Το Sea You Up είναι ένα από τα εστιατόρια που ζηλεύω που δεν τα έχουμε και στην Αθήνα. Αυτό το εκπληκτικό pressed nigiri με χέλι και φουαγκρά θα ήθελα να το τρώω συχνότερα και ας κοστίζει €28,50! Άλλωστε, θεωρώ ότι το εστιατόριο αυτό εκτός ξενοδοχείου θα ήταν πιο προσιτό.
Είναι ένα θέμα αυτό με τα εστιατόρια που βρίσκονται σε πολυτελή resorts. Από την μια καταλαβαίνω ότι οι τιμές τους είναι λογικό να είναι πιο τσιμπημένες, από την άλλη δεν είμαι σίγουρος ότι επειδή κάποια από τα δωμάτια εκεί ξεπερνάνε με άνεση τα €600 θα πρέπει και το φαγητό να προσπαθεί να τα συναγωνιστεί! Την τελευταία φορά που επισκέφθηκα το Sea You Up μάλιστα διαπίστωσα ότι τον προβληματισμό μου αυτό μοιράζονται κι άλλοι. Ενώ άλλες χρονιές έβρισκα εκεί αρκετούς Έλληνες πελάτες από τις γύρω βίλλες και τη Θεσσαλονίκη, φέτος είχε μόνο ξένους και ας ήταν Σάββατο βράδυ. Φταίει βέβαια και η κρίση, όμως τα εστιατόρια της μαρίνας δεν παύουν να απευθύνονται και στο κοινό εκτός ξενοδοχείου.
Πέρα από τις τιμές πάντως, το Sea You Up, είναι ένα εξαιρετικό εστιατόριο σε μια θαυμάσια θέση στην άκρη της εισόδου της πανέμορφης, στρογγυλής μαρίνας του Sani. Σεφ φέτος είναι ο ικανότατος Δημήτρης Κατριβέσης που επέστρεψε στην Ελλάδα μετά από 8 χρόνια στην Ισπανία, κάποια εκ των οποίων ήταν με τον Ferran Adria, ενώ στα σταθερά συν του εστιατορίου είναι ο διευθυντής του Ευριπίδης Αποστολίδης (τον χειμώνα στην "Σπονδή") που φροντίζει για τα πάντα. Χμμ... για τα πάντα είπα; Κι όμως δεν έχει βρει ακόμη τον τρόπο να αντιμετωπίσει τις σκνίπες και τα κουνούπια όταν έχει άπνοια! Γελάτε, αλλά σας διαβεβαιώνω ότι είναι ενοχλητικά!
Δεν θα απαριθμήσω όλα τα πιάτα του εστιατορίου και ας δοκίμασα τα περισσότερα από αυτά. Θα σας πω όμως ότι είναι ιδιαίτερα σταθερά και δεν κινδυνεύετε με αστοχία. Χαρακτηρίζονται από τεχνική αρτιότητα, καλοζυγισμένη ισορροπία, γευστική ένταση και φινέτσα. Η σύγκριση, στην Ελλάδα, θα μπορούσε να γίνει μόνο με το Matsuhisa και ειλικρινά, φέτος, το Sea You Up δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα. Μπορεί το Sake Karashi (σολομός με γιαπωνέζικη μουστάρδα) να μην φτάνει την τελειότητα του αντίστοιχου Sake karashi su Miso του Nobu, αλλά η μελιτζάνα με μίσο είναι συγκλονιστική, το Hamachi tartar (με yellow tail και spicy lemon sauce) σε rice crackers είναι άφταστης ισορροπίας και κομψότητας και το nigiri με λαυράκι και creamy spicy mayonnaise μου θύμισε τα εκπληκτικά nigiri του λονδρέζικου Umu! Προσθέστε σε αυτά το άψογο τηγάνι στις Rock Shrimps Tempura και την βαθιά νοστιμιά του άψογα ψημένου λαυρακιού με το ψητό ρύζι και την black bean sauce με τζίντζερ και θα έχετε μια ολοκληρωμένη εικόνα μιας κουζίνας πολύ υψηλού επιπέδου. Τα maki sushi ενώ είναι πολύ καλά, δεν βρίσκονται στο ύψος των special nigiri οπότε θα μπορούσατε και να τα παραλείψετε προς όφελος των υπολοίπων. Αυτό που όμως δεν θα παραλείψετε, αντίθετα με ότι συμβαίνει συνήθως στα ασιατικά εστιατόρια, είναι τα επιδόρπια! Είναι απλά εξαιρετικά. Είτε τα πιο απλά όπως τα ψημένα ροδάκινα με κραμπλ και παγωτό βανίλια, είτε τα πιο ευφάνταστα όπως αυτό το απίθανο «γλαστράκι» με κέικ σοκολάτα-παντζάρι που από κάτω έχει ανανά με τσίλι και παγωτό με lemongrass και wasabi, όλα τους είναι άψογα.