Δυόμιση μήνες μετά το lockdown του Μαρτίου, τα εστιατόρια επέστρεψαν. Τα περισσότερα άνοιξαν ήδη, άλλα ετοιμάζονται να ανοίξουν από το τέλος της εβδομάδας και κάποια δεν θα ανοίξουν για την ώρα. Τα τραπέζια έχουν απομακρυνθεί, τα πρόσωπα των σερβιτόρων καλύπτονται με μάσκες ή διάφανες προσωπίδες, η προσοχή έχει μπει στη ζωή μας, τα αντισηπτικά δίνουν και παίρνουν, δεν λείπει βέβαια και μια κάποια -αναμενόμενη- αμηχανία εκατέρωθεν. Η κατάσταση είναι πρωτόγνωρη, δεν υπάρχει αμφιβολία ωστόσο -κρίνοντας εξ’ ιδίων τουλάχιστον- η χαρά του να μπορούμε να βγαίνουμε και πάλι, να βρισκόμαστε στα αγαπημένα μας εστιατόρια κυριαρχεί.
Ναι θα προσέχουμε, θα απαιτούμε να προσέχουν και όσοι μας φιλοξενούν, θα έχουμε την ανάγκη να αισθανόμαστε ασφαλείς, αλλά θα βγαίνουμε και όσο μπορούμε θα στηρίζουμε την εστίαση. Τα μέτρα που πάρθηκαν τελικά είναι πιο light από τα αναμενόμενα, πιστεύω όμως ότι είναι στο χέρι του κάθε εστιατορίου ξεχωριστά να αναζητήσει και να βρει τους τρόπους να κάνει τους πελάτες του να νιώσουν ακόμη πιο σίγουροι και ασφαλείς από ότι «απαιτεί» το κράτος. Το σημαντικό είναι να νιώσουν τη φροντίδα, την σημασία σε κάθε λεπτομέρεια, χωρίς βέβαια να χάνεται η ατμόσφαιρα και η χαλαρότητα. Η εξίσωση είναι δύσκολη, δεν είναι αδύνατη. Στις πρώτες στιγμές είναι λογική μια αμηχανία, είναι ακόμη λογική μια σχετική «παγωμάρα» από μεριάς του κοινού. Μπορεί να ελπίζαμε ότι από την πρώτη μέρα θα πλημμύριζαν κόσμο όλοι και δεν θα βρίσκαμε τραπέζι πουθενά, όμως φαίνεται ότι θα χρειαστεί λίγος χρόνος για να ομαλοποιηθεί η κατάσταση. Είναι βέβαιο ότι ένα ποσοστό του κόσμου θα συνεχίσει να διστάζει, να φοβάται και φυσικά υπάρχει και η οικονομική διάσταση που δεν είναι διόλου αμελητέα..
Προσωπικά, τη Δευτέρα πέρασα μια μεσημεριανή βόλτα για lunch από την -ηλιόλουστη ακόμη- βεράντα του I Frati στην Κηφισιά και απόλαυσα ένα άψογα χυλωμένο ριζότο με μανιτάρια, σπαράγγια και καπνιστό τυρί καθώς και τα καινούργια, πολύ ωραία γλυκά του Ευάγγελου Χασιώτη. Το βράδυ πήγαμε στο Base Grill. Εκτός από το ότι είναι ένα εστιατόριο που αγαπάμε, ήταν η πρώτη κριτική μου στο FNL οπότε το θεώρησα πολύ ταιριαστό να ξεκινήσω από αυτό στο restart. Και η εμπειρία με δικαίωσε. Τα χαμόγελα των ανθρώπων πίσω από τις διάφανες προστατευτικές προσωπίδες, τα άνετα τραπέζια στα νέα διαμορφωμένα σεπαρέ μας «έλυσαν» και όταν ήρθε στο τραπέζι μια εκπληκτική μπριζόλα Simmental από μια κορυφαία ισπανική φάρμα ήταν … «σαν να μην πέρασε μια μέρα»!
ΥΓ Η στήλη μας restart που θα ενημερώνει για την «επόμενη μέρα» κάθε ενός από τα πιο ενδιαφέροντα εστιατόρια της πόλης έχει ήδη ξεκινήσει από προχθές