασίγνωστο έχει γίνει και το ανεπανάληπτο brunch που σερβίρει τα Σαββατοκύριακα, μεταξύ έντεκα και δύο, στο αριστοκρατικότερο ξενοδοχειακό lobby της Αθήνας. Το παρουσίασαν πρώτη φορά πέρυσι, πάνω-κάτω τέτοια εποχή που άρχιζε να γκριζάρει ο καιρός και έγινε talk of the town σε χρόνο ρεκόρ. Ακόμα κι όταν κάποιους μήνες αργότερα είχαν κατεβάσει την αυλαία, σημειώνοντας ρεκόρ προσέλευσης, αυτό το brunch συζητούσαν άπαντες. Δικαίως, πολύ δικαίως, αν θέλετε τη γνώμη μου. Κάπου εδώ αξίζει να δώσουμε τα εύσημα στον πολύ ταλαντούχο και ορεξάτο executive chef του Μεγάλη Βρετανία, Αστέριο Κουστούδη, ο οποίος και φέτος εξάντλησε σε αυτό το μενού όλα τα αποθέματα της τελειομανίας του, κατεβάζοντας μια πρόταση εφάμιλλη πεντάστερων ξενοδοχείων στο Παρίσι και στο Λονδίνο. Ο head pastry chef Ευγένιος Βαρδακαστάνης και ο Γιάννης Κίκιρας, δίνουν επίσης μια αξιοζήλευτη περφόρμανς όσο αναφορά τα αρτοποιήματα και τα επιδόρπια που ανοιγοκλείνουν το φαγοπότι. Όχι, δεν βρίσκεις πουθενά αλλού σε brunch επί ελληνικού εδάφους ανάλογο κρουασάν βουτύρου και pain au chocolat, αλλά κι αυτό το αριστουργηματικό σοκολατένιο moelle με καραμέλα ή και η flan που κλείνει τη φιέστα, είναι στη κυριολεξία υποδειγματικά. Για να μη σας κουράσω άλλο θα πω εν τάχει ότι το σενάριο σε αυτή τη σεζόν γράφεται ως εξής: αρχικά προσγειώνεται στο τραπέζι σας ένα καλαθάκι με κρουασάν βουτύρου και σοκολάτας, μυρωδάτο πολίτικο τσουρέκι με μαστίχα και brioche με κορινθιακή σταφίδα και κρέμα μοσχολέμονου. Όλα τους ένα κι ένα. Στη συνέχεια επιλέγετε τσάι, καφέ ή ζέστη σοκολάτα κι έναν από τους τρεις φυσικούς χυμούς. Δοκίμασα τον Alkaline Green με σέλερι, λαχανίδα, αγγούρι, σπανάκι, αχλάδι, μαρούλι, μαϊντανό κι ήταν εντυπωσιακή η ισορροπία μεταξύ των επιμέρους στοιχείων και η τονωτική φρεσκάδα που σου έδινε αυτό το ρόφημα. Ίσως, όμως, ο Beet Boost με το παντζάρι, το καρότο και το σέλερι προετοιμάσει καταλληλότερα την παλέτα σας για να διαλέξετε ένα από τα τρία ορεκτικά που ακολουθούν: ρίχνω με βεβαιότητα τη ψήφο μου στο Jamon Serrano με μια χλιαρή σαλάτα από μανιτάρια του δάσους και αποξηραμένα βύσσινα.
Στην πολυπόθητη ώρα των αυγών που έρχεται αμέσως μετά ο Κουστούδης βάζει όλη τη μαεστρία του. Τα πρώτα σερβίρονται σε κρέμα πατάτας με σχοινόπρασο μελάτα με ακρίβεια Ελβετού ωρολογοποιού και τα συνοδεύει εξήντα ημερών καπνιστός σολομός Le Jajik από τον οίκο Petrossian, από την παρισινή Rolls Royce δηλαδή του χαβιαριού και των ντελικατέσεν. Στα Benedict, τώρα, με τον αστακό η hollandaise είναι ντελικάτη και ευφυώς λιγότερη αιχμηρή από όσο τη συναντάμε συνήθως, μια και το πιάτο συμπληρώνεται από αυγά μπλε αστακού, επίσης από τον Petrossian, τα οποία σκορπάνε απλόχερα όλο το πληθωρικό ιώδιο τους στη σάλτσα. Αυτό θα πει να έχεις απόλυτη αίσθηση των υλικών και να τα μεταχειρίζεσαι με γνώση και με τον σεβασμό που τους αξίζει. Αυτό ήταν ένα από τα στιγμιότυπα που με έκανε να σκεφτώ ότι αν αξιολογούσαμε αυτό το brunch με όρους κριτικής εστιατορίων, ο βαθμός του θα προσέγγιζε ίσως ακόμα και το πάρα πολύ υψηλό 8.5/10, γεγονός που με κάνει να πιστεύω ότι πρόκειται για ό, τι συνολικά καλύτερο έχει σερβίρει τα τελευταία χρόνια το Μεγάλη Βρετανία και το King George. Εξίσου υψηλού επιπέδου είναι πάντως και η αποφώνηση με ορισμένα άψογα μικρά γλυκίσματα. Διαμαντάκι το σουδάκι του Βαρδακαστάνη με κρέμα από φυστίκι Αιγίνης, μνημείο τελειότητας η flan. Έχοντας δοκιμάσει τον Μάρτιο αρκετές στο Παρίσι, βάζω το χέρι μου στη φωτιά για αυτό που λέω. Κερασάκι στη τούρτα ένα ποτήρι σαμπάνιας Veuve Qlicquot που συμπεριλαμβάνεται στα €48 κατ´άτομο, τιμή η οποία διαμορφώνει το κορυφαίο value for money για brunch αυτή τη στιγμή στη πρωτεύουσα. Αποφεύγω να το λέω αυτό, αλλά πραγματικά τώρα. Μη το χάσετε με τίποτα.
Για πληροφορίες τηλεφωνείτε στο 2103330000