Δεν έχω ιδιαίτερη γνώση για το project γύρω από το Pure, όμως δίχως αμφιβολία αυτή η Σαντορίνη είναι από τις πρώτες που άνοιξε το δρόμο για τις premium εκδοχές της σπουδαίας αυτής ΠΟΠ. Premium στο κομμάτι της σπανιότητας, του ντόρου και των τιμών βέβαια, αφού λόγω του μοναδικού του terroir το νησί μπορεί να καυχιέται ότι δεν διαθέτει τίποτα που να μην είναι κατ’ ουσίαν premium!
Καρπός 2 αμπελοτοπιών στον Πύργο και το Μεγαλοχώρι που η ηλικία τους φθάνει τα 250(!) χρόνια, οινοποιείται σε εντυπωσιακές τσιμεντένιες δεξαμενές και παραμένει για 14 μήνες με τις οινολάσπες, με την κάθε μία από τις 6000 φιάλες να παλαιώνει για 12 επιπλέον μήνες πριν βγει στην αγορά στην τιμή των 35 περίπου euro.
Αν και κλασικό στο υποκίτρινό του χρώμα, το Pure κάνει τα υπόλοιπα με διαφορετικό τρόπο. Όπως το να εκφράζει πολύ ιδιαίτερα και δύσκολα στην περιγραφή (τουλάχιστον από μένα) την ορυκτότητα, που δεν έρχεται ούτε με ιώδιο, ούτε με τσακμακόπετρα αλλά ούτε και με την θειούχα μορφή του.
Το ίδιο ιδιαίτερος είναι και ο τρόπος που βάζει το τρομακτικά χαμηλό ph της τάξης του 2,85 και το “λογικό” 13,5αρι αλκοόλ στο ποτήρι, αφού αντί για το τρομακτικό ατσαλένιο νεύρο που κανείς φαντάζεται το Pure γεμίζει το στόμα με μια smooth δύναμη και έναν πλούσιο όγκο που όμως δεν γίνεται ποτέ βαρύς ή ώριμος.
Δεν είναι δηλαδή το Pure ένας sport βενζινοκινητήρας που στροφάρει στα 5ψήφια αλλά ένας τεράστιος V8 diesel με φοβιστική ροπή που σε κολλά στο κάθισμα ακόμα και όταν το όργανο δείχνει 2000! Εντυπωσιακή είναι και η κλιμάκωση του flavor που ανεβάζει σταδιακά τον ρυθμό της τσουκνίδας, της φλούδας πορτοκαλιού και του γλυκού κουταλιού λεμόνι προσφέροντας ένα χαμηλής (ακόμα) έντασης αλλά ατελείωτης διάρκειας γευστικό αποτύπωμα.
Παρόλη την στρογγυλάδα του οι 11-12 °C δεν θα πρέπει να ξεπεραστούν, ενώ το Riedel Vinum Chardonnay θα προτιμηθεί οριακά έναντι άλλων μεγαλύτερων και στενότερων ποτηριών σε σχήμα τουλίπας. Ένα άγριο ψάρι στην σχάρα ή το αλάτι μπορεί να ακουστεί κλισέ, θα προσφέρει όμως ασύγκριτη αρμονία, ενώ το ίδιο θα πράξει και ένα πλατό με σκληρά τυριά και προσούτο.
Το Pure σίγουρα δεν είναι η ακριβότερη Σαντορίνη και ίσως να μην είναι και η καλύτερη. Όμως αδιαμφισβήτητα είναι πολύ ξεχωριστή, αφού κάνει τα πράγματα με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο. Αν τώρα αυτός είναι και ο πιο “αγνός”, αυτό είναι ένα ερώτημα που δεν νομίζω ότι μπορεί να βρει απάντηση…
Βαθμολογία: 9/10.