Αν και η οινοποιία Τρουπή μετρά μόλις 11 χρόνια ζωής έχει καταφέρει να τραβήξει το ενδιαφέρον των απανταχού οινόφιλων με μια αξιόλογη όσο και ιδιαίτερη γκάμα, που σαν αιχμή του δόρατος –αλλά όχι και μοναδικό της όπλο!- δεν θα μπορούσε παρά να έχει το Μοσχοφίλερο.
Η αρχή έγινε με την καλοφτιαγμένη και άριστα τιμολογημένη σειρά Φτέρη για να ακολουθήσει το εκπληκτικό ζεύγος λευκού και ροζέ Τομή, το οποίο προσωπικά θεωρώ ότι επαναπροσδιόρισε την έννοια της φινέτσας στο Μοσχοφίλερο.
Όμως το ήρεμο pet της Αρκαδίας άρχισε σιγά-σιγά να αγριεύει και να μεταμορφώνεται σε ένα αιμοβόρικο θηρίο έτοιμο να κατασπαράξει όποια ρόγα Μοσχοφίλερου ή άλλης ποικιλίας βρεθεί στο διάβα του! Αποτέλεσμα του “καταστροφικού” του έργου είναι μια σειρά κρασιών ελάχιστης παρέμβασης που ανεβάζουν τον πήχη της ίντριγκας με την χρήση ιθαγενών ζυμών, οινοποίησης με τα στέμφυλα, ωρίμανσης σε αμφορείς, προσθήκη ελάχιστου θειώδους και απουσία φιλτραρίσματος.
Οι ετικέτες που απαρτίζουν αυτό το άγριο κουαρτέτο βρέθηκαν στο Stolzle Revolution Red, ένα ποτήρι που παρόλο τον σχετικά μεγάλο όγκο του έδειξε να τα πηγαίνει καλύτερα από όλα με αυτού του τύπου τα κρασιά και να αναδεικνύει κάθε πτυχή του χαρακτήρα τους.
Πρώτο στη σειρά δοκιμής το Hoof & Lur 2020 (8,5/10), ένα Μοσχοφίλερο από την περιοχή Λιθαράκια που μέρος του εκχυλίζεται με τα στέμφυλα και μέρος ωριμάζει σε κεραμικά δοχεία και τσιμεντένιες δεξαμενές. Η μετριοφροσύνη του παραγωγού λέει “το κάνω όπως το έκαναν οι παππούδες μας” όμως το αποτέλεσμα δείχνει ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Πίσω από την ελάχιστα καφετιά φορεσιά του αυτό το μοναδικό ροζέ κρύβει μια πανδαισία λουκουμιού, ροδόνερου, μαρμελάδας φράουλα και καραμέλας κεράσι. Όσο πυκνό και εκρηκτικό είναι στην μύτη άλλο τόσο είναι και στο στόμα, με την αρχική γλύκα να καταπνίγεται από 6,6gl/lt οξύτητας η οποία αφήνει ένα ξηρό, μακρύ τελείωμα και μια επίγευση αγαύης.
Το Εκατό 2019 (7,5/10) πάει τα πράγματα ένα βήμα πέρα από το Hoof & Lur με το χαμηλότερων αποδόσεων Μοσχοφίλερο (που προέρχεται πάντως από την ίδια περιοχή) να παραμένει με τα φλούδια για 100 μέρες χαρίζοντας ένα σκούρο ροδί χρώμα σε αυτό το ακατέργαστο…κοκκινέλι. Η μύτη είναι παρόμοια με αυτή του Hoof & Lur αν και όχι το ίδιο εκφραστική, ενώ το στόμα βάζει νότες αλμύρας αλλά μια μικρή δόση τανινών σε ένα σύνολο που ίσως κερδίσει το 8αρι μου σε 2-3 χρόνια.
Προσωπικά δεν βλέπω το λόγο συνύπαρξης των δύο προηγούμενων κρασιών στην γκάμα του ίδιου παραγωγού, ωστόσο δεν μπορώ να πω το ίδιο και για το Pitys Ritinitis 2020 (8,5/10), μια μερικώς ζυμωμένη σε βαρέλι ρετσίνα. Το θολό, υποκίτρινο χρώμα διόλου δεν θα πρέπει να σας αποθαρρύνει από το να φέρετε στο ποτήρι σας αυτό το μοναδικό κρασί από Ασύρτικο που έχει φυτέψει η οικογένεια Τρουπή στην Μαντίνεια. Σύμφωνα με την μυθολογία η Γη μετέτρεψε την νύμφη Πίτυς σε πεύκο, αφού ο ερωτικός αντίζηλος του Πάνα Βοριάς την σκότωσε πετώντας την από ένα βράχο. Εδώ θα πω “μπράβο στον Βοριά!” αφού χωρίς αυτόν ίσως να μην είχαμε την πλέον ιδιαίτερη Ρετσίνα με τα αρώματα αχλαδιού φέτελ, κομπόστας ανανά, γλυκού καρπουζιού, ροζ γκρέπιφρουτ και μαστίχας αλλά και το πολύ πλούσιο, μακρύ πλην κατάξηρο στόμα!
Η παγανιά του λύκου έφτασε μέχρι την Νεμέα και το ορεινό Ψάρι των 730 μέτρων όπου και βρήκε τον καρπό των 25χρονων κλιμάτων που αναζητούσε. 20ημερη εκχύλιση, 12μηνη παραμονή σε μεγάλα βαρέλια και προσθήκη ελάχιστου θειώδους έδωσαν ένα αφιλτράριστο κρασί που βάζει σοβαρά το οινοποιείο στο Αγιωργίτικο παιχνίδι. Η Νεμέα 2019 (8/10) ξεχειλίζει από φρεσκάδα και χαρακτήρα, αρετές που θα αναδειχθούν στον μέγιστο βαθμό μετά από μια ωριαία μετάγγιση. Το χρώμα είναι σχεδόν μπλε και το άρωμα –με ισχυρές δόσεις τσουκνίδας και φρέσκου ανανά πλάι στα κράνα- μοναδικό. Το στόμα πατά πάνω στις ράγες μιας εξαιρετικής οξύτητας που κρατά τα ηνία μέχρι την επίγευση και συνεισφέρει τα μέγιστα, με την αρωγή λίγων αλλά καλοδουλεμένων τανινών, σε μια ντελικάτη πλην ισχυρή δομή που υπόσχεται δυναμικό 5ετούς παλαίωσης.
Μήπως τελικά ο προφήτης Lou είχε κάτι ψυλλιαστεί, μισό αιώνα νωρίτερα;