Όταν έχεις την τύχη να σε λένε Jim Beveridge και να είσαι ο Master Blender του Johnnie Walker τότε πρέπει να είσαι έτοιμος για πολλά. Ένα από αυτά είναι, να μπορείς να ικανοποιείς τις επιταγές του marketing. Έχεις βγάλει το εξαιρετικό Gold 18YO και το συγκινητικό Green 15YO. Ένα blended 18 ετών που μπορεί να λέγεται Johnnie Walker ακόμη και όταν πίνεται παγωμένο από την κατάψυξη και ένα Blended malt 15 ετών που μέσα του έκλεινε όλα όσα είχε στο μυαλό του ο John Walker στα 1820. Μετά από περίπου 7-8 χρόνια, οι έρευνες των καταναλωτών δείχνουν ότι υπάρχει προτίμηση στα Premium Deluxe Blended ουίσκι, οπότε η γκάμα πρέπει να διαφοροποιηθεί και να συμπληρωθεί από το κόκκινο στο μπλε Johnnie, μέσα όμως στην φιλοσοφία των blended.
Αγαπητέ φίλε -δυστυχώς δεν σε ξέρω, και για να είμαι ειλικρινής πολύ θα ήθελα να σε γνωρίσω- είσαι μάγος. Βγάζεις τρελά πράγματα από το καπέλο σου! Στην περίπτωσή μας είναι το Gold Label Reserve χωρίς αναφορά στα χρόνια παλαίωσης και το Platinum Label 18 ετών. Το πλατινένιο είναι τελείως καινούριο χρώμα στην οικογένεια, κάτι που έχει να συμβεί αρκετά χρόνια. Κύριε Beveridge δεν ξέρω αν ασχολείσαι με τα ονόματα και τις μαρκετινικές περιγραφές των προϊόντων που βγάζεις, ελπίζω να σου είναι παγερά αδιάφορα, γιατί εγώ θέλω να ασχοληθώ με το προϊόν αυτό καθαυτό.
Το νέο GoldReserve διατηρεί στο χαρμάνι του πολλά από τα malt του προηγούμενου Gold (20-25 στο σύνολο), με σημαία το Clynelish, με την διαφορά ότι χρησιμοποιεί αρκετά νεότερα malt από το προηγούμενο. Για αυτό και δεν υπάρχει πια στην ετικέτα ένδειξη χρόνων παλαίωσης. Το χρώμα είναι χρυσοκίτρινο με κεχριμπαρένιες νότες. Η μύτη του σε αιχμαλωτίζει από το πρώτο δευτερόλεπτο. Υπέροχα γλυκά αρώματα βανίλιας, καραμέλας βουτύρου και μελιού που ισορροπούν τέλεια με τα γλυκόπικρα αρώματα των δημητριακών και του γήινου τυρφώδους καπνού. Στο στόμα ντελικάτο, μαλακό, μεταξένιο με την γλύκα να κυριαρχεί και πάλι. Η βανίλια και το μέλι πάλι ξεχωρίζουν, με σταφίδες, ψητό μήλο και εσπεριδοειδή να συμπληρώνουν την γευστική παλέτα που και πάλι ισορροπεί τέλεια από τα γλυκόπικρα δημητριακά που απλά υποδηλώνουν ποιο είναι το πραγματικό DNA του. Την γευστική απόλαυση συμπληρώνουν σε δεύτερο ρόλο, άξιο για Oscar, κάποια μπαχαρικά όπως κανέλα και μοσχοκάρυδο. Στην επίγευση μένει ο γήινος καπνός που διαρκεί τόσο όσο να νοιώσεις την ανάγκη της επόμενης γουλιάς. Ένα “εύκολο” ουίσκι, που σε καμία περίπτωση βέβαια δεν προδίδει την κληρονομιά και τα γονίδιά του. Σου δίνει την ευκαιρία αν θέλεις να το ψάξεις, να βρίσκεις συνεχώς καινούριους λόγους για να το πίνεις.
Το άλλο καινούριο παιδί του Beveridge είναι το Platinum 18 ετών. Γεννήθηκε για να μικρύνει το κενό ανάμεσα στο Gold Reserve και το Blue σε όλα τα επίπεδα. Παλαίωσης, γεύσης και τιμής. Το χρώμα είναι βαθύ χρυσοκίτρινο και η μύτη βγάζει μία εντυπωσιακή φρεσκάδα για τα χρόνια του. Αρώματα βανίλιας και μελιού ξεχειλίζουν από το ποτήρι. Η φλούδα λεμονιού και πορτοκαλιού, τα δημητριακά και κάποιες νότες τροπικών φρούτων, κυρίως μάνγκο, συμπληρώνουν τους κανονιοβολισμούς που δέχεται το οσφρητικό μας σύστημα. Στο στόμα είναι πυκνό, ελαιώδες και απίθανα βελούδινο. Η γλυκιά πίκρα της πορτοκαλόφλουδας ξυπνάει όλα τα γευστικά κύτταρα. Αμέσως μετά, η βανίλια και το μέλι έρχονται να μαλακώσουν την πρώτη εντύπωση. Η εμπειρία συνεχίζεται με μαλακά αρώματα καπνού και αποξηραμένα φρούτα όπως κεράσια, σταφίδες και αχλάδι φρουί γλασέ, καθώς επίσης κανέλα και υψηλής ποιότητας πούρο. Η επίγευση είναι πολύ πιο ξηρή από ότι περιμένεις, για να σου θυμίσει ότι πίνεις blended του οποίου τα malt είναι τουλάχιστον 18 ετών που έχουν παλαιώσει σε Αμερικάνικα και Ευρωπαϊκά βαρέλια. Ξεκινάει και πάλι με το πικρό πορτοκάλι, για να μαλακώσει μετά με το μέλι και τα φρούτα και να σβήσει με μαύρη σοκολάτα, καπνό και το ξύλο.
Δύο εξαιρετικά ουίσκι, το Gold Reserve πιο εμπορικό, εύκολο και άμεσο, το Platinum πιο ξηρό, απαιτητικό και πολύπλοκο συμπληρώνουν την καινούρια οικογένεια των Johnnie Walker. Δεν ξέρω αν θα «ακούσετε» τις περιγραφές των ανθρώπων του μάρκετινγκ περί χρυσών απολαύσεων, ειδικών στιγμών και περιπτώσεων ή θα ακούσετε τον Jim Beveridge που μέσα από τα κελάρια των αποστακτηρίων και τους πάγκους δοκιμών έβγαλε μία δυνατή φωνή που εμφιαλώθηκε σε δύο ουίσκι που ελπίζω ότι ήρθαν για να μείνουν. Όχι ότι τραβάω κάποιο ζόρι να δοκιμάσω σε λίγα χρόνια κάτι καινούριο από την φαρέτρα του Beveridge. Φίλε δεν είσαι τυχαία εκεί που είσαι και πρέπει να το αποδεικνύεις συνέχεια. Θα σε περιμένω πάντα στην γωνία, ελπίζοντας ότι πάντα θα μας εντυπωσιάζεις.