Follow the money, to Bansko

18 Ιανουαρίου 2012
Γιάννης Καρνεσιώτης
Σκι χιονοδρομικά κέντρα φτηνό φαγητό ξενοδοχεία

Υπήρξε εποχή όπου η ιδέα μιας εκδρομής στην Βουλγαρία ακουγόταν σαν ανέκδοτο. Οι ιστορικές διενέξεις, όμως, έχουν μείνει πολύ πίσω, Έλληνες και Βούλγαροι μπαινοβγαίνουν ελεύθερα στις δυό χώρες και νοιώθουν και πολύ οικεία. Στα στέκια της νεολαίας είναι πιο πιθανό ν’ ακούσει κανείς «Πάω για  Σαββατοκύριακο στο Bansko» παρά για Αράχωβες και Πήλια! Καθόλου παράξενο, μια και η αναλογία κόστους πλησιάζει το 1 προς 5!

Ακούγοντας εδώ και χρόνια για το Bansko, ήταν θέμα χρόνου να με πιάσει η περιέργεια και να πάρω κι εγώ, ο κατ’ εξοχήν θαλασσινός και καλοκαιρινός τύπος,  τα βουνά… Πώς πάμε, όμως; Δεν είχα ιδέα – αλλά ρώτησα κι έμαθα: Στο Bansko πάμε οδικώς. Εθνική Οδός Αθηνών-Θεσσαλονίκης, μετά Σέρρες και μετά Βουλγαρία από το συνοριακό φυλάκιο του Προμαχώνα. Ο έλεγχος στο φυλάκιο τυπικός: διαβατήριο ή ταυτότητα με λατινικά στοιχεία αρκεί! Ούτε διεθνές δίπλωμα οδήγησης ούτε διεθνής άδεια κυκλοφορίας ή πράσινη κάρτα ασφάλισης οχήματος. 7 ώρες χαλαρά από την Αθήνα μέχρι τα σύνορα. Κατόπιν, ο δρόμος συνεχίζει ίσια, μέσα από μια γραφική, παραποτάμια στο μεγαλύτερο μέρος της, διαδρομή 70-80 χιλιομέτρων μέχρι το Σιμιτλί. Εκεί στρίβουμε δεξιά, για να ανέβουμε τα τελευταία 40 χιλιόμετρα της διαδρομής, που οδηγούν σε οροπέδιο, με πολλά χωριά και οικισμούς. Ανάμεσά τους δεσπόζει το Bansko, ο δημοφιλέστερος χειμερινός προορισμός των Βαλκανίων, αν κρίνω από τα πάμπολλα αυτοκίνητα με πινακίδες Σκοπίων, Ρουμανίας και Σερβίας. Και από Ελληνικά;  Ένα στα δύο! Κι όχι μόνον από την Βόρεια Ελλάδα, αλλά κι από την Αθήνα!

Γιατί, όμως, να οδηγήσει κανείς τις 8-9 ώρες για το Bansko;

«Follow the money» είναι η πρώτη απάντηση για τους κυνικούς! Όσο τουλάχιστον έχουμε ακόμα ευρώ, είναι ο τόπος όπου νοιώθουμε ακόμα πλούσιοι, άρχοντες!

Εξαιρετικά ξενοδοχεία με 20-25 ευρώ κατ’ άτομο ανά διανυκτέρευση. Πρωινό και εγκαταστάσεις spa με πισίνα, σάουνα, μασάζ κ.λπ. μπορεί να μη συμπεριλαμβάνονται πάντα  στην τιμή αυτή, αλλά προσφέρονται με μικρή επιβάρυνση.  Εξαιρετικό φαγητό και τεράστιες μερίδες με μέσο όρο κόστους 10 ευρώ κατ’ άτομο.

Εκτός από το οικονομικό, όμως, υπάρχουν και πολλά άλλα, διόλου αμελητέα:

Πολύ καλές υποδομές για όσους επιδίδονται στο σκι, με εκατοντάδες κλειστά lifts, που κινούνται συνεχώς και μεταφέρουν τους χιονοδρόμους από την καρδιά της πόλης στην καρδιά του βουνού, όπου τους περιμένουν άλλα lifts και 75 χιλιόμετρα σηματοδοτημένων επίσημων διαδρομών. Μεγάλος χώρος στάθμευσης ακριβώς στην είσοδο του χιονοδρομικού.

Ένα ονειρικό ορεινό τοπίο με φύση σχεδόν παρθένα, παρά τις υποδομές και τις εγκαταστάσεις, που έχουν δημιουργηθεί.

Καλή, χαλαρή και ευγενική εξυπηρέτηση σε ξενοδοχεία, εστιατόρια και καταστήματα, χωρίς ψευτογκλαμουριές και δηθενιές. Η συνεννόηση στα Ελληνικά δεν αποτελεί εξαίρεση. Το Bansko ελληνοκρατείται: ακούς Ελληνικά παντού στον δρόμο, πολλές επιχειρήσεις και ιδιοκτησίες ανήκουν σε Έλληνες, αλλά και οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής ξέρουν στοιχειώδη Ελληνικά. Στο εστιατόριο δεν δυσκολεύεσαι να παραγγείλεις είτε στα αγγλικά είτε στα Ελληνικά. Βρίσκει κανείς ακόμη και καταλόγους στα Ελληνικά – σε αυτόματη μετάφραση του Google, μάλλον, αλλά το πιάνουμε το νόημα!

Η αγορά στην οδό Πιρίν: εστιατόρια, μαγαζιά με ρούχα, γλυκίσματα και αντίκες. Εικόνες, φωτογραφικές μηχανές, παλιά παραδοσιακά μουσικά όργανα, γκάιντες και λύρες, παλιά ξύλινα σκι, αντικείμενα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ό,τι άλλο βάλει ο νους.

Το παραδοσιακό περιβάλλον και η αρχιτεκτονική της παλιάς πόλης, που είναι και Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Στενά δρομάκια και σπίτια από γκρίζα πέτρα και καφέ ξύλο καλοδιατηρημένα.

Άλλο θετικό και σημαντικό: οι δρόμοι μένουν κατά κανόνα ανοιχτοί πάντα. Χιονίζει συχνά και πολύ, αλλά τα εκχιονιστικά διατηρούν τις κεντρικές αρτηρίες και τους δρόμους ανοιχτούς. Σπάνια θα χρειασθεί κανείς αλυσίδες! Άλλωστε, το χιονοδρομικό κέντρο και τα lifts ξεκινούν μέσα από την πόλη.

Κι αν θέλετε κι άλλους λόγους, διαβάστε τα extra tips!!!

Extra tips:

 

Οι φωτογραφίες είναι και αυτές του Γιάννη Καρνεσιώτη