To Friuli δίπλα στα Πεζά, η Προβηγκία μαζί με τη Νάουσα, η Χιλή στην κόντρα με την Καμπανία. Και όλα αυτά σε μια μαζεμένη πλην τέλεια οργανωμένη αίθουσα, πλαισιωμένα από ωραίους μεζέδες, spirits και κοκτέιλ αλλά και λίαν ενδιαφέροντα εκπαιδευτικά σεμινάρια.
Αυτό είναι το Wine Exploring Festival που για 3η χρονιά ανέβασε επικίνδυνα το οινικό θερμόμετρο στο Ηράκλειο. Ο Γιώργος Κουτσουπιάς και όλοι οι άνθρωποι της εξαιρετικής κάβας του Oinoteka για μια ακόμα φορά εντυπωσίασαν σε όλα τα επίπεδα και διοργάνωσαν ένα εξαιρετικό διήμερο γεμάτο συγκινήσεις. Με τον Αλέξη Κωστάλα σε ρόλο παρουσιαστή να δίνει τον παλμό με τον δικό του μοναδικό τρόπο και την φιλανθρωπική δημοπρασία σπάνιων φιαλών (κυρίως του 1,5 και των 3 λίτρων) να αποτελεί το highlight της εκδήλωσης, το WEF έβαλε τον πήχη ψηλά, και όχι μόνο για τα δεδομένα της Κρήτης!
Ας δούμε όμως τι ξεχώρισα από το γρήγορο ταξίδι μου στον κόσμο.
Αφρώδη κρασιά
Charles Heidsieck, Champagne Brut Reserve NV: Η σπουδαία αυτή Σαμπάνια γεμίζει το ποτήρι με πυκνά αρώματα λεμονιού, ζύμης και μπριός, δίνοντας σου την εντύπωση ότι η γεύση της θα είναι πλούσια και στρόγγυλη. Όμως μια γουλιά αποδεικνύει ότι χαρακτηρίζεται από αυστηρότητα και αγριάδα. (9/10)
Bottega, Rose Gold NV: Το αφρώδες αυτό από το Veneto παραδίδει μαθήματα χλιδής εμφανισιακά, όμως πείθει εξίσου και ως προς το περιεχόμενο. Προερχόμενο από 100% Pinot Nero, διαθέτει άρωμα φραγκοστάφυλου και άχυρου, ελαφρύ σώμα και όξινο χαρακτήρα που αφήνει για ώρα το αποτύπωμά του. +3 χρόνια (7,5/10)
Λευκά Κρασιά
Paraschos, Amphoreus 2013: Ένα αριστούργημα από Ribolla Giallaκαι Sauvignon Blancπου ζυμώνει για 7 μήνες (!) μέσα σε αμφορείς. Ζαχαρωμένα φρούτα και μέλι προσφέρονται με εξωγήινη συμπύκνωση, ενώ το η οξύτητα, οι τανίνες και η γευστική διάρκεια χτυπούν “κόκκινο”! Μόλις 12% αλκοόλ! +20 χρόνια. (9,5/10)
Paraschos, Ponka 2012: Ο “δικός μας” Βαγγέλης Παράσχος παράγει orangeκρασιά στο Friuli τουλάχιστον μια δεκαετία πριν αυτά γίνουν μόδα. Το blend Chardonnay και Sauvignon Blanc προσφέρει μέτριο σώμα, φοβερή συμπύκνωση και flavor μαζί με νότες λεμονόφλουδας και αμυγδάλου. +10 χρόνια. (9/10)
Παπαργυρίου, Unfiltered 2015: Αν και το λευκό Sauvignon είναι περισσότερο από το Ασύρτικο, το τελευταίο κυριαρχεί σε μύτη και στόμα, με την ορυκτότητα να συμπληρώνεται από βαριές μελένιες και μανιταρένιες νότες που θυμίζουν βοτρύτη. Φοβερό μάκρος και διάρκεια εγγυώνται τουλάχιστον 6ετή παλαίωση. (8,5/10)
Διαμαντάκης, Διαμαντόπετρα 2017: 3 μήνες σε βαρέλι διαπλάθουν αυτό το blend Ασύρτικου και Βιδιανού. Προς το παρόν η ορυκτότητα κυριαρχεί μαζί με την δύναμη ενώ το σώμα είναι πλούσιο και η διάρκεια εντυπωσιακή. 2 κορυφαίες Ελληνικές ποικιλίες μαζί σε ένα κρασί για δεκαετία! (8,5/10)
Παπαργυρίου, Blanc 2017: Ακόμα πολύ κλειστό αυτό το άγρια ζυμωμένο blend από Μοσχούδι και Ασύρτικο μόλις που αποκαλύπτει το λεμονάτο και τριανταφυλλένιο μπουκέτο του. Όμως το άγριο, ελαφρύ στόμα με την εξαιρετική διάρκεια δείχνει το υψηλό δυναμικό του. Κελάρι ως το 2022! (8/10)
Silva, Έμφασις 2017: Είμαι από αυτούς που υποστηρίζουν ότι το Sauvignon Blanc δεν μπορεί στην Κρήτη, όμως η Silva με την αρωγή του Πλυτό έχει βαλθεί να με διαψεύσει. Δροσιά, αγριάδα και ένταση άγριου πράσινου σμέουρου από τα ημιορεινά (450μ) του Ηρακλείωτικου αμπελώνα. (7,5/10)
Silva, Ψίθυρος 2016: Ίσως το κορυφαίο (κατά)ξηρο Μοσχάτο της χώρας, που μπορεί λόγω νεότητας να χαρίζει ακόμα με φειδώ τα αρώματα λουίζας, δυόσμου και μέντας στη μύτη, όμως τα …σκορπά αλόγιστα στο ελαφρύ, γαργαλιστικό στόμα. Υπέροχη και η διάρκεια αλλά απαραίτητη η παλαίωση 2-3 ετών. (7,5/10)
Ιδαία Οινοποιητική, Βηλάνα 2017: Το εξαιρετικό οινοποιείο της Κρήτης προσφέρει μια από τις κορυφαίες Βηλάνες όλων των εποχών! Λουΐζα και λεμόνι εμφανίζονται σε μύτη και στόμα, ενώ το ελαφρύ στόμα διαθέτει πρωτόγνωρο για αυτό το σταφύλι νεύρο και μάκρος. Απολαύστε το ως το 2020. (7,5/10)
Viu Manent, Secret Sauvignon Blanc 2015: Εντυπωσιακό αυτό το λευκό από την Casablancaκαι ιδιαίτερα νέο επίσης. Αν και τα αρώματα άσπρου σπαραγγιού και άσπρου πιπεριού ξεγελούν, το στόμα είναι όλο νεύρο και οξύτητα απαιτώντας άλλα 3-4 χρόνια στη φιάλη. (7,5/10)
Ara Single Estate, Sauvignon Blanc 2016: Η συγκεκριμένη χρονιά δεν διαθέτει την αυστηρότητα του ’14 όντας πιο γλυκόξινη και σκερτσόζικη. Όμως διαθέτει το τυπικό Νεοζηλανδέζικο αρώματα gooseberry μαζί με αυτό του ροζ πιπεριού. Ελαφρύ και ζωηρό θα αρέσει πολύ έως το 2020. (7,5/10)
Black Cottage, Sauvignon Blanc 2017: Αν και δεν διαθέτει την συνήθη εκρηκτικότητα, η πρόταση του Black Cottage προσφέρει 100% Νεοζηλανδική γεύση με gooseberry και λίγη πιπεριά. Το στόμα είναι ελαφρύ και γλυκό στο ξεκίνημα, όμως η οξύτητα έχει τον τελευταίο δροσερό ρόλο. (7,5/10)
Μίγας, Μοσχάτο Τυρνάβου Blanc de Noir 2017: Η λευκή οινοποίηση του μαύρου Μοσχάτου προσφέρει ξεμυαλιστικό άρωμα δυόσμου, λάιμ και ρόγας που σπάει στο στόμα. Το σώμα είναι ελαφρύ και κατάξηρο, ενώ οι λίγες τανίνες στο τελείωμα διόλου δεν ενοχλούν. (7,5/10)
Ροζέ Κρασιά
Κτήμα Χαρλαύτη, Saumon 2016: Ο ιστορικός παραγωγός έχει εξελιχθεί σε ένα κορυφαίο όνομα στην παραγωγή ροζέ και το Saumon αυτό το επιβεβαιώνει και πάλι. Προερχόμενο από τον αμπελώνα της Αχλαδιάς στην Νεμέα, αυτό το Cabernet Sauvignon διαθέτει αυστηρότητα, ορυκτή αίσθηση και εξαιρετικό μάκρος. (8,5/10)
Viu Manent, Malbec Reserva Rose 2016: Στον αντίποδα της αυστηρότητας του Saumon, το ροζέ από την Χιλή προσφέρει εκρηκτικό άρωμα gooseberry που θυμίζει Sauvignon Blanc. Εξίσου εκφραστικό είναι πάντως και το στόμα, το οποίο συνδυάζει ελαφράδα και τραγανότητα σε ένα υπέροχο σύνολο. (8,5/10)
Κτήμα Καριπίδη, Rose 2016: Ένα εξαιρετικό ροζέ από το κτήμα της Βούναινας που εκμεταλλεύεται όλη την όξινη αγριάδα της ποικιλίας Sangiovese. Ακόμα άγουρη μύτη ορυκτών, φραγκοστάφυλου και χαμομηλιού και εξίσου ζωντανό στόμα. Το σώμα είναι ελαφρύ και το μάκρος υπέροχο. +2 -3 χρόνια. (8/10)
Κτήμα Μουσών, Amuse 2017: Το Sauvignon Blanc πατιέται μαζί με μια τζούρα (10%) Μούχταρο και το αποτέλεσμα γοητεύει με το άρωμα πράσινου μήλου και αχλαδιού. Το στόμα είναι ελαφρύ και όξινο αλλά όχι επιθετικό, ενώ η επίγευση αρκετά μακριά. Πάντως απαιτεί 1-2 χρόνια στην φιάλη… (7,5/10)
Κλάδος, Red Nest 2017: Το Ρέθυμνο δεν διαθέτει έντονη οινοποιητική δραστηριότητα όμως προσπάθειες σαν του Κλάδου βάζουν τον νομό στο…κόλπο. Το Red Nest είναι ίσως το πιο ανοιχτόχρωμο ροζέ του νησιού και προσφέρει απαλή κρεμώδη αίσθηση μαζί με flavor αρμπαρόριζας. (7,5/10)
Διαμαντάκης, Prinos Rose 2017: Αν και χρωματικά δείχνει βαρύ και παλαιομοδίτικο, αυτό το ροζέ blend Syrah και Μανδηλαριού προσφέρει ωραίο μάκρος και ζωντάνια, μέτριο σώμα και άρωμα φραγκοστάφυλου, καραμέλας αλλά και καρπουζιού. (7/10)
Ερυθρά κρασιά
Santa Rita, Medalla Real Gran Reserva Cabernet Sauvignon 2013: Φοβερές επιδόσεις αλλά και value για αυτό το Cabernet από τη Maipo Valley. Το πυκνό άρωμα κασσίς, το σαρκώδες στόμα, οι τέλειες τανίνες και το επίμονο τελείωμα συνθέτουν ένα ηδονιστικό κρασί από έναν εμβληματικό παραγωγό. +10 χρόνια (9/10)
Viu Manent, Carmenere Gran Reserva 2015:Από το αμπελοτόπι La Capilla προέρχεται αυτό το πυκνό Carmenere που γεμίζει με δαμάσκηνο και κασίς το ποτήρι. Η Χιλιάνικη δροσιά εκφράζεται ιδανικά, ενώ το σαρκώδες στόμα διαθέτει αξιόλογο μάκρος και ώριμες τανίνες. Απολαύστε το έως το 2023. (8/10)
Ιδαία Οινοποιητική, Κοτσιφάλι/ Μανδηλάρι 2012: Ίσως το κορυφαίο δείγμα του κλασικού Κρητικού ποικιλιακού ντουέτου με αρώματα δέρματος και αποξηραμένων βατόμουρα, λαμπρό φρούτο και πολιτισμένες τανίνες. Άλλο ένα κρασί που ανεβάζει ακόμα περισσότερο την Ιδαία στην συνείδησή μου. +5 χρόνια (7,5/10)
Θυμιόπουλος, Νάουσα Alta 2015: Από αμπελώνες στα ψηλά της Φυτειάς (450μ) προέρχεται αυτή η Νάουσα… προσηλυτισμού! Ένα κρασί που θα μυήσει τον οινόφιλο στην φίνα πλευρά του Ξινόμαυρου με τα αρώματα βιολέτας και φραγκοστάφυλου, ενώ δεν θα τον φοβίσει με απάνθρωπες τανίνες. (7,5/10)
Viu Manent, Malbec Reserva 2015: Το Malbec φαίνεται ότι τα καταφέρνει περίφημα και στην Χιλή όπως αποδεικνύει αυτό το κρασί από την Colchagua. To Viu Manent σοφά περνάει μόνο το 20% της ποσότητας σε βαρέλι και το αποτέλεσμα μοσχοβολά πράσινη πιπεριά. Παράλληλα είναι στιβαρό αλλά όχι άγριο. (7,5/10)
Torre de Lancia, Rosso Fuoco 2016: Οι φίλοι των ιδιαίτερα γλυκόπιοτων ερυθρών δεν θα πρέπει να προσπεράσουν αυτό το blendτων ντόπιων ποικιλιών Negro amaro και Primitivo. Η μύτη φέρνει το νου μελάσα και μαρμελάδες μαύρων φρούτων ενώ το πληθωρικό στόμα συνδυάζει χαμηλή οξύτητα και μαλακές τανίνες. (7/10)
Μίγας, Μοσχάτο Τυρνάβου 2017: Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να φτιάξεις ένας κρασί που να είναι ερυθρό, να μοσχοβολά λουκούμι και τριαντάφυλλο, να είναι ξηρό και μα μην έχει στάλα τανίνες! Ο Δημήτρης Μίγας όμως τα καταφέρνει τέλεια προσφέροντας ένα σκερτσόζικο, ιδιαίτερο κρασί. (7/10)
Γλυκά Κρασιά.
Ιδαία Οινοποιητική, Λιάτικο 2012: Ένα λιαστό με συμπύκνωση και εντάσεις που αγγίζουν το απόλυτο. Ξερό σύκο, χουρμάς, καφές και καραμέλα συνθέτουν ένα μπουκέτο –όνειρο, ενώ η τρομακτική οξύτητα ισορροπεί 225gr/lt σακχάρων και προσδίδει αγριάδα που απαιτεί 10-20 χρόνια στη φιάλη. (9,5/10)
Silva, Emilia 2007: Άλλο ένα μεγάλο Λιάτικο που στεγνώνει για 12 μέρες στον ήλιο και παλαιώνει για 8 χρόνια σε βαρέλι. Αυτό το single vineyard επιδόρπιο κρασί βάζει καφέ, ζυμάρι και χουρμά στο ποτήρι, ενώ το εντυπωσιακό του στόμα συνδυάζει έντονη γλύκα, πλούσιο σώμα και βελούδινη μακριά επίγευση. (9/10)
Στυλιανού, Κοτσιφάλι 2016: Ο συμπαθής παραγωγός όχι μόνο έχει βελτιώσει τις επιδόσεις της γκάμας του αλλά πλέον παράγει και το μοναδικό λιαστό Κοτσιφάλι. Σύκο, χουρμάς και πικρά βότανα προσδίδουν μια “βερμούτ” διάσταση ενώ η ισορροπημένη γλύκα καταλήγει σε όμορφες τανίνες. +5 χρόνια. (8/10)