Τσεχία: Ο Μόραβας χορεύει οινικό βαλς! (Μέρος 2ο)

29 Οκτωβρίου 2020
Σίμος Γεωργόπουλος
Ο Σίμος Γεωργόπουλος ολοκληρώνει το αφίερωμά του στα άγνωστα αλλά πολύ ενδιαφέροντα κρασιά της Τσεχίας.

Ο παραπόταμος του Δούναβη οριοθετεί την οινοπαραγωγική καρδιά της Τσεχίας, που αποδεικνύει  ότι ξέρει να χορεύει υπέροχα μέσα στα ποτήρια.

Ο μεγαλύτερος διαγωνισμός κρασιού Concours Mondial Bruxelles έλαβε χώρα στην Τσεχία και συγκεκριμένα στο Brno, πρωτεύουσα της Μοραβίας που συγκεντρώνει το 96% της οινοπαραγωγής όλης της χώρας.


Με τις κλιματολογικές συνθήκες να χαρακτηρίζονται ως ηπειρωτικές, τα λευκά σταφύλια πρωταγωνιστούν στην καλλιέργεια με τις μεγάλες ντίβες –το Gruner Veltliner, το Riesling και το Welschrieling – να έχουν αναλυθεί στο πρώτο μέρος αυτού του αφιερώματος στον  άγνωστο στους περισσότερους οινόφιλους αμπελώνα. Αυτό περιελάμβανε επίσης  το Sauvignon Blanc και το Gewurztraminer, δύο ποικιλίες που μπορεί να διαθέτουν τελείως αντιδιαμετρικό προφίλ ωστόσο αμφότερες αγαπούν το κρύο και ως εκ τούτου είναι άριστα εγκλιματισμένες στην Τσεχία.

Το δεύτερο –γνωστό ως Tramin Cerveny – έρχεται από την Αλσατία, ωστόσο η ποικιλία Palava είναι 100% τσέχικη παρόλο που αποτελεί διασταύρωση του Gewurztraminer με το Muller Thurgau. Το προφίλ του σταφυλιού ευνοεί το late- harvest στυλ όπως αποδεικνύει το εξαιρετικό off -dry Valticke Podzemi, Palava 2019 (8,5/10) ή η στρόγγυλη, γεμάτη γλυκό λεμόνι πρόταση του Golberg, Palava 2018 (7,5/10). Στυλ το οποίο μπορεί να γίνει ηδονιστικό όταν η γλύκα κοντράρεται με φοβερή οξύτητα και εκφράζεται με βερυκοκένιο flavor όπως συμβαίνει με το Garcic, Palava 2018 (9/10).

Όμως η ποικιλία που με εντυπωσίασε περισσότερο από όλες ήταν το Μοσχάτο, μιας και δύσκολα μπορεί κανείς να βρει στον κόσμο ξηρές εκφράσεις του σαν το Muskat Moravsky 2019 (8,5/10) του Blatel: ένα κρασί- ομοβροντία σταφυλιών που γεμίζει το στόμα με εκατομμύρια σπασμένες ρόγες! Λίγο πιο φυτικό το Muskaty Moravsky 2018 του Cech (7,5/10) αλλά και πολύ μαλακά ευχάριστο, έναν χαρακτηρισμό πάντως που κανείς δεν θα μπορούσε να προσδώσει στο αυστηρό, κατάξηρο MB Vinastrvi,  Muscat Kabinett 2018 (8/10).

Αν και τα λευκά τραβούν –μάλλον δίκαια- πάνω τους σχεδόν όλα τα φώτα της δημοσιότητας, τα κόκκινα κρασιά της Τσεχίας δεν είναι και λίγα μιας και ανάμεσα στις 12 πλέον φυτεμένες ποικιλίες  οι 4 είναι ερυθρές. Και βασικά έχουν άρωμα …αυστριακό αφού εδώ θα βρούμε σε αφθονία και τα 3 υπέροχα σταφύλια της γείτονος, τα Blaufrankisch, Saint Laurent και Zweigelt αλλά και το επίσης καλόβολο στις ηπειρωτικές συνθήκες Pinot Noir –βαφτισμένα Frankovka,Svatovavrinecke, Zweigeltrebe και Ruladske Modre αντίστοιχα.

Το στυλ τους λόγω του κρύου κλίματος είναι ελαφρύ, σχετικά μαλακό και πιπεράτο και η ποιότητα επαρκής για να ικανοποιήσει τους οπαδούς του “καλοκαιρινού” στυλ όπως εγώ, ειδικά αν κανείς συνυπολογίσει ότι οι τιμές τους  σπάνια ξεπερνούν τα 8€! Χαρακτηριστικά παραδείγματα το “σχεδόν Cote du Rhone” Obelisk, Frankovka 2018 (6,5/10), το πιο φυτικό και λίγο τανικό Placek, Frankovka 2018 (6,5/10), το γλυκό στα αρώματα Τσέχικο ανάλογο του Villa Maria Pinot Noir που ακούει στο όνομα Popela, Rulandske Modre 2018 (6,5/10) και το σπαρταριστό Rulandske Modre 2018 (7/10) του Kamil Prokes .

Βέβαια και τα κλασσικά Μπορντολέζικα σταφύλια δεν λείπουν, με τα Cech, Cabernet Sauvignon 2018 (7,5/10) και Nikolsburg, Cabernet Sauvignon 2018 (7,5/10) να τονίζουν –παρόλη την συμπύκνωσή τους- την ελαφριά, χορτώδη διάσταση της ποικιλίας. Πάντως η ερυθρή έκπληξη ήρθε από το εκπληκτικό Cech, Dornfelder 2018 (9/10) των 7€ (!!) με την ομώνυμη σπάνια γερμανική διασταύρωση να γεμίζει το ποτήρι με σχεδόν αδιαπέραστο πορφυρό χρώμα, τόνους μαύρων φρούτων, γλυκόξινο παιχνίδι και σχεδόν τέλειες τανίνες.

Με την πανδαισία του λεμονιού και του πετρόλ, το τρομακτικό μάκρος και την υπέρπυκνη ελαφράδα του το επικό Riesling Noble Rot 2014 του Sonberk (9,5/10) προσέφερε το πλέον συγκινητικό τελείωμα σε ένα υπέροχο ταξίδι. Ένα ταξίδι που παρόλο το αρχικό  “COVID- μάγκωμα” μου αποκάλυψε μια χώρα της οποίας η ομορφιά ξεχειλίζει πολύ πέρα από το τουριστικό κέντρο της Πράγας.

Παράλληλα όμως η Μοραβία γέμισε το ποτήρι μου και με οινική ομορφιά, αφού με τα υπέροχα λευκά (κυρίως) κρασιά της και την συνύπαρξη υπερμοντέρνων και μεγαλοπρεπών οινοποιείων με σύστησε σε έναν αμπελώνα μοναδικού ενδιαφέροντος. Και αν κανείς ρίξει μια ματιά στις τιμές των κρασιών  της θα συμπληρώσει “και στον πλέον κρυμμένο θησαυρό του παγκόσμιου κρασιού”!