Ο πρόσφατος διαγωνισμός Concours Mondial Bruxelles- που τελικά πραγματοποιήθηκε μετά από δύο ακυρώσεις λόγω Covid-19-μου έδωσε την ευκαιρία όχι μόνο να γνωρίσω μια υπέροχη περιοχή αλλά και να δοκιμάσω τα πολύ αξιόλογα κρασιά της.
Ναι, το Μπρνό – η ανάδοχος πόλη για το 2020- είναι ένα πανέμορφο μέρος, ενώ η Μοραβία (της οποίας είναι πρωτεύουσα) παραδίδει μαθήματα καθαριότητας, τάξης και οργάνωσης που θα έκαναν ακόμα και τις πλέον «προηγμένες» από τις κεντροευρωπαϊκές χώρες να κάτσουν στα θρανία! Όσο για την καλαισθησία του πράγματος, τι καλύτερη απόδειξη από το γεγονός ότι γύρω από το Μπρνό υπάρχουν 7(!) Unesco Heritage sites;
Ταυτόχρονα όμως, σε αυτό το νότιο τμήμα της Τσεχίας χτυπά η οινική καρδιά της χώρας με το 96% του κρασιού της να παράγεται εδώ, σε τέσσερεις γειτονικές υποπεριοχές που (από τα δυτικά προς τα ανατολικά) είναι οι Znojemska, Mikulovska, Velkopavlovicka και Slovacka. Όλες τους βρίσκονται στο ύψος της Αλσατίας και της οινικής Γερμανίας και ως εκ τούτου τα λευκά, αρωματικά κρασιά έχουν την τιμητική τους, ενώ τα ερυθρά πρωταγωνιστούν μόνο στην τρίτη εξ αυτών.
Με την καλλιέργεια να είναι μοιρασμένη ανάμεσα σε πολλές ποικιλίες δεν θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι υπάρχει κάποια κυρίαρχη, όπως για παράδειγμα το Chasselas της περσινής αναδόχου Ελβετίας. Πάντως πρώτη σε φυτεύσεις, έστω και με βραχεία κεφαλή, είναι το Gruner Veltliner που εδώ ακούει στο όνομα Veltlinske Zelene (VZ). Το φοβερό και τρομερό σταφύλι μπορεί να μην φθάνει σε αυστριακά μεγαλεία, εντούτοις δείχνει την στόφα του σε πολλές περιπτώσεις.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα ήταν το γεμάτο αχλάδι και αγιόκλημα (νεαρό ακόμα) Waldberg, VZ 2019 ( 7,5/10) και το πιο βελούδινο αλλά εξίσου μακρύ και ανθώδες VZ 2019 (8/10) του Lahofer. Υπάρχουν πάντως και πιο μελένιες εκδοχές όπως το ελαφρώς «βοτρυτισμένο» Valticke Podzemi, Kabinett VZ 2018 (8/10).
Αρκετά δημοφιλές είναι και το Muller Thurgau που αγαπά ιδιαίτερα τα κρύα, υγρά κλίματα όπως της Τσεχίας. Αυτή η διασταύρωση με την a la Λαγόρθι παρουσία δεν είναι πάντως ικανή για μεγαλεία , με το άγουρο, γεμάτο πράσινα μήλα Muller Thurgau 2019 του Hort (7,5/10) να αποτελεί το πλέον αξιόλογο δείγμα που δοκίμασα.
Φυσικά τα παραπάνω δεν ισχύουν για το Riesling που δεν χάνει ευκαιρία να δείξει την κλάση του βαπτιζόμενο Ryzling Rynsky. Το Thaya RR 2019 (8/10) από το αμπελοτόπι Stare δείχνει την άγρια πλευρά της ποικιλίας παρόλο το γλυκό του ξεκίνημα, ενώ το ίδιο πράττουν το τυπικό πλην φειδωλό στα αρώματα RR 2019 του Blatel (7,5/10) και το μοντέρνο, γλυκόξινο RR 2018 του υπέροχου Lahofer (8/10). Όσοι πάντως αναζητάτε Αλσατικές χροιές στραφείτε στο RR 2019 του Vinice Hnanice (7,5/10) ή στο εκπληκτικό off dry RR Reserva 2015 (9/10) του ύψιστου Dvoracek, μια βόμβα πετρόλ και μελιού με τρομακτική συμπύκνωση και 27gr/lt απόλυτα ισορροπημένων σακχάρων.
Η γνωστή από την Ιταλία παραλλαγή Welschriesling -εδώ Ryzling Vlassy- είναι μια ιδέα απλούστερη αλλά και απαλότερη. Παρόλα αυτά το πιο πολυφυτεμένο σταφύλι της περιοχής Mikulov έχει πολλές αξιόλογες εκφράσεις όπως το ώριμο όσο και πιπεράτο Ryzling Vlassy 2018 του Waldberg (7,5/10), το ιδιαίτερα πολύπλοκο Popela, Ryzling Vlassy 2018 από το μυθικό αμπελοτόπι Goldhamer (8,5/10) ή το εντυπωσιακά μακρύ και γεμάτο τροπικό flavor Ryzling Vlassy Kotelna 2018 (8,5/10) του Volarik.
Ιδιαίτερα άνετα σε τέτοιες κλιματολογικές συνθήκες νοιώθουν και τα αρωματικά σταφύλια και ως εκ τούτου τόσο το Sauvignon Blanc όσο και το Μοσχάτο αγγίζουν επιδόσεις παγκόσμιας κλάσης. Μια τέτοια περίπτωση , παρά την χαμηλή ένταση των αρωμάτων gooseberry και passion fruit, είναι το εκπληκτικό Vinice Hnanice, Sauvignon Blanc 2019 (9/10) που τινάζει την γευστική μπάνκα στον αέρα με τον συνδυασμό εκρηκτικότητας, ισορροπίας και λιπαρότητας. Βέβαια και το Sauvignon Blanc Kravac 2019 (8/10) των Pialek & Jager δεν πάει πίσω, προβάλλοντας την κατάξηρη, μπαρουτένια και αυστηρή πλευρά ενός Sauvignon Blanc παλαίωσης. Για μια πιο «ελληνική» έκφραση πάντως μπορεί κανείς να επιλέξει τον Lahofer, το 19αρι του οποίου (7,5/10) είναι ελαφρύ, πιπεράτο και λίγο τανικό παρόλη την γεμάτη σμέουρα δροσιά του.
Αρωματικών ποικιλιών συνέχεια με το Tramin Ceverny, την τσέχικη δηλαδή εκδοχή του Gewurztraminer, που προσφέρει συμπυκνωμένη λιπαρότητα και αλσατική γλύκα. Το γεμάτο περγαμόντο και μέλι TC 2019 του Volarik (7,5/10) δείχνει το στυλ ενώ το TC 2019 από τον Vajbar (8,5/10) προσεγγίζει… Zind Humbrecht διαστάσεις με την πυκνή, μελένια του φυσιογνωμία!