Rafale Αϊ Νικόλας, chic ψαροφαγία

31 Ιουλίου 2013
Πάνος Δεληγιάννης
Rafale Αϊ Νικόλας Pino Sacherri εστιατόρια κριτικές Βουλιαγμένη

Το αδερφάκι του «Αϊ Νικόλα» στην Βουλιαγμένη είναι ένα όμορφο εστιατόριο όπου το ψάρι έχει τον πρώτο λόγο σε μια ευχάριστη κουζίνα με ιταλικό χρώμα.

6.0
Ατμόσφαιρα:
Εξυπηρέτηση:
Κάβα:
4.0 / 5.0
3.5 / 5.0
3.0 / 5.0
Τύπος:
Ποιότητα:
Κουζίνα:
Casual & Chic
Κλασική
Ψάρι

Το παλιό Μαϊστράλι στον Λαιμό της Βουλιαγμένης έγινε αγνώριστο και σε μια σύμπραξη με το γνωστό «Αϊ Νικόλας» της Λ. Συγγρού προτείνουν το «Rafale Αϊ Νικόλας», ένα πολύ κομψό εστιατόριο για ψάρι. Καναπέδες, ετερόκλητες πολυθρόνες και μεγάλα φωτιστικά που κρέμονται ανάμεσα σε δέντρα δημιουργούν ένα πραγματικά όμορφο σκηνικό. Το πολύ ευγενικό και περιποιητικό σέρβις σε συνδυασμό με την αρκετά ικανοποιητική λίστα κρασιών ολοκληρώνουν την θετική εικόνα και δημιουργούν προσδοκίες.

Ξεφυλλίζοντας τον κατάλογο, είναι σαφές ότι η πρόταση του μαγαζιού είναι το ψάρι και τα θαλασσινά. Οι λιγοστές επιλογές σε κρέας στοχεύουν μάλλον στους ορκισμένους εχθρούς των θαλασσινών γεύσεων που θα τύχει να βρεθούν εκεί με παρέα ψαροφίλ. Πάντως να πω ότι το μπιφτέκι με πατάτες φούρνου είναι γευστικό και καλοφτιαγμένο… ότι πρέπει για κανένα μίζερο παιδάκι που μπορεί να έχετε μαζί σας (κάπως έτσι έτυχε να το δοκιμάσω και εγώ άλλωστε). Από εκεί και πέρα, ο κατάλογος είναι μάλλον αναποφάσιστος. Ναι, το θέμα είναι θαλασσινό, όμως οι συνταγές και οι προτάσεις έρχονται με χρώμα ελληνικό, ιταλικό και γαλλικό.

Ο σεφ Pino Sacherri είναι Ιταλός, από την Σικελία, (χρόνια στην Ελλάδα) οπότε θα σας πω κατευθείαν ότι καλό θα είναι οι επιλογές σας να κινηθούν ανάμεσα στις ελληνικές και τις ιταλικές προτάσεις και σίγουρα οι πιο ξεχωριστές είναι οι ιταλικές, αυτή είναι άλλωστε και η ιδιαιτερότητα του εστιατορίου. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι θα ψήνουν σωστά το ψάρι, άλλωστε η –αρκετά ακριβή- πρώτη ύλη είναι πολύ καλή, όμως ποιος μπορεί να αντισταθεί σε αυτές τις εξαιρετικές home made παπαρδέλες με ραγού θαλασσινών που ακτινοβολούν βαθιά, θαλασσινή νοστιμιά; Από την άλλη δοκίμασα και μια γλώσσα Meuniere, θαυμάσιο το ψάρι, ζουμερό, αυγωμένο, εξαιρετικό. Όμως η σος δεν είχε την απαιτούμενη φινέτσα και ήταν υπερβολική σε ποσότητα με αποτέλεσμα να έχει εξαφανίσει την κρούστα του ψαριού και την όποια τραγανότητά της.

Το πληθωρικό και νόστιμο τιραμισού, με την πλούσια γεύση καφέ, στο τέλος επιβεβαιώνει ότι ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίσετε το Rafale είναι ως ένα ιταλικό ψαρο-εστιατόριο. Αν μάλιστα οι τιμές ήταν λιγότερο τιμές Βουλιαγμένης και περισσότερο τιμές της εποχής, τότε θα μιλούσαμε και για ικανοποιητικότερο value for money.

Η Κλίμακα της Βαθμολογίας