Η tiki κουλτούρα μπορεί να είναι λίγο παρεξηγημένη. Θα έλεγα πως είναι κάπως «ιδιάζουσα», παιχνιδιάρικη, φαν, που κρύβει πίσω της τη δροσιά αλλά και την οξύτητα των εξωτικών φρούτων. Φρούτων που μπλέκονται κατεξοχήν με το ρούμι και δίνουν πληθωρικά κοκτέιλ που σερβίρονται σε επιβλητικά ποτήρια με εντυπωσιακές γαρνιτούρες. Όπως και να ‘χει, αυτή η πολυνησιακή κουλτούρα έχει ενδιαφέρον. Και δεν το λέω σαν οπαδός της. Ίσα ίσα, είμαι από εκείνος που δεν προτιμούν τα tiki ποτά, όμως δεν μπορώ να μην της αναγνωρίσω την πολυπλοκότητα και ιδιαιτερότητα που έχει. Και πόσο μάλλον όταν αποδίδεται σωστά στο ποτήρι, όπως συμβαίνει εδώ στο Tiki Athens.
Εκείνα τα γλυκερά και kitsch παρασκευάσματα που σερβίρονται σε πολλά μπαρ της πόλης, στολισμένα με ανανάδες κι ομπρελίτσες, σε πήλινα ποτήρια που αναπαριστούν τους αρχαίους θεούς της Πολυνησίας, εδώ γίνονται ευχάριστα, απολαυστικά ποτά, με χαρακτήρα και δίχως επιπλέον γλυκαντικές ουσίες. Με φρέσκους χυμούς από τροπικά φρούτα και μπαχαρικά που συμμετέχουν αρμονικά και δίνουν κάτι από τη γοητεία τους. Αυτή άλλωστε είναι και η φιλοσοφία του Γιάννη Πέτρου Πετρή.
Ξεκινώντας το ταξίδι μου προς εκείνα τα μακρινά μέρη του Ειρηνικού, για αρχή δοκίμασα το Jamaican Sour. Ένα δροσερό ποτό με έντονη την παρουσία του φρέσκου λάιμ μαζί με ένα ενδιαφέρον bitter από αψέντι και Campari που φτιάχνουν οι ίδιοι. Η αλήθεια είναι ότι το ρούμι χανόταν λίγο κάνοντάς το ακόμα πιο ευκολόπιοτο. Φυσικά όσο περνούσε η ώρα και έμενε στο ποτήρι εμφάνιζε τον αλκοολικό του χαρακτήρα. Σίγουρα το εν λόγω ποτό ταιριάζει αρμονικά με πολλά από τα πιάτα που σερβίρουν εδώ, μιας και το λάιμ με τη φρεσκάδα και την οξύτητά του καθαρίζει το στόμα από τις γεύσεις.
Συνέχισα στο ίδιο όξινο μοτίβο με ένα AmericanSmash που ετοιμάζεται με Tennessee ουίσκι, λάιμ, φλούδες πορτοκαλιού και δυόσμο. Ο τρόπος που το παρασκευάζουν μοιάζει πολύ με εκείνον του Mojito, μόνο που εδώ στο τέλος μπαίνει και λίγη σόδα για επιπλέον παιχνίδι με την μπουρμπουλήθρα. Το περίεργο είναι πως ο «μελένιος» χαρακτήρας του ουίσκι είναι παρών σε κάθε γουλιά. Πριν περάσω στα καθαρόαιμα tiki κοκτέιλ έκανα μια στάση με μια Dominican Margarita. Θα την χαρακτήριζα «σεμνή» μιας και τη θέση της τεκίλας είχε πάρει το ρούμι. Όπως καταλαβαίνετε της έλειπε η ένταση που χαρίζει η τεκίλα, αλλά το ρούμι του προσέθετε βάθος κι έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα.
Και ήρθε η σειρά για την Piña Colada. Ένα blend από δύο λευκά ρούμι συνδυάζεται με οργανικό γάλα καρύδας και φρέσκο πουρέ ανανά. Η απουσία ζάχαρης το κάνει πολύ λιγότερο μπουχτιστικό και αρκετά απολαυστικό. Το Painkiller, με ένα λευκό και ένα παλαιωμένο ρούμι, φρέσκο χυμό ανανά, πορτοκάλι και γάλα καρύδας ήταν το κοκτέιλ που θα χαρακτήριζα «απολύτως κομψό». Το πορτοκάλι μεταμόρφωνε ευχάριστα την καρύδα και προσέθετε μια ωραία φινέτσα. Θα σας πρότεινα να το δοκιμάσετε χωρίς καλαμάκι για να γευτείτε και το τριμμένο μοσχοκάρυδο με το οποίο πασπαλίζεται.
Το Tiki Athens, είναι ένα μπαρ που εκφράζει στο απόλυτο την tiki φιλοσοφία όχι μόνο στον κατάλογο των ποτών και των κοκτέιλ του. Αλλά και στη διακόσμησή του και στις μουσικές που το ντύνουν. Αξίζει να το επισκεφτείτε και να πάρετε λίγη από τη happy ατμόσφαιρά του και να κάνετε ένα ταξίδι μέχρι την Πολυνησία κι ας είστε στο Κουκάκι.
Φαλήρου 15, Κουκάκι, τηλ. 2109236908