Με σημαντικές νέες συνεργασίες -όπως το Κτήμα Αργυρού και ο Taylor’s- αλλά και εξαιρετικές “κλασσικές” παρουσίες στον κατάλογό του τα κρασιά ήταν πολλά και καλά. Και η επιλογή των παρακάτω δυσκολότερη από ποτέ…
Αφρώδη κρασιά.
Gosset, Champagne Extra Brut NV: Μπορεί η ετικέτα της Extra Brut διόλου να μην εμπνέει, όμως το περιεχόμενο πείθει πέρα για πέρα. Γιατί συνδυάζει flavor μπαμπά και ξηροκαρπάτο χαρακτήρα με γευστική δύναμη και νεύρο. ( * * * ½ )
Gratien & Meyer, Cuvee Flamme Brut Rose NV: Ανάβει φωτιές η Cuvee Flamme με την παρουσία τσουκνίδας και αποξηραμένων φρούτων στη μύτη. Αλλά και με το αυστηρό ξηρό στόμα που ωστόσο διαθέτει γλυκύτατο flavor. ( * * * )
Λευκά κρασιά
Cuilleron, Condrieu La Petite Cote 2016: Διόλου petite αυτή η πλαγιά, τουλάχιστον ποιοτικά! Γιατί το Viognier αυτό από τον σπουδαίο τόπο είναι μαλακό, πυκνότατο και μελένιο με το άρωμα το βερίκοκου να καρφώνεται στη μνήμη. ( * * * * )
Vincent, Pouilly Fuisse Marie Antoinete 2016: Μια Βουργουνδία με τα όλα της, που φέρνει στο ποτήρι την παρφουμαρισμένη με ακακία και κίτρινα φρούτα καπνιστή πληθωρικότητα. Η νεότητα πάντως αποζητά 2-3 χρόνια ακόμα στη φιάλη. ( * * * ½ )
Σκούρας, Viognier Eclectique 2017: Όλη η λιπαρότητα, η στρογγυλάδα και ο βερυκοκένιος χαρακτήρας εκφράζονται τυπικότατα σε αυτό το κορυφαίο δείγμα της ποικιλίας. Όμως αυτό γίνεται χωρίς κανένα σκόντο στην φρεσκάδα… ( * * * ½ )
Χατζηδάκη, Αηδάνι 2017: Φόρος τιμής στην αγαπημένη ετικέτα του Χαρίδημου το ΄17. Πυκνό, γεμάτο κίτρινα φρούτα και μέλι φέρνει τανίνες πλάι στην επίμονη στρογγυλάδα και το κρεμώδες αποτύπωμα. +3-5 χρόνια. ( * * * ½ )
Ανατολικός, Fine Assyrtiko 2017: “Άγρια” όχι μόνο η ζύμωση αλλά και η παρουσία αυτού του αφιλτράριστου Ασύρτικου. Η γλύκα του ζαχαρωμένου ανανά ρεφάρεται από περίσσεια οξύτητα και τανίνες απαιτώντας 5 χρόνια στο κελάρι. ( * * * ½ )
Πιερία Ερατεινή, Ευχές Ερατεινές 2017: Η Μαλαγουζιά “τραγουδά” πιο δυνατά από ποτέ σε αυτό το blendαπό την Κατερίνη. Ως εκ τούτου αναμενόμενη η εκφραστικότητα, το σκέρτσο και το …κρατς μέσα στο στόμα. ( * * * )
Λαλίκος, Joker 2017: Αν και πλέον παράγει εξαιρετικά κατάξηρα κρασιά, ο Κώστας Λαλίκος συνεχίζει να τιμά το στυλ με το οποίο ταυτίστηκε με αυτό το υπέροχο ημίγλυκο Μοσχάτο. Ένα …πιο Gewurztraminer από το Gewurztraminer του! ( * * * )
Ροζέ κρασιά
Chene Blue, Le Rose 2017: Ένα υπέροχα αυστηρό blend από το Ροδανό, με ορυκτά, ξινά φρούτα και πετροκέρασο να κυριαρχούν αρωματικά. Το σώμα είναι πλούσιο, όμως η οξύτητα και το στιφούτσικο τελείωμα εκτονώνουν το βάρος. ( * * * ½ )
Σκούρας, Πέπλο 2017: Αγιωργίτικο, Syrah και Μοσχοφίλερο οινοποιημένα με 3 τρόπους μάχονται για την κυριαρχία στο blend. Το τελευταίο τα καταφέρνει καλύτερα, όμως τα άλλα 2 προσδίδουν υπέροχο μάκρος και όγκο. ( * * * ½ )
Λαλίκος, Variete Rose 2017: Συνήθως τα ημίγλυκα ροζέ είναι βαριά αρωματικά και ανισσόροπα γευστικά. Όμως αυτό το δροσερό, γλυκόξινο blend Grenache και Μοσχόμαυρου με τα αρώματα λουκουμιού δεν είναι η περίπτωση! ( * * * )
Ερυθρά κρασιά
Cuilleron, Cote Rotie Bonnievieres 2016 (φωτό): Πόση συμπυκνωμένη, πικάντικη δύναμη μπορεί να κρύβουν 12,5 βαθμοί; Υπογράφοντας με τομπάκο, μούρα, πιπέρια και τέλειες τανίνες, αυτό το ύψιστο cru απαντάει “άπειρη”! +20 χρόνια ( * * * * ½ )
Castellare di Castellina, Chianti Classico RiservaIl Poggiale 2015: Το εκτενές όνομα δεν αφήνει χώρο για λεπτομερή περιγραφή αυτού του single vineyard Chianti. 3 λέξεις ωστόσο αρκούν: αριστοκρατικό, αυστηρό, ατελείωτο! +20 χρόνια. ( * * * * )
Καρυδάς, Νάουσα 2015: Μια χρονιά ύψιστων επιδόσεων για αυτό το Ξινόμαυρο –πρότυπο που προικίζει τη μύτη με κλάση λουλουδιών και κερασιού. Επιπρόσθετα βάζει στο στόμα κορυφαίες τανίνες και ατελείωτο μάκρος. +10 χρόνια ( * * * * )
Σκούρας, Νεμέα Grand Cuvee 2014: Μια Νεμέα που κάθε χρόνο αποδεικνύεται όλο και πιο φίνα. Ξύσμα μολυβιού, κρέας και πιπέρια τονίζουν τον όξινο, ντελικάτο χαρακτήρα του κρασιού, που απαιτεί μια 10ετία για την απόλυτη αρμονία. ( * * * ½ )
Cuilleron, Cornas Le Village 2015: Πυκνό πλην λίγο εσωστρεφές, αυτό το υπέροχο Cornas βάζει ορυκτά, μαύρο φρούτο και μελάνι πλάι στην πιπεράτη αρμονία και τις νόστιμες τανίνες. Γοητευτικό σήμερα, γεμάτο ευγνωμοσύνη το 2025. ( * * * ½ )
Χατζηδάκης, Μαυροτράγανο 2014: 5τονα βαρέλια φέρνουν …αιθέρα πλάι στο rustic χαρακτήρα αυτού του Μαυροτράγανου. Σύκο, φράουλα και φασκόμηλο στην μύτη, ελαφράδα, έντονο flavor και σοβαρές τανίνες στο στόμα. +5 χρόνια ( * * * ½ )
Ανατολικός, Natural Red 2017: Σύνθεση από Μαυρούδι και Λημνιό που παρέμεινε για 270 μέρες σε αμφορείς. Ντροπαλά αρώματα βιολέτας και φρέσκου βύσσινου αλλά και βασισμένη σε άφθονη οξύτητα αγριάδα στο στόμα. Από το ΄22. ( * * * ½ )
Errazuriz, Aconcagua Alto Carmenere 2015: Και το ΄15 αυτό το ορεινό single vineyard Carmenere προσφέρει αυτό που ξέρει να κάνει τόσο καλά: να συνδυάζει την ζουμεράδα “τόνων” cassis με δροσιά, ισορροπία και σοβαρότητα. ( * * * ½ )
Alvaro Palacios, Camins de Priorat 2017: Πιο πυκνό και λιγότερο φίνο από το ΄15, το βασισμένο στην Garnacha Camins εντυπωσιάζει με την βαριά, λουλουδάτη μύτη, το γλυκόπιοτο αλλά όχι γλυκερό στόμα και το πλούσιο σώμα του . ( * * * ½ )
Ντούγκος, Ραψάνη 2016: Η Old Vine είναι λίγο καλύτερη, αλλά αυτό το “λίγο” εξηγεί πόσο καλή είναι η απλή Ραψάνη του Ντούγκου! Ακόμα σκληρή και άγρια- με λουλούδια, δαμάσκηνο και σοκολάτα στην στιβαρή δομή του- θα ηρεμήσει το 2024 ( * * * )
Λαλίκος, Μέγα Σύμβολο 2012: Εκφραστική τυπικότητα Cabernet(με χόρτο, κέδρο και κοκκινόμαυρο φρούτο), γευστική ισορροπία και υπέροχα δουλεμένες τανίνες σε ένα αρμονικό σύνολο, που επιπρόσθετα διαθέτει και απίθανη τιμή. ( * * * )
Αβέρωφ, Rossiu di Munte Βλάχικο 2015: Τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει το ξεμυάλισμα ενός Βλάχικου από καλή χρονιά. Ένας μύλος πιπεριού είναι το ΄15, γεμάτος ελαφράδα και έντονο flavor. Ακόμα κλειστό, θα “ανθίσει” το 2022. ( * * * )
Γλυκά κρασιά
Fonseca, Guimaraens Vintage Port 2004: Ένα best buy Vintage Port που παράγεται τις χρονιές που το σταφύλι είναι εξαιρετικό μεν, μαλακό δε. Χαρακτηριστική μύτη εστέβας, βελούδινο στόμα και πιπεράτο τελείωμα. +3-5 χρόνια. ( * * * * )
Πιερία Ερατεινή, Ευχές Ερατεινές Γλυκές 2014: Μια γλυκιά Μαλαγουζιά που ξεμυαλίζει με την συμπύκνωση του mi-cuit βερίκοκου και του δυόσμου, την εξαιρετική ισορροπία αλλά και την τέλεια ενσωμάτωση της αλκοόλης. ( * * * * )
Henriques & Henriques, Boal 10 Years Old Madeira: Mε 75gr/lt αζύμωτων σακχάρων αυτή η Madeira έχει γλύκα που θα ικανοποιούσε και μωρό. Όμως δίνει πακέτο βελούδινη οξείδωση, επίμονο flavorκαφέ και μοναδική οξύτητα. ( * * * ½ )
Αργυρός, Vinsanto 2010 4 Years Old: Το πιο προσιτό από τα ελιξήρια του Αργυρού δεν έχει (σχεδόν) τίποτα να ζηλέψει από τα μεγαλύτερα, ακριβοθώρητα αδελφάκια του, αφού η συμπύκνωση και το flavorαπό γλυκό καρυδάκι είναι εκεί. ( * * * ½ )