Μια από τις πιο δημοφιλείς εκφράσεις των τελευταίων ημερών είναι η φράση «να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας». Ας προσπαθήσουμε λοιπόν και εμείς να μάθουμε αυτή τη γλώσσα και να δούμε πως εφαρμόζεται στο πολυτιμότερο αγαθό της ελληνικής γης.
Είναι γνωστό πως η χρονιά του ελαιολάδου, που πλησιάζει στο τέλος της, ήταν δύσκολη για τον παγκόσμιο γίγαντα στο ελαιόλαδο την Ισπανία, που είδε την παραγωγή της να μειώνεται κατά 50%, από τους 1.770.000 τόνους στους 870.000. Από κοντά και η Ιταλία με 35% μείωση και από 464.000 τόνους σε 302.000 τόνους. Αντιθέτως στην Ελλάδα η παραγωγή σχεδόν διπλασιάστηκε και έφτασε τις 300.000 τόνους. Εξαιρετικά, αύξηση 122%! Το ελληνικό παρθένο ελαιόλαδο, το καλύτερο στον κόσμο όπως πιστεύουμε, είχε μια μεγάλη ευκαιρία για να αναρριχηθεί στην κορυφή και να πιάσει μια καλή τιμή στην αγορά.
Εδώ πρέπει να πούμε πως περίπου το 50% της ελληνικής παραγωγής εξάγεται, κυρίως προς την Ιταλία ώστε να αναμιχθεί με το ιταλικό και να πουληθεί ως τέτοιο, ενώ από αυτό που εξάγεται μόλις το 10% είναι τυποποιημένο. Με απλά λόγια σχεδόν 120.000 τόνοι ελληνικού ελαιολάδου εξάγονται χύμα.
Το αποτέλεσμα φέτος ήταν το ελληνικό ελαιόλαδο να πωληθεί σε τιμές χαμηλότερες της Ισπανίας και της Ιταλίας αλλά για πρώτη φορά και από το ελαιόλαδο της Τυνησίας ενώ απειλήθηκε ξεκάθαρα και από την Τουρκία. Γιατί;
H Τυνησία σχεδόν τετραπλασίασε την παραγωγή της που από 80.000 ανέβηκε στους 260.000 τόνους και μέσα από μια οργανωμένη και στρατηγικά σχεδιασμένη διαδικασία πιστοποίησης του χύμα ελαιολάδου, κέρδισε την εμπιστοσύνη των Ιταλών αγοραστών πουλώντας τους ελαιόλαδο εξαιρετικής ποιότητας και μάλιστα ακριβότερα από το ελληνικό. Στον ίδιο δρόμο βαδίζουν και οι Τούρκοι, τη στιγμή που στην Ελλάδα η πιστοποίηση του χύμα ελαιολάδου παραμένει άγνωστη λέξη, ενώ το Υπουργείο δεν έχει πάρει χαμπάρι την απαξίωση του ελληνικού ελαιολάδου στο εξωτερικό, για την οποία αποκλειστικοί υπεύθυνοι είμαστε εμείς.
Απομένουν εντούτοις αρκετοί ιδιώτες που με προσωπικές προσπάθειες παράγουν, εμφιαλώνουν και διαθέτουν εκπληκτικά πράγματι ελαιόλαδα, σαρώνοντας τα βραβεία σε όλον τον κόσμο αποτελώντας όμως ένα ποιοτικό μεν, υποσύνολο δε του 10% , όταν στην Ισπανία το τυποποιημένο ελαιόλαδο αποτελεί την συντριπτική πλειονότητα.
Μήπως λοιπόν θα πρέπει κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα να δούμε λίγο πιο σοβαρά το ελαιόλαδο μας, τις ελιές μας, το κρασί μας, τα τυριά μας και πολλά πολλά άλλα καθώς, παραφράζοντας μια ακόμη γνωστή φράση, «προϊόντα υπάρχουν».
Χάρης Τζαννής, Fnl-guide.com