Βέβαια, να διευκρινήσω πως όταν εγώ λέω δίαιτα δεν εννοώ κατά κανέναν τρόπο 120 γρ. κοτόπουλο ψητό χωρίς την πέτσα, μια μικρή σαλάτα και ένα μήλο for dinner or lunch. Γιατί αυτό θα σήμαινε πως την δεύτερη μέρα θα χυμούσα να τραγανήσω αθώους περαστικούς ενώ έχω ήδη καταφέρει να κρατήσω το πρόγραμμα μου - και την ψυχραιμία μου- για τέσσερις μέρες τώρα.. Και προχωρώ. Το "μυστικό" μου είναι οι νοστιμιές με λιγότερες θερμίδες και η εποικοδομητική σύγκριση. Που σημαίνει πως μπορεί να συνεχίζω να τρώω και ψωμί, και τυρί, και κανένα παγωτό που και που, αλλά μια σαλάτα σαν αυτή που θα σας περιγράψω πιο κάτω για δείπνο είναι πάρα πολύ καλύτερη από μια πίτσα που θα έτρωγα κανονικά... Και σ΄αυτό το πνεύμα προχωράω αργά αλλά - ελπίζω- σταθερά... Πάμε λοιπόν..
Σαλάτα -σχεδόν- διαίτης by Ευούλα.
Υλικά
- Ένα σακουλάκι με ανάμεικτη σαλάτα από αυτά που βρίσκουμε στα super markets. (Εσείς που είστε σίγουρα καλύτερες νοικοκυρές και σοβαρότεροι άνθρωποι από μένα μπορείτε να φτιάξετε την σαλάτα που θέλετε με φρέσκα λαχανικά. Εγώ βαριέμαι).
- Μερικά φρέσκα ντοματάκια
- Στήθος κοτόπουλο ψητό (Εγώ παραγγέλνω από κάποιο delivery που να το έχω τσεκάρει πως το φτιάχνει νόστιμο, αλλά εσείς είπαμε.. Μπορείτε να το ψήσετε μόνοι σας).
- Μπαλάκια μοτσαρέλας, 5-6 μικρά ή ένα μεγάλο
- 2 καυτερές πιπερίτσες τουρσί ψιλοκομμένες
- μια μκρή χουφτίτσα croutons (Εγώ παίρνω τα Leimer με βότανα)
- ένα φακελάκι Mix for salads της Knorr με γεύση Άνηθος και Κρεμμύδι
- 1 ή 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
Εκτέλεση.
Σε μια μεγάλη σαλατιέρα αδιάζετε τα σαλατικά, ψιλοκόβετε από πάνω το κοτόπουλο και τα μπαλάκια μοτσαρέλας, προσθέτετε τα ντοματάκια κομμένα στα δύο, τις πιπερίτσες και τα croutons. Σε ένα ποτήρι ανακατεύετε καλά το περιεχόμενο από το φακελάκι με μια κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο και τρεις κουταλιές της σούπας νερό. Αν η σαλάτα σας βγει γίγας όπως πολύ συχνά βγαίνουν οι δικές μου, χρησιμοπιείτε δύο φακελάκια. Περιχύνετε με την σως ανακατεύετε να πάει παντού και απολαμβάνετε. Μπορεί να σας φανεί χαζό αλλά είναι ένα πλήρες και πάρα πολύ νόστιμο γεύμα. Και μπορεί ο αγαπημένος μου τρομερός γιατρός να διαβάζει και να γελάει τρελά με τα μυαλά που κουβαλάω, αλλά είναι και κάπως light...:)