Ως φανατικός οπαδός του Ροδίτη δεν θα άφηνα καμία ευκαιρία δοκιμής μιας ποιοτικής ετικέτας ανεκμετάλλευτη, πόσο δε μάλλον όταν μιλάμε για το Ροδίτη του οινοποιείου Κανακάρη. Ίσως κάποιος αναλογιστεί τον λόγο, την στιγμή μάλιστα που η εν λόγω μονάδα είναι από τις λιγότερο γνωστές στους οινόφιλους παρόλη την 40χρονη (!) ενασχόληση της οικογένειας Κανακάρη με την οινοπαραγωγή.
Εκτός από τον δυναμισμό της νέας γενιάς και την στερεή βάση που προσδίδει το σύγχρονο οινοποιείο της Ελίκης Αιγίου υπάρχουν άλλοι δύο σοβαροί λόγοι για βρεθεί αυτός ο Ροδίτης στο ποτήρι μου: αφ’ ενός η προέλευσή του από τον κορυφαίο για την ποικιλία αμπελώνα της ορεινής Αιγιάλειας –που όπως υποδηλώνει το όνομά του κρασιού εκτείνεται ως τα 1000 ( 10³) μέτρα –και εφ’ ετέρου η οινοποίηση του από τον Τάσο Δροσιάδη που λόγω της μακρόχρονης θητείας του στο οινοποιείο Ρούβαλη είναι ο απόλυτος master αυτού του ερυθρωπού σταφυλιού.
Ο ικανότατος οινολόγος βρισκόταν για χρόνια πίσω από το σπουδαίο, πολυαγαπημένο μου Ασπρολίθι και αυτή εδώ η προσπάθεια δεν θα μπορούσε να μην φέρει το DNA του που εκφράζεται με υποκιτρινοπράσινο, ζωηρότατο χρώμα και μια αυστηρή πλην εκφραστική μύτη όπου ορυκτά και τσακμάκι ντύνουν το ώριμο λεμόνι και το λάιμ.
Ακόμα πιο “ξυράφι” όμως είναι το στόμα, που φυσικά είναι ελαφρύ αλλά και κατάξηρο από την αρχή ως το τέλος. Μια Σαντορίνη που έχει κάνει δίαιτα θυμίζει η γεύση του, με το έντονο και μακρύ flavor να φέρει αποτύπωμα πράσινου μήλου και φλουδών εσπεριδοειδών.
Φυσικά το άγριο προφίλ αποκλείει υψηλές θερμοκρασίες σερβιρίσματος και μεγάλα ποτήρια, με τους 8-10º C και το Stolzle Exquisit White 35cl να τιθασεύουν ιδανικά το νεύρο του. Αυτό βέβαια θα το πράξουν ακόμα καλύτερα ωμά όστρακα, προσούτο, τηγανιτά ορεκτικά και πράσινες σαλάτες με δυνατές βινεγκρέτ.
Όταν άλλοι επικαλούνται το “δεν δοκίμασε την τρέχουσα χρονιά” ως δικαιολογία για τις αδυναμίες των ακριβοθώρητων κρασιών τους, ο σεμνός Ροδίτης φωνάζει “άσε με 2-3 ακόμα χρόνια στο μπουκάλι”! Βέβαια τα 10€ δεν είναι καθόλου σεμνά και παρόλο που σε απόλυτα νούμερα δεν ενοχλούν φέρνουν την συγκεκριμένη ετικέτα σε δύσκολη θέση σε σχέση με άλλους Ροδίτες που προσφέρουν τα ίδια και ζητάνε λιγότερα.
Αν σας αρέσουν τα κρασιά –φούσκες σίγουρα θα πελαγώσετε στην προσπάθειά σας να διαλέξετε, μιας και οι επιλογές είναι αμέτρητες. Αν όμως δεν θαμπώνεστε από φρου-φρου, αρώματα και …ονόματα αλλά ζητάτε ένα αυστηρό, επιδεκτικό παλαίωσης και ικανότατο στο τραπέζι λευκό, τότε αυτός ο Ροδίτης δεν θα αποδειχθεί απλώς λίρα 100 αλλά λίρα 10³!
Βαθμολογία: 7,5/10.