Querciabella: Αχ, τι όμορφες που είναι οι βελανιδιές…

06 Μαρτίου 2019
Σίμος Γεωργόπουλος
Ο οίκος Querciabella αποδεικνύει γιατί είναι ανάμεσα στους μύθους της Τοσκάνης, βάζοντας πολλή γεύση και λίγη βελανιδιά στο ποτήρι.

Ένας ορεινός αμπελώνας  ανάμεσα στις όμορφες βελανιδιές του Chianti δεν αποτέλεσε μόνο πηγή έμπνευσης για την ονομασία Querciabella αλλά και τον σπόρο για το οινικό όραμα του Sebastiano Castiglioni που μετουσιώθηκε  σε μια από τις κορυφαίες οινοποιίες της Τοσκάνης.

Βέβαια από τότε η Querciabella “μετρά” 750 στρέμματα στις σπουδαιότερες οινοπαραγωγικές ζώνες του Chianti Classico και άλλα 320 στην παραθαλάσσια Marrema. Όμως ακόμα πιο εντυπωσιακή από αυτή καθεαυτή την έκταση της ιδιοκτησίας είναι η καλλιέργεια της, που από το 1988 μετατράπηκε σε  βιολογική και από το 2000 σε βιοδυναμική. Έτσι, αν και βρίσκεται σε μια περιοχή που δεν έχει συνδέσει το όνομά της με τέτοιου τύπου αμπελουργικές πρακτικές, η Querciabella δεν είναι μόνο το πιο …vegan –κυριολεκτικά και μεταφορικά- οινοποιείο της Τοσκάνης αλλά και ένα από τα πλέον ηγετικά όλης της χώρας σε αυτόν τον τομέα.

Για κάποιους είναι αρκετό ένα φρούτο να είναι κατ’ οποιονδήποτε τρόπο βιολογικό, για μένα πρέπει πρώτα από όλα να τρώγεται! Και τα φρούτα της Querciabella είναι σίγουρο ότι θα μας ικανοποιήσουν αμφότερους! Και λέω “τα φρούτα” και όχι “τα κρασιά” αφού όλα τα μέλη της σπουδαίας γκάμας της διαθέτουν – ανεξαρτήτως τιμής και ποικιλίας- ένα απίθανο σπαρταριστό φρούτο. Επιπρόσθετα  –ω, τι ειρωνεία αλήθεια για ένα οινοποιείο του ονομάζεται Όμορφη Βελανιδιά- αυτό είναι ντυμένο με διακριτικότατη δρυ!

Το Mongrana Maremma 2015 (7,5/10) μάλιστα δεν διαθέτει καθόλου δρυ, αλλά αυτό για να το καταλάβεις πρέπει να ξεκολλήσεις τα μάτια σου από την εκπληκτική ετικέτα  που όπως όλες του οίκου διαθέτουν ίσως την ομορφότερη διάταξη και την πλέον sexy γραμματοσειρά που έχω δει στην ζωή μου.  Πάντως αυτό το blend Sangiovese, Merlot και Cabernet Sauvignon είναι κατάξηρο, αλμυρούτσικο στο στόμα και γεμάτο μαύρο τσάι, ξινά φρούτα και λίγα λουλούδια στην μύτη.


Πιστεύω ότι κάθε παραγωγός της Τοσκάνης πρέπει πρώτα από όλα να κρίνεται από το απλό του Chianti Classico, και η Querciabella εδώ δεν έχει αντίπαλο. Γιατί το δικό της Chianti Classico 2016 (8,5/10) δεν είναι “απλό” ούτε τεχνικά (μιας και διαθέτει την ωρίμανση μιας Riserva) ούτε βέβαια γευστικά. Αν και τόσο κλειστό που χρειάζεται 2ωρη μετάγγιση, βάζει άγουρο μούρο, τσάι και ορυκτά στο μπουκέτο και άφθονη αγριάδα στο στόμα. Όμως οι τρομακτικά χαμηλές αποδόσεις φροντίζουν και για τόνους ώριμου φρούτου που εξασφαλίζουν δυναμικό 15ετίας.

Η Querciabella αποφάσισε να μπλεντάρει 3 σπουδαία αμπελοτόπια του Greve, της Radda και του Gaiole και έτσι το Chianti Classico Riserva 2015 (9/10) δεν μπορεί να ονομαστεί Gran Selezione. Όμως είναι σε όλα του Gran, με βιολέτα, τσάι, άγουρα μαύρα φρούτα και κρέας στην μύτη,  ισορροπία γλύκας και τανινών αλλά και εκπληκτική οξύτητα που θα το κρατήσει σπουδαίο έως το 2040.

Το Palafreno 2012 ( 8,5/10) παίρνει το όνομά του από τα άλογα ράτσας των ιπποτών, και αυτό ακριβώς είναι. Ένα καθαρόαιμο άτι από Merlot αποδόσεων 25hl/ha που επαναπροσδιορίζει τη φράση “σαρκώδης πληθωρικότητα”, βάζοντας παράλληλα στην φιάλη δέρμα, ώριμο δαμάσκηνο, μαρμελάδα φράουλας και γλυκά λουλούδια.

Είμαι πολύ σκληροπυρηνικός για να προτιμήσω ένα Super Tuscan σε σχέση με ένα κορυφαίο Chianti Classico, όμως το μυθικό Camartina 2012 (9,5/10) με κάνει να αλλαξοπιστήσω. 70% Cabernet Sauvignon και 30% Sangiovese σχεδόν “απαλλάσσονται” από το νερό για να δώσουν απίθανη συμπύκνωση με βιολέτες, αγριοκέρασα και κέδρο. Όμως πάνω από όλα συνεργάζονται για να τιμήσουν την Ιταλική ευγένεια με εκπληκτική ισορροπία, ατελείωτη διάρκεια και απλά τέλειες τανίνες.

Η ολοκλήρωση μιας γευσιγνωσίας με ένα λευκό κρασί το λιγότερο που μπορεί να χαρακτηριστεί είναι  ιντριγκαδόρικη. Το ίδιο και το όνομα που σχεδόν κόντεψε να δημιουργήσει διπλωματικό επεισόδιο προκαλώντας την μήνιν των Γάλλων λόγω της ομοιότητάς του με το σπουδαίο αμπελοτόπι Batard Montrachet. Όλα αυτά όμως θα ήταν απλά μια φούσκα, αν αυτό το βαρελάτο blend Pinot Bianco και  Chardonnay δεν διέθετε την στόφα αλλά και την δύναμη του τελευταίου και αυτήν την απίστευτη βουτυράτη λιπαρότητα που καθιστούν το Batar 2015 (9,5/10) ένα μεγάλο λευκό.

Αν αγαπάτε τα  στυλ των κρασιών που αποσπούν μεγάλες βαθμολογίες από τον Robert Parker και διαθέτουν πολύ βαρέλι τότε καλύτερα να αναζητήσετε άλλους κορυφαίους παραγωγούς από την περιοχή. Αν όμως η φρεσκάδα, η γευστική διάρκεια και η ντελικατέτσα  είναι ψηλά στην ιεραρχία της γεύσης σας τότε τα κρασιά της Querciabella σίγουρα θα σας κάνουν να αναφωνήσετε όπως και εγώ “δώσε μου και άλλη όμορφη δρυ”!